her şey yolunda giderken gelen rahatsızlık hissi

her duygunun ve her durumun geçici olduğunu hatırlamaktır.

her şey o kadar da yolunda olmadığı için olsa gerek aslında bu huzursuzluk. yolunda gitmeyen çok şey var, değişsin istediğim.

(bkz: çok güldük kesin ağlayacağız) ile parallelik gösteren, kişinin kendi keyfini baltalayarak ulaştığı negatif olma hali.

abdala malum olur gibisinden bir hissiyattır, bir anda evham basar insanı, tedirgin bir bekleyiş ile günler geçer. sonuçta ya bir şey olur ya da fos çıkar.

ne zaman bu his gelse er geç başıma kötü bir şey gelir. insanın içi daralır, soğuk terler atar.

"her şey yolunda gidiyorsa, bir sorun vardır" diye düşünmenin mahsulü olan histir.

eğer bir şey gerçek olamayacak kadar iyiyse o şey gerçek değildir psikolojisi işte.
sakin olun ve anın içinde kaybolun, eğer gerçeklik algınızda bi glitchlenme olursa lütfen bu hattı arayın.

"çok gülersen çok ağlarsın" gibi söylemlerle taa çocukluktan bize kodlanan mutluluktan korkma durumudur.

dert mıknatısı insanların her an tetikte olma halidir. "biz yine de çok sevinmeyelim" diyerek içine içine sevinir.

saçlarını okşuyorum. nerdeyse bir saat oldu. aslında bir bok hissetmediğimi biliyor. bu konuyu daha önce konuşmuştuk.
ama onu aşık gibi izlememi seviyor. parmaklarımı yüzünde hissetmeyi seviyor. aslında aşık falan olmadığımı biliyor. bu konuyu daha önce konuşmuştuk.

yüzüne dokunduğumda ortaya çıkan gözlerindeki gülümsemeyi, dudaklarından kulaklarına doğru oluşan eğimi seviyorum. aslında sadece yalnız olduğu için yanında olduğumu biliyorum. bu konuyu daha önce konuşmuştuk. evet konuşmuştuk...

birine ihtiyacı vardı. beni buldu. onun ne aradığını farkettim. hemen kendime bir ayna buldum. 'aşık' bakışımı çalışıp yanına gittim.
bir zamanlar olduğum halimi ona gösterdim. onu inandırdım. ben de kendime inanmış gibi yaptım.

açık söylüyorum; aslına onun ne düşündüğü, ne hissettiği zerre umrumda değil. bu salak kızın yüzünü biraz 'tiyatral yollarla gülümsetmek benim amacımdı. bu bana haz verirdi. ve verdi de. pişman değilim, kazık atmadım. birbirimizi anlamıştık. almak istediğini verdim. hiç kimse üzülmeden yaşanılan yaşandı.

yaşanıyor ve yaşanacak yine benzer hikayeler..

ben birilerini mutlu etmek için büyüdüm. tekrar söylüyorum, ben bu değildim.
bir zamanlar öfkemden öyle çok uzağa gittim ki varmak istediğim yerin, vardığım yer mi olduğunu anlayamadım.olmadı. derimin altı; içine kan pompalanan bir mezara dönüştü. sevgim kanın içinde boğuldu. ağzımdan çıt çıkmadı.

şimdi başkalarının kanıyla besleniyorum.

kapıdan çıktıklarında genelde bana 'sen boku yemişsin.' diyorlar... ama biz o zamana kadar bu konuları zaten konuşmuş oluyoruz.

rahat batıyordur. şaka şaka. her şeyin bu kadar yolunda gitmesine alışık olmayan insanın içinde beliriveren histir.

tek olmadığımı fark ettiren başlık *

hiçbir zaman her şeyin yolunda gittiğini görmediğim için pek de muzdarip olamadığım dert. öyle mi oluyormuş?

ya bozuluverirse korkusu.

evet. türkiye'de yaşayıp burada kazanıyoruz.

şöyle ki:

+neden bu kadar gerginsin abi?
-her şey yolunda fuat. her şey tıkırında...
+bu iyi bişiy değil mi abi?
-hayır fuat hayır. bu normal değil, bir sıkıntı çıkacak, büyük bir mevzu kopacak fuat...

geçmişte bastırılan değersizlik ve suçluluk duygularının da etkisiyle kendini iyi şeylere layık görememekle alakalı bir durum. alışılmadık şeyde şey durmuyor hesabı, "nasıl olsa çok yakında her şey bozulacak, fazla da sevinmeyeyim" gibisinden bir düşüncenin ürünüdür ama bu bir defolu düşüncedir. yani zihnimizin bize oynadığı oyunlardan biridir. depresif bir dönemimizdeyken, olumsuz her şeyi büyütme, olumlu şeyleri ise yok sayma, geçersiz kılma eğilimindeyiz. bu konularla ilgili (bkz: iyi hissetmek) kitabı tam bir rehber niteliğinde. *

belki de yapı gereği gerçekten uzun süreli mutluluğu yaşamamış, üst üste 3 gün bile gönül rahatlığıyla gün yüzü görememiş bir insansa bunu hisseden normaldir.

buna benzer duyguyu 2 3 ay evin içinde anne ve babamın hiç tartışmadığını gördüğümde hissediyordum. bu normal durum bana garip gelirdi. alışmışsın kaosa. hüzne. mutlu ama garip bi mutlu hal.

