her şeyi allah’a bağlayan insan

(bkz: babam) bir çocuk taş atıp penceremizi kırsa allah istedi diye kırıldı diyebilir. doğal afetlerin oluş sebebi bilim değildir onun için, sürekli bir lut kavmi göndermesi vardır bu afetlerde.

müslüman insandır. bazen saçma şeyleri allaha bağlayan insanlar vardır onlar gereksiz insandır. doğru ve yerinde olan şeyleri allaha bağlayan insan mantıklı görevlerini yerine getiren normal müslüman insandır.

her şey onun mülkü olması hasebiyle ona bağlıdır, ancak bu kainat okuyuşunu irfan sahibi olmayan bireylerin yapmasıyla avamlaşmış ve ciddiyetini yitirmiştir.

çocuk eyleme işinde uzman kişidir

bilim dediğiniz olgu da allah'a hizmet eder. ve her şeyi tabi ki de o na bağlayacağız. burda ki asiılsorun şunlar şunlar yapıldı bu yüzden deprem oldu bu yüzden salgın oldu denmesidir . biz neden olduğunu bilemeyiz . bu nedenle herkes kendine pay çıkarsın. kötü gözüken bu şeyler bizi allah 'a yaklaştırıyorsa hayırdır gözüyle bakıyorum ben

evet herşeyi allaha bağlıyoruz ama onun ne kadar umrundayız acaba

müslüman inancına göre hayır ve şerrin allah'tan geldiğini bilen insandır.
herkes kendi iradesinin sonucu olan eylemlerinden sorumludur. biri vasıtasıyla başınıza gelen kötü durumlar o kişinin bu durumdan muaf olduğu anlamına gelmez.
t:bu durumu kılıf olarak kullanıp yaptıklarından muaf olduğunu söyleyenler yüzünden yanlış anlaşılan kişidir.

hakk’ın iken her tasarruf bu abes sözler nedir? mısraını hatırlatandır.
(bkz: niyâzî-i mısrî)
(bkz: teslimiyet)

huzur bulmak için allaha teslim olmanın gereğini anlamış dindar insandır.

geçmişin, geleceğin ve şimdinin sahibi olarak gördüğü eşi ve benzeri olmayan olarak inandığı bir varlığa her şeyi bağlayan insandır. şöyle düşünebiliriz.

bir dere var. durmadan akıyor.* üstünde taşlar var*, rastgele yerleştirilmişler. hangi taşa basacağın senin iraden dahilindedir.* ama oraya türlü türlü taşlar da önceden koyulmuştur. yaptığımız ve başımıza gelenler aslında bizim seçimlerimizin sonucudur. ne diyor: "başınıza gelen her musibet kendi yapıp ettikleriniz yüzündendir; kaldı ki allah birçoğunu da bağışlar." (şura 30)

her şeyi allah'a bağlayabilen insan muhtemelen fenafillah'a ermiştir. hayrın ve şerrin o'ndan geldiğini kabul etmiştir. ben bu sözlükte, bu mertebeye gelebilen insan var mı bilmem. ama, bunu pratikte yapabilmek pek güçtür. mesela günlük hayatımızda olumsuz bir şey olduğunda "kahretsin, off, yine mi" gibi yakınmalar aslında allah'ın müdahil olduğu gerçeğini özümseyemediğimizi gösterir. bir nevi isyan etmek, yaratıcıya karşı gelmek gibidir.

