hiç bilinen türk ressam olmaması

bilinen ressam var, var da bakınca vaaay be dedirten var mıdır bilemiyorum, rönesans tablolarını gördükten sonra bana hepsi cin ali gibi geliyor.

ıbrahım çallı,şeker ahmet paşa kpss,gözdesi osman hamdi bey türk mü değiller ressam mı değiller.

devrim erbil?

resim yapmanın, heykelin günah sayılması nedeni ile yok değildir ama azdır.

hahaha komediye bak arastirirsaniz bilirsiniz cocuklar populer degil diye ressam yok değil ülkemizde.

az olabilir ki ülkemizde ne az değil ki kültür sanat alanında, bu alana ilgi ve merakı olmayan kişinin bilmemesi de gayet normaldir. türk ressam bilmediğim gibi yabancı ressam da bilmiyorum çünkü ilgi alanım değil. ee picasso,michelangelo, da vinci falan demeyin adamların ölmüş olmasını geçtim, bunları bilmeyen yok zaten. yabancı kaç tane tanıyosunuz da türk tanımıyosunuz ? bilmiyosan da bakmamışsındır, ben de bilmiyorum ama merak da etmediğim için bakmıyorum ama eminim vardı çok başarılı türk ressamlar. yine boş boş başlık açılmış işte... teeeyyyy...

(bkz: ahmet güneştekin) adını ileriki yıllarda çok sık duyacağımız bir değerimiz

fikret otyam, nuri iyem, fikret mualla'dan bihaber olmasaydınız keşke.

ömer uluç. evet bilinmiyor ama bilinsin diye yazdım, kendisi benim de baba tarafından akrabam oluyor. bizzat tanışmadım ama babam anlatıyordu. eğitimini amerika'da tamamlamış. 2010'da vefat etmiş :(.

modigliani yi hiç duydun mu? picasso ondan tanrı diye bahseder ve çok korkardı. monet yıllarca sanatını övdü ve ona destek olmak istedi. ama mogliani asla kabul etmedi. şimdi adını duymamış olmak onu ünsüz yapabilir mi? ünlü olarak etfettiğiniz ressamlar için değerliydi.

aynı şekilde;
*şeker ahmet paşa, louvre müzesi'ne hayatta iken resmi kabul edilen ilk türk ressamdır.

*fikret mualla, picasso eserlerine o kadar haran kalmıştır ki; onu atölyesine davet edip bir tablo seçip götürmesini istemiştir. fikret mualla ise orta boy bir tabloyı almıs ancak daha sonra 1 şişe içkiye tabloyu takas etmiştir.

*abidin dino
* bedri rahmi eyüboğlu
* nuri iyem
*osman hamdi
ve daha niceleri.

bence çok yetenekli ve döneminde öne çıkan ressamlarımız var. ama türk toplumu aresim sanatına ne kadar önem veriyoruz ki ressamlarına ne önem verilsin, tanıtılsın ünlü kılınsın?

(bkz: nuri iyem)

‘’cehalet, allah’ın laneti olduğuna göre; bilgi, göklere ulaştırabileceğimiz kanatlardır’’ demiş shakespeare.
biraz okuyun araştırın..

abidin seni çizemiyorlar abidin, nerdesin? abidin dino kimdir necidir , bir bakın?

turgut zaim.
derviş över ( küçük iskender' in babası.)
nurullah berk.
arif dino.
abidin dino.

isteyen bilir. istemeyen bilmez.

ibrahim çallı

osman hamdi bey ismi sonunda bey var diye sana bankacıyı mı çağrıştırıyor diye sormak istediğim başlık.

elbette var ama bunu günümüze uyarlasaydın haklı olabilirdin. sanat refah ülkelerinde sükse yapar, resimden geçinebilmek namümkün.

adam ibrahim çallı'dan, nuri iyem'den bahsetmiyor arkadaşlar. dünya çapında türk ressam yok diyor, haklı.

dünya çapında bilinen yok deniliyorsa akla şaşmamak mümkün değil! new york dünya sanat sergisine danışmanlık yapmış, picasso'nun deyimiyle "en düzgün parmak ve el çizen iki kişiden biri" abidin dinoyu bilmeyende ne bileyim hani.. ayrıca yine picasso'nun hayranlık duyup tablolarını satın aldığı ve kendi tablolarından bir tanesini hediye ettiği, ekstra trajik bir hayat hikayesi olan bir de fikret mualla vardır.. ve 1960-1990 yılları arasında fransa, italya, almanya, yugoslavya, abd, ırak, japonya, hindistan, mısır, israil ve isviçre gibi birbirinden değerli bienal ve uluslararası sergilerde eserleri yer alan adnan turani de dünyaca tanınan bir başka ressamımızdır. bu bilgilerin tamamına internet ortamında çok basit ulaşılabiliyor. görüldüğü üzere birbirinden kıymetli, çok değerli ressamlarımız var. yok demeden bir bakmak lazım. fikret mualla- karton üzerine guaş
"cazcılar"

var ama saklanıyorlar. daha dün bir tanesiyle konuştum, "burada harcanırım, çizimlerimi herkes sevmez, seven de sevmesin, istemiyorum. bunaldım zaten buradan." falan dedi.

başka bir tanesi de her çizdiği esere "bunu sen çizmiyorsun, çalıntı." diye linç yiyordu. bambaşka bir tanesi konuşmayı bıraktığımızda hala tablo çizimleri yapıyordu. o kadar emek, uğraş, malzemelerin ücret sıkıntılarını çekmesine rağmen bu işi severek yapıyordu. fakat aldığı karşılığı, ücreti haklı olarak yeterli bulmuyordu. şimdi ne yapıyordur, şu son durumlardan sonra severek yaptığı işe devam ediyor mudur bilmem. ama bıktırıyorsunuz ressamları, bir gram değer vermiyorsunuz, o eserleri çok da ucuz bir miktara* almaya çalışıyorsunuz. sonra da "hiç ressamımız yok" diye ağlıyorsunuz. sizin ben...