hacettepe üniversitesi

bilkent üniversitesi personelinin (araç stickerı olanlar) kampüsünden transit olarak eskişehir yoluna bağlanıp bilkent köprüsü trafiğinden kaçabilmesini sağlayan üniversite idi.

bu adını anmak istemediğim üniversite, bazı konularda kapris yaparak bu izni iptal etti. kızgınız.

bu geçiş hakkını "otostopçu almak için" kullananlar da yok değildi. terbiyesiz pislik çakallar.
sakinim.

15 temmuz üniversitesi olarak biraralar bölünmek istenen, başarılı olunmayan üniversite.

beytepe metrosundan inip kampüse giden ringe bindiğiniz zaman rakım farkından dolayı kulaklarınızda fevkalade bir basınç oluşturma potansiyeline sahip bir kampüsü olan üniversite.

(bkz: yutkunmak)

kısaltmasıyla yeniçeri ocağının gülbanklarını andıran üniversite.
(bkz: hü)

yeni evinize hoşgeldiniz gençler. bir mezun olarak "tadını çıkardım, siz de sonuna kadar tadını çıkarmadan mezun olmayın" diyorum. bir ömür "iyi ki"niz olsun hacettepe. haçiko'yu*, püskül'ü, robin'i benim yerime de sevin. bir ara (hangi ara inanın ben de bilmiyorum) geleceğim ben de.

ay durun şunları da yazayım;
*kampüs çok güzel, tadını çıkarmaya bakın.
*ilk sene yürümekten çok yorulacaksınız, ulaşıma küfürler edeceksiniz ama alıştıktan sonra kolaylaşıyor her şey.
*ring sırasına ve sınavlara çok sövmeyin, özlüyorsunuz.
*edebiyat fakültesinde her sene kaybolmanız normal, hogwarts merdivenleri gibi merdivenlerin değiştiğine yemin edebilirim ama kanıtlayamam.
*köpek korkunuz varsa onu unutturacak kuyruklu kankiler var, hazırlıklı olun. bir kaç gün sonra peşlerinden "gel de azıcık seveyim ne olursun" diye ağlarsınız.
*tilki gördüğünüzde telaşlanmanıza gerek yok, insanlardan yeterince korkuyorlar.
*sabah 9 derslerine yetişmek zor olacak, bu yüzden erken uyanmaya alışın.
*ders seçimi yapmak ya da istediğiniz seçmeli dersi almak hiçbir zaman kolay değil, bu nedenle birinci sınıfta ileride almak istediğiniz seçmeli dersleri bir kenara yazın. çünkü ancak ikinci sınıfta seçmeli alabilmeye başlayacaksınız ve tüm kontenjanlar 2 saniye (şaka değil cidden iki saniye) içinde dolacak en azından hangi dersleri istediğinizi bilirseniz zaman kazanırsınız.
*seçmeli dersleri ders olarak değil, ilgi alanınız doğrultusunda alın. ben ortak seçmeli derslerimin tamamını tiyatro alanında aldım. zorunlu dersten kaçıp bir dönem boyunca almadığım derse girdim, pişman değilim. çok eğlendim. üniversite hayatımda yaptığım en iyi şeydi.
*eğer bahar şenliği yapılırsa mutlaka gidin. sınavının olması, birlikte gidecek kimsenin olmaması, sanatçının size hitap etmemesi vs. kesinlikle düşünmeyin. sonra "aklıma söveyim. ne diye gitmediysem" dersiniz.
*mutlaka mezuniyete katılın ve o kepi giyin. hayatınızın en anlamlı ve tek gerçek mezuniyeti olacak. hocalarla mutlaka fotoğraf çektirin, bir gün ansızın göçüp gidiyorlar ve sizin için hatıradan ibaret kalıyorlar. "ya o gün şöyle demişti, çok doğruymuş. nur içinde yatsın" demek eşsiz bir duygu.
*gidebildiğiniz kadar tiyatroya, sinemaya, sergiye gidin. öğrenci indiriminden yararlanabildiğiniz son yıllar, değerini bilin.
*ortalamanız ve maddi durumunuz el verirse mutlaka erasmus yapın. kaybedeceğiniz en fazla bir yıl olur, kazanacağınız bir ömür hatırlayacağınız anılar...
*mezun olmak için sabırsızlanmayın. uzatmak daha güzel.

(bkz: gerekli tepe)

gidebilirseniz çok güzel üniversitedir. yurtta kalmayacaksanız beytepe kampüsü çevresinde yakınlarda pek oturulacak yer yoktur. benim bu durumda bulduğum en iyi çözüm 100.yıl'a yerleşip her gün otobüs-metro-ring yaparak okula gitmekti, ama 100.yıl'da yaşamak için değerdi o zamanlar. şimdi ne haldedir bilemiyorum. özetle yaşayacağınız yeri iyi seçin. yeni kazanan herkesi tebrik ederim, eğitim hayatınızda başarılar dilerim.

seni bitirdiğimde çok şey öğrenmiş olucam, kendimden uzaklaştırıp beni başka biri yapacaksın. bu iyi de olabilir kötü de... ama sloganın olan daha ileriye en iyiye kısmına inanmak istiyorum. senden isteklerim bana iyi arkadaşlar ve doğru bi sevgili vermen. beni mesleğimde en iyisi yapmanı diliyorum. her şeyimle ülkenin en iyi eczacılarından olayım, şifa dağıtayım istiyorum. 5 yıl sonra geriye döndüğümde verdiğim tüm kararlar için iyi ki demek istiyorum.