(bkz: özgür iradenin olmaması sorunu)

deprem olur
"allah yaptı."

kendi dinini bile bilmez bunlar. islam'a göre mikail yapmıştır.

herşeyi kadere bağlayan insanla denk.

gözlem yeteneğinden yoksun insandır. halbuki insan çıplak gözle çevresine baktığında newton fiziğinin tüm ilkelerini fark edebilir. her şey fizik kurallarına göre hareket etmektedir. ve tüm olaylar arasında neden-sonuç ilişkisi bulunmaktadır.

yalnızca fizik için geçerli değil bu. sosyal olaylar da determinizm ilkesine göre şekillenmektedir. benzer olaylar benzer durumlarda benzer sonuçları vermektedir. misal intihar olgusu 1800'lerin ortasından beri sosyoloji metodlarına göre çalışılmaktadır. durkheim intiharı 4'e ayırmış ve bir toplumda hangi durumlarda artış gösterip hangi durumlarda azaldığını seneler seneler önce ortaya koymuştur.

yani bu açıdan bakınca her şeyi allah'a bağlamak, tamamı rakam ve araştırmaya dayalı bütün bir istatistik bilimini yok saymaktır.

birde bütün bunları kabul edip 'tamam haklısın ama evrendeki bütün kural ve yasaları tanrı yaratmış olamaz mı' diyenler var. onlara şunu söylemek gerek. bütün fiziksel ve sosyal hayatın neden-sonuç ilişkisine göre şekillendiğini ve sabit yasalara tabi olduğunu düşünen biri neden tanrıya ihtiyaç duysun? artık tek yapman gereken hayatında doğru gözlemi yapmak ve doğru kararları almak.

ve son olarak, evrendeki her şeyi açıklayamadığımızı biliyorum. heisenberg'in belirsizlik teorisini, parçacık hareketlerinin ölçülemez oluşunu, kaos teorisini bilgim yettiğince okuyup anlamaya çalıştım. makro ölçekte her şey neden-sonuç çerçevesinde açıklanabilir olsa da işin kuantum boyutu farklı elbette.

bu konuda söyleyebileceğim şey şu, eğer tanrı bilimsel olarak kanıtlanacaksa veya reddedilecekse bunu ateistler yapacak. evren ve maddenin yapısına ilişkin bilgimiz her geçen gün artıyor. doğru olan; şimdiye kadar ölçebildiğimiz, sınayabildiğimiz ve test edebildiğimiz bilgiyle hüküm verip araştırmaya devam etmek mi, yoksa aynı anda parçacığın konumunu ve hızını ölçemiyoruz işte allah var deyip oturmak mı?

elimden geldiğince mantıklı şekilde anlatmaya çalışayım. kadere inanan biriyim. çok iyi bir müslüman olduğumu iddia etmiyorum ama iyi bir insan olduğuma hep inandım. sözlerimi bu bağlamda degerlendirirseniz müteşekkir olurum.

depremi ele alalım. çarpık kentlesmenin olduğu, binaların döküldüğü bir yerde deprem oluyor, binler hayatını kaybediyor. sorulunca da kader deniyor. japonya'da deprem oluyor, adamların burnu kanamıyor.

veyahut, adam kpss'ye hazırlanıyor, deyim yerindeyse kitap açmıyor, kazanamayınca da kader diyor. yok ya!

sen her şeyi doğru yap, ondan sonra takdiri allah'a bırak. yoksa bu kadar kadercilikle bir arpa boyu yol katedemezsin.

zeka problemi olan insandır.lütfen kurtulalım artık şu ilkel inançlardan.
21.yy ‘da hala soyut puta tapılıyor inanılmaz gerçekten.

müslümandır. basitti başka soru?

mental olarak ve de diğer hisleriyle huzura erebilen insandır.

tabi bu benim fikrim. allah'ın varlığını bilmek, beni izlediğini/yardım isteyebileceğimi bilebilmek bile ayrı bir özgüven.
sonsuz şükürler olsun.

sorumluluğu üzerinden atmaya çalışan, merak duygusunu bastıran ve düşünme yetilerini olabildiğince kısıtlayan insandır.
bu fikrin de allah’a olan inanç ile bağlantısı yok. zira nedensellik bir yere kadar dünyaya içkindir. allah, inançla bağlantılı olarak aşkın olandır. ilk neden, tek neden değildir.

zaten her şey allah'tan geliyor. allah'a bağlamamak elde değil ki.