güneş almayan evde yaşamak

ikinci katta bulunmasına rağmen maruz kaldığım durumdur. bu kısacık ömürde değil üç beş yıl, bir ay bile güneşsiz yaşanmamalıdır sevgili yazarlar. güneşsiz yaşayanlar "yaşayan ölüler"dir. güneş hem vücuda hem ruha gıdadır.

artık doktorlar eve girmediğinden hastane girecek olan evdir. bol bol güneşe çıkmalı, kış aylarında ayda bir devit ampul çakmalı ve o evden kurtulma yöntemleri aranmalıdır.

güneş sadece aydınlık, sıcaklık değil, ruh sağlığı için kesinlikle gereklidir.
kuzey ülkelerinde,alaska, sibirya gibi coğrafyada intiharın çok olma nedeni güneş ışınlarının az olmasından kaynaklı olduğunu bilimsel olarak araştırılıp kanıtlanmıştır.
bol güneşli, aydınlık günler dilerim.

babamın boşandıktan sonraki bütün evleri, hayır gıcıklığıma yapıyor olacak ki gidip nerde penceresi apartman arasına bakan ev onu buluyor adam.

hele evde kalmak zorunda kaldığımız bu dönemde olmaması gereken. güneş almayan, aydınlık olmayan ev insanın hayat enerjisini sömürüyor gerçekten.

3 cepheli bir evde yaşıyor olmama rağmen, bakmadığımız tek cephenin güney cephesi olması ironik.
yazın doğu ve batı cepheleri yüzünden yanıyor, kışın ise hiç güneş almadığı için donuyoruz. tabii bu da yüksek elektrik ve doğalgaz faturası demek oluyor.

evi yaşanılası yapan insanlardır. insanlar birbirlerine bağlı ve mutlu ise o evin güneş görüp görmemesi çok da önemli değildir. ancak güneş görmeyen, her daim loş bir evin de insanın ruh sağlığını bozması olasıdır. *

depresyona sokabilecek evdir. ayrıca bölgeye ve cepheye göre daha soğuk olabilecek, apartman için komşularla sorunlara neden olması muhtemel evdir.

toplu konut gerçekten çekilecek çile değildir. günes görmüyorsa hiç değildir.

güneş ışığından nefret eden, benim gibi insanlar için güvende olma hissi veren şeydir.

(bkz: yağmurlu ve kapalı hava seven insan)

güneş almayan ev çok can sıkar ya .
rutubet olur , çiçek bile doğru düzgün yetişmez
sağlıklı bir ortam diyemeyiz
balkon da güneş almıyorsa çamaşırlar nerde kuruyor
ekonomiyi de x2 etkiler
bence o ev çok can sıkar .

ıki apartman arasında manzarasız evde yaşamaktır.

bir zamanlar apartman boşluğuna bakan bir odada 5 ay gecirmistim. gunes almiyordu. ınsanın enerjisini tüketen bir sey bence. vampir evi gibi.

mümkünse değiştirin.
zaten apartmanlarda yaşıyoruz.
nefes alabileceğimiz balkonlarımızı camla kapatıyoruz.
hem ne demişler:
güneş girmeyen eve doktor girer.*

iyi bir şey bu bence. bizim eskiden bir ev vardı, ev çok eskiydi, yalan olmasın 100-60 belki 90 yıllık bir ev. bizim aile evimizdi. bizim yatak odasında evin çok büyük bir penceresi vardı. hemen karşımızda 2 katlı başka bir ev, o evde de komşularımız vardı. 1 kadın 1 erkek, 1 kız çocuğu 1 de erkek çocuk. adam uyuşturucu alırdı, kadın da sürekli çocuklarına bağırır, döverdi. ama iyi insanlardı. ben uyandığımda, ilk büyükçe bir güneş görürdüm. bizim o pencereden güneş çok büyük gözükürdü. sonra da komşularımızı görürdüm, onlarla konuşurduk, hemen yanımızda başka küçük bir ev vardı, orda komşularımız, her yanımızda komşular vardı, hepsi bize gelir ya da biz onlara giderdik. sonra, hepsi taşındılar, bir önümüzdekiler kaldı, adamı uyuşturucu mahvetti. sonra biz gittik. güneş almayan bir eve. zaten güneşi sevmiyorum, ne zaman görsem, eski günleri hatırlarım. kim mutluysa, güneş ona güzel gözükür. şahsi fikrim bu yani.

doktorla can ciğer olacağınız durumdur.

güneş alan evler çok uzaklarda kaldı. şehirde gökyüzünü görmek yavaş yavaş hayale dönüşüyor.

geçmiş olsun kardeş!
gece gündüz ışıkları yakmak demek bu...
en önemlisi de soğuk...

parasal sıkıntı nedeniyle tutulan evlerde yaşanılan sorundur. evin güneş almaması , gerçekten bir süre sonra eksikliğini net bir şekilde hissettiğiniz bir durumdur. siz siz olun güneş girmeyen evlerden uzak durun . . .

şuan oturduğum ev malesef ki güneş almayanindan ucundan da almiyo dondum sobanın başından kalkamiyorum görüyorsunuz .güneşimi verin bana.

kuzey bölgesine bakan bir yerden ev almayın. doğu ve güney bölgesi vuran yerden alın. sabah güneşi bi vuruyor ikindiye kadar evi ısıtıyor. akşam güneşi zannedildiği kadar ısıtmıyor.