ikigai japonların uzun ve mutlu yaşama sırrı

mutlu ve uzun yaşamın sırrını 120 yaşındaki japon amca ve teyzelere soran kitap.
verilen tüm cevaplar sabah erken kalkarım, güneşi selamlarım, bahçeyle ilgilenirim ya da hiçbir şey yapmam şeklindedir. ilk kitapta sadece bu şekilde tanımlar yapılmış. güya taktikler ikinci kitaptaymış. satış tuzağı, kapağına ve iddialı sözlerine aldırmayınız.

iş ve yüksek lisansı aynı anda yürütmeye çalışırken belki motive olabilirim diye okudum ama yanılmışım.

"japonların uzun ve mutlu yaşam sırrını" japon olmayan iki insanın anlattığı kitap. genelde "kişisel gelişim" vaadinde bulunan kitapları içeriğindeki ilginç öyküler ve bilimsel veriler için okuyorum. bu kitap (belirtmekte fayda var, ben serinin yalnız ilk kitabını okudum) aynı kategorideki alışıldık amerikan tipi kitaplar ile bazı noktalarda ciddi farklılıklar taşıyor.

her konuyu evirip çevirip evrene enerji göndermeye bağlamadığı için içeriği yararlı ve uygulanabilir nitelikte. araban mı yok, karın mı öldü? neyse canım gel enerji gönderelim, her şey mükemmel olacak diye nutuk çekmiyor yani. mütevazı ve akla yatkın bir içeriği var, oldukça ölçülü.

birkaç kişinin yaşadığı mucizeler yerine bir halk ve kültürü pek çok yönüyle, en azından bir yabancının kazanım sağlayabileceği yönleriyle ele alınmış.

japon inanışları, yaşayışları ve felsefeleri ile ilgili bilginiz varsa inanılmaz sıkıcı, boş bir kitap olacaktır. okumak o derece sıkıcıydı ki kitabı bir saat gibi bir sürede bitirdim. bilmediğim hiçbir şey olmadığı gibi aşırı basit bir dille yazılmış olması tüm ilgimi kaybetmeme sebep oldu. çevirmen kaynaklı bir sorun mudur yoksa orijinal dilinde 10 yaşındaki çocuk bile anlasın mı istemişler bilemiyorum ama gözümde overrated bir yerdedir. bu arada içerisinde vermek istediği kavramları on sayfada bir tekrarlaması, popüler kültüre hitap etmek amacıyla 50 sayfada anlatabileceği şeyi 170 sayfada anlatmış olması gözümdeki değerini biraz daha düşürmektedir. gerçek bir kitap okuyucusunun ikigai kavramını hiç bilmese bile severek okuyacağına inanmadığım bir kitap.

henüz yeni bitirdiğim ve şunu yapın bunu yapından çok özünde bahsetmek istediği şeyi çekmeye çalıştığım kitap. sade yaşamak, zihni ve beyni sürekli açık tutmak ve hantallığa kendini bırakmamak gerektiğini işlemiş desem yanılmam herhalde. japon kültüründe, yaşamlarında da bizzat böyledir zaten. bazı yerlerinde benim içinde bulunduğum kafa karışıklığı ve bunaltı halini fark etmeme yardımcı oldu bunu da belirtmek gerekir.

ortalama kişisel gelişim kitaplarının 2 tık üstünde bulduğum, buna rağmen beklentimin altında kalan kitap.

japonların sırlarını hep merak etmişimdir. bilimsel veriler kadar tecrübeyle ve istatistiklerle kendini kanıtlayan psikolojik tahlillere de saygı duyarım. ikigai'de tam da bunun üzerine bir alternatif tıp havası sezdim. bazı yerlerde bir psikolog/psikiyatr bakış açısından farklı düşüncelere sahip. bana bir şeyler kattığını düşünüyorum özetle.

beğenmediğim yanlarına gelecek olursak, klasik kişisel gelişim kitaplarındaki gibi aşırı uzatma, tekrara düşme ve klişe yaklaşımlar mevcut.