ilişkilere dair acı gerçekler

bazı konular sanki her ilişkide yazılı olmayan kurallar gibidir. ben iki tane bırakıyorum.
kadın erkekten çok seviyorsa genelde ilişki biter.
sevgiliye atkı örülürse o ilişki biter.

ne kadar severseniz sevin. farklı kültürlere mensupsanız ilişki biter.

kim sevgilinin üstüne daha çok düşerse otursun terkedilmeyi beklesin.

en büyük olanı yazmayacağım.

bir insanı sevmeye başladığın andan itibaren risk altına girmişsin demektir, buradan itibaren de acı yaşamayı göze alacaksın. bundan daha acı bir şey yok, bile bile üzülmeyi neden göze alırız ki? önce çözülmesi ya da tanımlanması gereken sorun bu bence.

her alanda acı gerçekler vardır. daha iyi olabilir endişesi ile bastırdığımız gerçekler gün yüzüne çıkınca daha büyük hayal kırıklıkları yaratır sadece o kadar .

genelde iki kişiden biri daha çok sever. ve genelde az seven terkeder, çok seven terkedilir. her ilişki bir gün bir şekilde biter (ölüm- ayrılık). araya bir soğukluk ve zaman girdiyse o ilişkiden hayır gelmez.

sabah sabah aklıma bir tane daha geldi. kendisinden en fazla taviz veren, daha çok seviyordur. bu yüzden hayatını farketmeden mahfediyordur.

aşık olan taraf ayvayı yer. bana aşık olmuştu bir kız ordan biliyorum. ben de şok oldum nazgül ben de. o kızın psikolojik sorunları vardı muhtemelen.

terk edilenlerin soluğu aldığı başlık.

anafikir hep sevmek, çok sevmek.

kaliteli sevelim, boğarak değil.

kadınların her şeyi yaptım o benim kadar sevmiyor manipülasyonu bıktırdı be.

sevdiğiniz kadını eğer çocuğunuz gibi severseniz o ilişki biter.
adam sevişmeye kıyamıyorum diyor.

hiç bir kadın duygusallıktan salya sümük olan bir erkeği hayatında istemez.
sürekli hediye alan, ilgiye boğan adam, karşı tarafa terkedilme korkusunu hissettirir ve kadın bunu zayıflık olarak algılar.

öyledirde.

hayatınıza soktuğunuz kadına önceliğinizin kendisi olduğunu hissettirirseniz, kendinizi parkta, içerken stalk yapar halde bulursunuz.

bir kere koparsa bağlasan bile o düğüm hep boğaza takılır. koparsa bırakın. sonra lastik olursunuz.

affettikçe yine yapar, daha fazlasını yapar. daha daha daha...

ne kadar fedakarlık yaparsan o kadar çabuk değersizleşirsin.

değer verdikçe karşı tarafa ‘cepte’ imajını vermek

ilişkilerinizin çok azında karşı taraf sizi gerçekten seviyordur...

eğer senin için ayıracak vakit bulamıyorsa seninle ilgilenmeyip sadece öğle aralarına sıkıştırılmış bir ilişki yaşıyorsan... geçmiş olsun

kimsenin yerini dolduramadığı birileri var .

meyveli/şekerli sakız gibidir ilişkiler. nasıl ilk başta sakızın tadı güzeldir. sonra o tat geçer, ağzında sakız olsun istediğin için çiğnersin sakızı. ilişkiler de böyle işte; bir süre sonra yalnız kalmak istemezsin, alışkanlıklarıbı sürdürmek istersin.

en başta olduğu gibi kalmıyor ilişki. başta her şey gülüşmeler ve tatlı sohbetlerle başlar sonrasında işler karışır. kıskançlıklar, kompleksler, yalanlar, gözün dışarı kayması, açgözlülük, kibir vs. sevgini gösterme seni daha çok sevsin derler hep, bu çok iğrenç. benim için iğrenç. içimdekini ona yansıtamayacaksam ya da yansıtıyorum diye gidecekse niye var ki hayatımda? taktiklerle ilişki götüren tonlarca insan var çevremde seneler geçmiş ama hala oturup derin bir sohbete bile girememişler, hislerini saklaya saklaya ilerletiyor ilişkiyi. bu çok anlamsız. gidecek korkusundan içindeki sevgiyi ve merhameti gizliyor ki karşıdaki ona daha çok bağlansın. böyle ilişki istemiyorum arkadaş, ilişki buna dönecekse çok çirkin bir hal alır. seviyorsan sevgini göstermekten kaçınmamalısın, ha sevgi ağır gelir popoşu uçuş moduna geçerse de bu da onun karakterini gösterir. hiç sevilmemiş, yarım bırakılmış insanların huyudur bu. sevilmediği yerleri arar, sevgi nedir bilmez, sevilmeyi yakıştırmaz kendine. ilişkinin başı rüya sonu kabustur çoğu zaman.

bana kalirsa iliskide cok taviz vermemeli insan kendinden. hep alttan da almamali ayni kisi. yoksa karsi taraf bu salak beni zaten hep affediyor her seyi anlayışla karşılıyor diyerekten hata yapmaktan uzmekten kirmaktan cekinmicektir maalesef. bi taraf ne kadar cok kendinden ödün verirse diger tarafin gozunde de o kadar degersizleşiyor. dengeyi tutturmak gerek kisacasi..