ilişkilere dair acı gerçekler

bu gün modern insanın için için kaçtığı "alışmak" duygusu, aslinda çok büyük bir lükstür. çünkü dünyadaki bütün huzursuzlukların, psikolojik buhranların sebebi bir insana, bir mekana veya bunun gibi bir şeye alısamamaktan kaynaklanır.

bu yüzden birine alışabiliyorsanız, ondan kaçmak yerine onunla yol yürüyün.

( yani o küçümsediğiniz "bağlılık" sandığınızdan çok daha fazla şey ifade ediyor. çünkü bütün her şey bir alışkanlık meselesidir; o şeyin varlığına ya da yokluğuna alışıp alışama meselesidir...

birini ya da bir şeyi kaybedince daha çok sevmemizin nedeni de tam olarak budur. (b: aslında kaybedince daha çok sevmiyorsun; sadece varlığı ile hayatında bir önem ihtiva etmediğini sandığın şey, yokluğu ile önemini senin yüzüne vuruyor. )

( alisabildiginizi seviniz ya da sevdiğiniz alışmaya çalışınız, çünkü alışmak, alisabilmek çok büyük bir lüks. )


teşekkürler.

yalanlar değişmez, dinleyeni değişir.

çok bağlanmayın. bağlandığınız yerden kopar, gözünüzün yaşına bakmaz merhametsizler.

hiç kimse sizi sizin kendinizi sevebileceğiniz kadar çok ve samimi sevmeyecek.

%80 yarı yolda kalmakla sonuçlanır. vazgeçilmişsinizdir, elbet yedeğiniz vardır karşınızdaki insan müsvettesinin listesinde. sizde olan, bilinen, gerçek olan durumlarınız bir bakmışsınız onun bahanesine dönmüş. hep şaşırtmıştır beni bu merhamet yoksunluğu. geçmişte kırıldığınız yerlerden çift dikiş.

20 lik kısımdaysanız şanslısınızdır. gözlerinizin içi güler, kıymet hissini yaşarsınız. sabahı dört gözle bekler, bir günaydına bakar neşeniz. daim olsun dersiniz sonra. hayatta boşluk yoktur, denk gelebilmek mühim mesele.

dış görünüşünüz kadar sevilirsiniz.
bu bütün ilişkilerde, bütün sevmelerde, bütün canlılarda böyledir. dış görünüşünüzden ibaret olmadığınızı kanıtlayana kadar ilişki biter... bu böyle!

bence herkesin gercekligi farklidir en azindan iliski konusunda. o yuzden gercek degilde tecrube olarak ne soyleyebilirsek soyleriz. bana kalirsada bazen bi iliskide ne kadar cok sevsenizde ayrilmaniz gerekebilir. yani illa bu sevgisizlik ya da en az seven taraf olarak algilanmamali. hayvan gibi acida cekseniz iyi gelmiyosa o iliski size ayrilmayida bilmelisiniz. kendine saygi da buradan baslar zaten. kisacasi bazen vedalar sevgisizlikten degil caresizlikten olur ve sevgi her zaman iyilestirmez. *

hep aynı başlıyor, bitiyor ve
iki kişiden biri vazgeçiyor ve
biri hep daha çok, çok seviyor be...

paraya tav oluyorlar ve paralar suyunu çekince o çok büyük aşkınız bitiyor.

bir kere hata yapan ikinciyi de yapar.
ikinci bir şans verilmez.
sırf terk edilmemek için yapılanlara göz yumarsanız günün sonunda ağlayan siz olursunuz.
kimseyi gözünüzde büyütüp değer falan vermeyin, hayat öyle sizin toz pembe baktığınız gibi değil.
en ufak bir konuda tartışma çıkaran kişiye tahammül edilmez yol verin.

sensiz yapam diyenler sensiz de yapar. ölürüm aşkından diyenler ölü gibi davranabilir. abartili cumleler hep fiyasko ile sonlanir. dozu kaçırmayın. normal sevin.

şöyle söyliyim: ilişki kurduğum bir zamanlar oldu, ilişki denen şeyin boş olduğunu öğretiyor.
yani birbirini çok güçlü şekilde sevdikçe illaki denk geliyorsunuz.

şimdikiler sevgi eksikliği için sürekli insan tüketiyor. bu duruma geçmişte düşmüştüm.
çok iyi düşünebilirken düşünememeye enerjin tükenmeye başlıyor. genelde gamsızsanız karşıdakinden beslenme amacındaysanız zaten işlemiyor.
ilerde psikolojik rahatsızlıklar daha çok açığa çıkıyor.

arkadaşlık ilişkisi kurmak daha sağlıklı geliyor açıkçası. ilerde çok ciddi düşündüğün illaki birisi oluyor. gerçek sevgi güç veriyor tam tersine.

taraflar birbirlerine hangi iltifatları ederse etsinler, -prensim, prensesim, dük, düşes, bal, kaymak vs -, herkes sadece olduğu kişi olabilir, ne bir eksik ne bir fazla...

hiç bitmeyecek gibi başlar. hiç başlamamış gibi biter hocam. inanamazsın.

sabiha : belki, belki de sen bırakıp gidersin bir gün. dükkanını, evini göreceğin gelir.
halil : evim, dükkanım hep burada. gidecek başka yerim yok. dukkanım iki portakal sandığı, evim senin yanında.

hepimiz biliyoruz ki böyle deseler bile aslında kaçacakları gidecekleri evleri var. önünde sonunda dükkanlarını görecekleri gelir evlerine geri dönerler.

sabiha ve halil arasında geçen, hiçbir bilginin yer almadığı sadece sorularla bezeli diyalog da, iletişimin koptuğunu, açıklığın ve şeffaflığın o saydamlığın kaybolduğunu gösterir...

kim daha çok severse o terk edilir.

#2354083 zayıf halka sevmiş gibi görünendir. ordan kopar.

insanlar küçük çıkarlar için sizi satabilir, bugün yüzünüze gülen yarın arkanızdan küfür edebilir. bu nedenle kimseye sırrını söylememelisin. kimseye en zayıf anında bile bunu belli etmemelisin. ilişkilere dair en acı gerçek yaşamda yalnız olduğunu bilmektir.

giden çabuk unutur. kalan hiç.