hayata karşı heyecanını kaybetmek

insanın amacı hayali olmayınca belkide bircok şey içinden gelmeyince olan durum.

bukowski'nin tabiriyle "bazıları 20 yaşında ölür 80 yaşında gömülür."

öyle oldu biraz. enerjik bir insan oluşumla övülen biriyken şu an ceset torbasından farkım yok. bu hale getirenler utansın. daha ağzımı açmıyorum.
s*kt*n attın kalbimi helal olsun...
günlerce ağladım ağzını açmadın.
yok sayılmış olmak bana hiç bu kadar koymamıştı.
zaten güzel bir kız değilmişim.
teşekkür ederim en ağırıda buydu...

yok inancını kaybetmek.

bir yalın.

otuz yaşından sonra artarak ilerleyen kayıp. hiçbir şeye karşı heyecanım yok. bugün piyangoyu kazansam şimdi ta ankara’ya kadar kim gidecek diye düşünürüm. gözlerimin içinde duygu kırıntısı göremezsiniz.
neden böyle oldu ki?

yaslilikla beraber olusan hal

çaba varsa heyecan da hep var olacaktır. evde oturduğunuz yerde olan heyecan ancak 18inize kadar götürür sizi. sonrası kendi mücadeleniz.

hayatı kaybetmek gibi bir şey. ölüden tek farkınız nefes almak oluyor işte.

'aslında benim için artık anlam ifade eden bir şey yok. geleceksiz yaşıyorum' cioran dedi ve
overthink saati geldi.. evet overlok makinesi ayağınıza geldi ...
uzun zamandır kafamda dönüp duran sorular. bu heyecan, yaşam belirtisi nerede* kaybettiğim bir şeyi arıyor muşum gibi sürekli. bir kıpırtı aa evet ses geldi diyebileceğim bir şey.. ya da henüz gerçekleşmeyen ve beklediğim bir şey.. evet bitmek bilmeyen adını koyamadığım bir şeyler, bir şeyler.. alacaklı gibiyim.. kapılara dayanıp verin lan paramı diyecek kadar kızgınım ama cesur değilim. bekliyorum bekliyorum ve heyecanım bitiyor. beklemeler uzadıkça hezeyan başlıyor. heyecan yoksa yaşamında bir espirisi yok. benim elimden gelende yalnızca soğuk espiri..
canın sıkıldıysa gevşet... ismet, fikret, nedret, hasret..

(bkz: heyecanını kaybetmişsin yok inancını kaybetmişsin)

sabah uyanınca biraz da olsa varolan heyecanımı akşama doğru kaybediyorum sanırım ben de.
bazen her şeyi yapabilecek kadar güçlü, enerjik hissederken bazen de kılımı kıpırtamayacak kadar aksi şekilde hissediyorum.

bu kadar uçlarda yaşamak beni çok yoruyor.
gerçekten imdat ya

yoktu, hiç olmadı ki kaybedeyim! beni enterese etmeyendir.

doğru. hayalsizlik bu. her şeyden sıkılıyorum.

bu ülkede hala heyecan yaşayabilen varsa tebrik ediyorum valla.yaşım gereği bende zaten uzun zamandır olan bir durum ,hele şu kış aylarında en ufak bir keyif almıyorum. kişinin heyecan tanımına göre de değişkenlik gösteren bir durum da olabilir aslında .