hak etmediğini düşünmek olabilir mi sebebi? hayata karşı biraz küstah ve iştahlı olan insanlarda şunu görürsünüz; yavşaklığa varan bir kendinden eminlik. siz çok hassas insanlarsınız. okuyorum yazdıklarınızı. biçoğunuz gerçekten melek gibi tipler. yemin ediyorum içim gidiyor bu hassaslığa. ama kardeşlerim hayat şiirler okuyup üç beş bin kişinin bildiği şarkıları dinleyip çok farklı olduğunu sanmak için biraz fazla çeşitli. her şeyin bu kadar mümkün olabildiği bir çağda kişi kendini çok kurcalamamalı. bikaç kez kendisi üzerine düşünüp çıkmalı o kafadan.

bugün nefret ettiğiniz insanları anlayacak seviyeye geldiğinizde büyümüş oluyorsunuz. hiçbir iyi şeyi hak etmediğini, hep zaten ötekinin kazandığını, zengin ve güzel ya da yakışıklı olan dışında kimseye yaşam hakkı tanınmadığına inandırıldınız.
bağlılıkla mecburiyeti, saplantıyla aşkı, öylece durmakla sabretmeyi, mış gibi yapmakla gerçekten adanarak çalışmayı birbirine karıştırdınız.

iyi bir şey başardığında bir işin üstesinden geldiğinde utanan, ilk adımı atamayan, hep ötekini suçlayan, hep sinsilik peşinde, köylü kurnazı, köşeyi dönmeci bir kafa var yaygın olarak biçoğunuzda. kendini diğer herkesin düşmanı sanan, kıskanıldığını sanan, her cümle onun için, her bakış ona sanan, merkezden çıkamamış, çıkamayacağını sanan ama hep sanan insanlarsınız biçoğunuz. sanmayın bilin. bilmek kırıcıdır.

hak ettiğiniz şey neyse onu alın. neyi hissetmek gerekiyorsa onu hissedin. ertelemeden bastırmadan çarpıtmadan saptırmadan. netlik hayat kurtarır. her şey yolunda gidiyorsa bunu hak ettin. her şey iyiye gidiyorsa çalıştın bunun için. her şey lehine işliyorsa tebrikler şanslısın işte. kabullen bunu. hayat seni destekliyor. nesi rahatsızlık versin ki bunun? iyinin nesi can sıkıcı olabilir?

evden çok uzaklaştınız. yol kayboldu. birden kaybolmadı yol yavaşça kayboldu. gürültüyle de değil sessizce bitti ayaklarınızın altındaki serüveni yolun. ayağınıza batan taşları umursamadınız yürürken. yol bildiğiniz yoldu. çok defa gittiniz o yollardan. bi yabancılık da hissetmediniz. ama bu sefer geri dönmeyeceğinizi sandığınız için hızlıca ve kibirle çıktınız gittiniz evden. anca böyle gidilir zaten. gerçekliğin evini terk ettiniz. şüphe, yalan dolan, kuyu kazacak kürekler, sessiz kelimeler arıyordunuz. hayat adildir ne istersen verir. hele ki yolu kaybetmişe daha merhametlidir ne isterse verir ona. ne isterse. o kaybolmuş aciz de sadece eve geri dönüş yolunu bulmayı istemez. ihtiyacı olan tek şey dışında her şeyi diler. çünkü o korkunç evdi sizi boğan güya. gerçekliğin evinden sıkıldınız. şüphe istiyordunuz. miskince sizi rahatlatacak zırvalar. ithamlar. belki iftiralar. ah bi kurtulsaydınız o evden bitecekti kabus. yaşanılanların kabus olması umuttur. uyanınca geçer kabus. biter nihayet. bi yerde değişti bi şeyler. uykuda değildiniz. evden uzakta ve yalnız kalmışken bunca şüpheyle, bunca zırvayla, bunca boş korkuyla ne yapacağınızı bilemez bir halde durdunuz öyle. o masalsı renkler soluverdi. eskisi kadar eğlenceli gelmemeye başladı evden uzakta olmak. gerçek bütün ihtişamıyla dışladı sizi. onu reddedene karşı merhametli bir öfkesi var gerçeğin. o sizi yıllardır bekleyen bir öfkeyle kucaklamak istedi defalarca. gözlerinizi kapadınız. ışıl ışıl sizi ancak evden uzaktayken sahiplenen gün karardı. yol ayrımını göremediniz. ikazlara kulağınızı kapadınız. arkanıza dönüp baktığınızda evle aranızdaki mesafeden başka hiçbir şey belirgin değildi. geriye dönmeye cesaret etmek için fazla yorgundunuz. cesaret etmek için bile yorgun olmak da acıttı sizi. evden uzakta, uyuşmuş bir halde, bıkkın ve sıkılmışsınız. eve dönün gençler. utanmayın. "ben geldim" demekten çekinmeyin. sizi sesinizden tanıyan insanlardan korkulmaz. geri dönün. şüpheden, korkudan, çarpık çurpuk sahte bütünlükten, ayak oyunlarından kurtulun. madem yaşadıklarınızı hak etmediniz, hak edeceğiniz kadar yüce şeyler yaşayın.

mutluluğa alışkın olmayan bünyelerin yine her şey boka batacak kaygısıdır.
ve bazen öyle olur.

overhinking olayının en boktan yanı da bu işte. iki gün aralıksız kötü bir şey olmasa üçüncü gün olucakmış gibi gelir. ve öyle geldiği için de tamamen kötü olayı kendine çekersin aslında sorun yaratacak bir şey olmasa bile karşına çıkan herhangi bi olay seni basit bir şekilde triggerlar - tetikler hatta günlerce kötü hissedip iyi giden şeyi dengelemeni sağlar