ilişkilerin son zamanlarda hızlı tükenme sebebi

tahammülsüzlüktür kesinlikle. insanların birbirine olan tahammül sınırı gitgide azaldı ve azalmaya da devam ediyor. oysa ki birbirimizi kusurlarımızla kabul edebilsek ve karşılıklı kusurlarımızı tamamlayabilsek bu sorunlar yaşanmayacak. kimse mükemmel değil.

tüketme amaçlı sevgili olmaktır. her iki tarafta önce karşısındaki insana aşık olup sonra bu aşka dayanarak aşık olduğu o kişiyi değiştirmeye çalışırsa ilişki de taraflarda tükenir. hem de hızla.

erkenden sevişme yani hemen.

modernleştikçe cinsel seçilim ve eş seçimi konusunda eski ilkel halimize, yani doğamıza dönüyoruz ondan kaynaklı.

ayrıca her şeyi tüketiyoruz, insan da dahil.

ilişki kurulsa bile evliliğe kadar gidilememesi sanırım tanrının 10 yaşında evlendirilen eski kuşakların intikamını alıyor ve gençler evlenmesin diye elinden geleni yapıyor. (bkz: recep tayyip erdoğan)

bir tarafın, diğer tarafı gözünde çok büyütmesi. *

kesinlikle tek gecelik ilişki/ cinsellik için partner bulma/ eş değişimi hatta grup birliktelikleri gibi bir sürü saçmalığın türemesi.

insanlar partner olmayı yol arkadaşlığı ve duygusallık olarak değil, cinsellik yaşamak adına yapılan bir durum gibi görmeye başladı.bir çok insan için cinsellik eğlence ve bunun yolu partner edinmek.

gerçekten etraf vahşi doğaya döndü.ne kadar hayvan ararsan ortada.

aç gözlülük.

pandemi olabilir mi?

sosyal medya?

yanlış insana rastgelmek, doğru insanı görememek. çoğu zaman yanlışı bile bile seçip doğruyu görmezden gelmek de ayrı bir sorun.

kişilikten çok görülen/gösterilene odaklı ilişkiler olmasıdır. birkaç ortak şeyle aha biz anlaşırız güzelde/yakışıklıda başlayalım bakalımlı ilişkiler olmasındandır. birbirini tanımadan etmeden çat diye sevgili olunmasındandır.

eskiden eşyalar kullanılamaz hale gelinceye kadar kullanılırdı. bozulunca tamir ettirilirdi. şimdi her şey bozulduğu anda atılıveriyor. tamir ettirmek kimsenin aklına gelmiyor, hatta çoğu zaman bozulmadan, eskimeden atılıyor çünkü modeli değişiyor, sıkıcı geliyor, demode oluyor. aynı şey ilişkiler için de geçerli. ilişkiler küçücük bir yara aldığında bitiveriyor, kimse tamir etmeyi düşünmüyor. eskiden ilişkiler ne kolay elde edilirdi ne de kolay kolay bitirilirdi. mutlaka aileden biri, eş dost akraba arabuluculuk yapar, ilişkiyi tamir etmeye çalışırdı. şimdi seçenek çok nasıl olsa diye herhalde, yara bile almadan bıkıldığı anda ilişki bitiveriyor. oysa, aşırı travmatik deneyimler yaşatanlar hariç, aynı emeği, enerjiyi yeni bir ilişki kurmaya değil de içinde bulunduğu ilişkiye harcasa o ilişki kurtulacaktır ama genelde başka biri daha cazip gelir ama aslında değildir, çünkü o, sizi elde edene kadar sizi zor ilişkiden kurtaran rolünü oynar ama elde ettikten sonra zalim veya kurban rolüne bürünecek ve o gözünüzde büyüttüğünüz kişi de bir önceki ile aynı deneyimleri size yaşatan kişiye dönüşecektir. siz farkındalığı yüksek biri olup her şeyin neden olup bittiğini anlayana kadar bu döngü devam eder, o yüzden başka biri çözüm değildir. çözüm, duygularınızı regüle etmektir. *

az emek, çok seçenek.

iletişimsizlik ve çaba göstermemek durumları.

insanların kaliteli yalnız kalmanın sırrı, güzelliği ve derinliği hakkında hiç bir fikirleri olmaması. kendisini tanıma çabası hakkında hiç bir çabası olmaması. karşısındaki insanı tanıma gerekliliği ve bu konuda emek sarfetmesi zorunluluğunu düşünmemesi.

her haltı facebbok tan resim tıklamak gibi yaşıyorsunuz. ben öyle yaşamıyorum zira hiç bir zaman sözlüklerden gayrı bir sosyal medya hesabım olmadı. borderline çürütmüş her yerinizi. birliktelikleriniz de ayrılıklarınız da kalitesiz pembe dizi dramalarına benziyor. ve her yerinizden kararsızlık irinleri akıyor.
ama bu hale bile yabancısınız.

insanlar basit şeylerle mutlu olmayı bilmiyorlar. mutlu olmak için karşıdakinin ekstra bir şeyler yapmasını bekliyorlar. o beklenti karşılanmayınca da ayrılıklar oluyor.

* sosyal medya
* tahammülsüzlük
* güven eksikliği
* sabırsızlık
* soyut kavramlardansa somut kavramların ön planda olması

hızlı yaşamanın ve doyumsuzluğun getirdiği bir sonuçtur. her şeyi hızlı tükettiğimiz, yollarda hızlı yürüdüğümüz, 1 dakika olsun beklemeye dayanamadığımız gibi ilişkilerimizi de hızlıca tüketir olduk. ne yazık! oysa ;
ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar
ne de şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar' diyen bir şairin neslinden geliyorduk.

madem hızlı tükeniyor o zaman neden herkes mutlu? kim karar veriyor bu ilişkilerin hızlı tükendiğine?