1.
küçük şeylerle mutlu olabilmeyi gerektirir. poğaça yapmak için mayaladığım hamurun ne kadar kabaracağı merakı bile heyecanlandırıyor beni. bunu başarabildiğim için de mutluyum doğrusu.
devamını gör...
2.
genel anlamda meraklı bir karaktere sahip olmakla ilgili olduğunu düşünüyorum. ben ufak tefek şeylerin bile peşine düşen bir yapıya sahibim. çoğu insan bir film veya dizi izlerken izlediği sahnede geçen ya da anlatılan konuyu merak etmez. ben çoğu zaman durdurup bahsi geçen adam kimmiş veya olay gerçekte nasıl olmuş şeklinde nette bir bakınrım.
özellikle tarihsel bir şey izliyorsanız anakronizm kurbanı olabiliyorsunuz ve o bilgi aklınıza öyle yerleşebiliyor.
tarihi sevmesem ona karşı heyecan da duyamam. kültür tarihi çok ilgimi çekiyor ve yeni şeyler öğrendikçe geçmişe ve geleceğe daha fazla bağlanıyorum.
bir örnek vereyim:
viyana kapılarındayız ve merzifonlu kara mustafa paşa kumandası ile 2. kuşatma. herkesin bildiği gibi sonuç hüsran ve osmanlı geri çekilme kararı alıyor. giderken de bir çok eşya ve yiyeceği geride bırakıyorlar. osmanlı gittikten sonra, kuşatma süresince surlar içerisinde zor zamanlar geçiren insanlar, osmanlı ordusundan kalan bu eşyaları hemen alıp incelemeye başlıyorlar ve çuvallardaki kahve çekirdeklerini buluyorlar.
buldukları kahveyi, öncelikle bir gıda maddesi sanıp yemeye çalışıyorlar ancak acı bir tat ile karşılaşınca, yenecek bir şey değil diyerek yakıp yok etmeye karar veriyorlar ve yakmaya başlıyorlar. kahveden çıkan keskin kokuyu, çevredeki capuchin rahipleri alıyor ve hemen olaya müdahale edip, önce kahvenin öğütüleceğini sonra da kaynamış su ile karıştırılıp içileceğini anlatıyorlar.
özellikle tarihsel bir şey izliyorsanız anakronizm kurbanı olabiliyorsunuz ve o bilgi aklınıza öyle yerleşebiliyor.
tarihi sevmesem ona karşı heyecan da duyamam. kültür tarihi çok ilgimi çekiyor ve yeni şeyler öğrendikçe geçmişe ve geleceğe daha fazla bağlanıyorum.
bir örnek vereyim:
viyana kapılarındayız ve merzifonlu kara mustafa paşa kumandası ile 2. kuşatma. herkesin bildiği gibi sonuç hüsran ve osmanlı geri çekilme kararı alıyor. giderken de bir çok eşya ve yiyeceği geride bırakıyorlar. osmanlı gittikten sonra, kuşatma süresince surlar içerisinde zor zamanlar geçiren insanlar, osmanlı ordusundan kalan bu eşyaları hemen alıp incelemeye başlıyorlar ve çuvallardaki kahve çekirdeklerini buluyorlar.
buldukları kahveyi, öncelikle bir gıda maddesi sanıp yemeye çalışıyorlar ancak acı bir tat ile karşılaşınca, yenecek bir şey değil diyerek yakıp yok etmeye karar veriyorlar ve yakmaya başlıyorlar. kahveden çıkan keskin kokuyu, çevredeki capuchin rahipleri alıyor ve hemen olaya müdahale edip, önce kahvenin öğütüleceğini sonra da kaynamış su ile karıştırılıp içileceğini anlatıyorlar.
devamını gör...