ankara nın neşesi:)

sonucta gri bir sehre en yakısan olay.

mezun olduğum, canım okulum. sabah 8.40 dersine yetişmeyi, ankara’nın soğuk havasını, öğle arasındaki yemekhane kuyruğunu, arkadaşlarımı, hocalarımı, hacettepe’de öğrenciliği özledim :)

akademya tarihinde bir ilk olarak 90'larda tıp fakültesi kütüphanesi final zamanları kütüphanesini 24 saat açık tutmuştu,ki o zamanlar milli kütüphane saat 6 da odtü ve bilkent kütüphaneleri saat 7 de kapanıyordu.

biyoloji okuyan birine denklik verip tıp mezunu yapabilen sürreal okul.ayrinti yazmiyorum efenim arayin bulun.

9 yılımın * geçtiği canım okulum.
bu baharda antalya'ya gezi düzenledi biyoloji bölümü, son sınıf öğrencilerine. bizim tospaa kampına. mini mini dörtler geldiler topluca.

tabii insan içindeyken çok farkında olamıyor ama sonradan bakınca ve uzaktan bakınca daha iyi anlayabiliyor bazı şeyleri.

benim girdiğim yıl, biyoloji bölümü açısından hacettepe üniversitesi ülkenin en iyi okuluydu. hem akademik kadrosu hem de laboratuvar imkanları iyiydi hem de seçmeli ders olanakları çok iyiydi. öğrenci kulüpleri de çok faaldi. o yıllarda bir de tabii odtü çok parlaktı. seçim yapmadan önce de fezbuktan okulların topluluklarına sızıp öğrencilerle konuşmuştum. (şimdi gazi'yi çok iyi buluyor benim hocam eğitim açısından btw. biyoloji okuyası olan varsa :d) her neyse, bi şekilde hacettepe'ye gittik.

okul seçmek kültür seçmek biraz da, insan onu içindeyken de çok iyi anlamıyor. yüksek lisansımı da ordu üniversitesi'nde yaptığım için az çok kıyaslama imkanım oluyor. tabii ben ordu'da çok fazla zaman geçirmiyorum ama en azından çayıra çimene yayılma adetleri yok mesela odülülerin :d.

yeni nesil de canavar gibiydi işte.
biyoloji eğitimi alırken çok fazla dalla haşır neşir oluyorsun. her alanda aktif ve iyi olmak zaten imkansız. bu pek çok bölüm için de böyledir diye tahmin ediyorum. bu çocukların da takıntılı bi şekilde sevdikleri konular vardı doğal olarak. ***harikalardı valla bağrıma basasım geldi hepsini.

içlerinden bi tanesi adanalıymış. onla adana'da da buluştuk sonradan. bitkici bi deli o. şimdi mezun oldu, gözüne bi hoca kestirdi, konusunu seçti, başlıyor yeni dönem mastera. mezuniyet fotilerini gördüm geçen, sanki benim evladım aıdhwk nası gururluyum.

anılarım da böyle canlandı işte.
garip zamanlardı ve güzel zamanlardı.

ben teknik olarak hâlâ öğrenciyim. ama lisans eğitimi bambaşka, aynı olmuyormuş. lisans üstünün de kendine göre bi takım avantajları ve keyifleri var.

genel olarak hâlâ hepimiz ergen gibiyiz. * ben yaşam tarzımıza ve çalışma stilimize bağlıyorum bu ergen kalış halini. inanılmaz da seviyorum.

çocuklara seçenek sunabiliyor olması en baştan beri en sevdiğim şey. arıdan kuşa her şeyin dersini açtılar her şeyin. probiyotikler dersinde turşu, yoğurt ve kefir yaptık. bilimli ev ekonomisi *. bu tür dersleri sadece eğlenceli diye alıyor insanlar mesela, hiç zerre kadar mikrobiyoloji ile ilgilenmese de. bu seçenek fazlalığı ve deneme yanılma imkanı uzmanlaşmak istedikleri konuyu biraz olsun anlamalarına olanak tanıyor.

bir de tüm okul için açılan seçmeli dersler var. mesela "sahne dekor tasarımı" veya "ahşap oymacılığı" falan gibi wodukwof. dil dersleri de oluyor aynı şekilde. süper şeyler bunlar.

hepsinin dışında öğrenci kulüpleri de çeşitli ve aktif. ben okurken öyleydi yani. dans, tiyatro gibi sanatlı şeylerle uğraşabilir, fotoğrafçılık kovalayabilir veya okçuluktan dağcılığa dkwhjd akla gelmeyecek çeşitli acayip sporlara sarabilirsiniz.

işte böyle bir yerdi canım okulum.
ha tabii biz beğenmeyiz yine yer yer, bi boğaziçi değil günün sonunda. ya da bi odtü ruhu yok hacettepe'de. ama bir çok okulla kıyaslandığında imkanı bol, okuması keyifli.

ne yazık ki gün geçtikçe sıradanlaşıyor. bir ayrılma üzerine kurulduğundan geleneği, kültürü olan bir üniversiteydi. gün geçtikçe bu yapısını kaybediyor. tercih zamanı epey düşünmüştüm buraya gitmeyi. şimdi hiç düşünmem.

gerçi hangi üniversite kalitesini koruyabildi ki... dilerim eski günlerine geri döner bir gün.