ilk aşkınız çık gel dese gider misiniz sorunsalı

insan hayatı ve yüreği tek yönlü bir yol gibidir. gidişler, geçişler, yok oluşlar olur ama, tekrarlar asla.

tabii ki gitmem. gerekirse aşkımdan ölürüm, kalbimi çiğner geçerim yine gitmem. çünkü bazı şeyler zamanında olmalıydı.

(bkz: bizim hayatımızda aşk maşk yok hayatta kalmaya çalışıyoruz)

ilkokul 1.sınıf görsem tanımam ki.

eskiden o enayilik bende vardı. şimdi yok.

eskiden herkes için giderdim. eski sevgilim, eski arkadaşım, eski olan herkes. şimdi yapmam. değiştim.

ılk askim olan hanim kiza, utandigim icin haber gondermistim tanisabilir miyiz diye, o da bana tanimadigim icin olmaz demisti. ılk ask unutulmuyor tabii. ama nahh giderim.

ilk aşk iken zamanında gözümde ferrari imiş. sonradan gördüm murat 131. gel dese sığmayız bile arabaya . son aşk gel desin gideyim ne varsa onlarda var.

üşenirim artık bu saatten sonra, geçti o heyecan o heves. seslendim zamanında arkasından, kalmadı artık bende artık o eski nefes. gitsin yoluna hadi yallah...

lise aşkı yahu en fazla mat2 çözmeye gideriz.

ilk aşkıma evlilik teklifi ettiğim için çık gel deme ihtimalini ortadan kaldırdığım doğrudur.

anasınıfında iken amcam tarafından aldığım taktikler pek olumlu geri dönüşler sağlamıyor ne yazık ki.
hayır demişti üstelik.*

anılarımı depreştirdiniz kıymetli yazarlar. oysaki elini bile tutmuştum.*

ihtimaline karşı bile giyindim hazırda bekliyorum.

gitmem, küfrederim hatta bir daha aramasın diye tehdit ederim. benden ırak, allah'a yakın olsun.

başlığı görünce önce ilk aşkım kimdi diye düşündüm. haliyle yaş oldu 38. bu yaşta mitolojik kazı zihinde zor oluyor. sonra ilk aşk kime denir diye düşündüm. neyse kervan yolda düzülür demişler. hem tartışayım hem yazayım.

30 yaşımdan önce seviştiğim her kadına aşık oluyordum. haliylen bilinen tabirle ilk aşkım da 19-20 yaşımda seviştiğim ilk kadındı. muhteşem güzellikte esmer bir dilberdi. avusturya'dan tatile gelmiş çok uzaktan da akrabaydık. (kuzen muzen değildik.) yaz bitince viyana'ya döndü. vize için çok uğraştım vermediler. avusturya başbakanına mektup yazmışlığım var bu hususta. heider diye faşistin tekiydi o zamanın avusturya başbakanı. skne takmadı haliylen beni.

2-3 ay geçtikten sonra en iyi arkadaşımla seviştik. (kadındı) harika anlaştığın insanla sevişince her şey daha güzel olur sanıyorsunuz. öyle olmuyor. gerçekten de arkadaşlık marstansa, manitalık venüs'ten. o kadar uzak gezegenlerden kopmuş gibi. ama sonrasında aşk acısı çekmeme mani olmadı bu durum. 20 yaşımdaydım. ve onu çıplak görmüştüm dostum. aşık olacağım tabii. bir çok arkadaşım daha pipisiyle oynuyordu.

30 yaşıma gelene kadar sayısız güzel ve iyi kadınla birlikte oldum. seviştiğim her kadına aşık olma geleneğim sürdü. 30 yaşımda daha önce hiç bir kadına benzemeyen bir insanla tanıştım. hayatımın en güzel 3 senesini geçirdim. ayrıldıktan sonra 1.5 yıl acı çektim. bir daha beni hiç bir insan bu kadar güzel sevemez korkuları yaşıyordum. evet aşk acısının çok büyük bir bölümü korkudan başka bir şey değildir. ilk aşkımın o harika kadın olduğundan da emindim. fakat sonrasında şunu da anladım ki ilk aşk tabiriyle, hayatımızın erkeği/ kadını denen durumlar da farklı şeylermiş.


sonrasında hayatımın kadını dediğim insandan bile kat be kat fazla beni seven bir insanla tanıştım. dünyada yaşanmış en mutlu ve güzel bir seneyi bana nasip etti tanrılar. ama o da bitti işte.

ilk aşk olayının kısa tarihini yazdım. bir nevi aşk resmi geçitime tahamül ettiğiniz için teşekkür ederim. orhan veli kadar iyi de anlatamadım elbette.

aşk acısı çeken arkadaşlara seslenmek isterim. çekmeyin. çekilecek dert değil. bu tavsiyem elbette bir işinize yaramayacak. ama korkmamaya çalışın. emin olun bu evrende her güzellikten daha daha güzeli mevcuttur. ama işte bazen güzelliği de kötülüğü de yönetmeyi bilmiyoruz.

mutlu aşk var mı? elbette var. defalarca yaşadım. sonsuz aşk var mı? olduğunu seziyorum. ve ben sezgilerimde asla yanılmam. 99 yaşımda da olsam sonsuz aşkı arayacağım. büyük bir güç ve çabayla bunu aramanın ilginç tadı için bile 100 yaşa kadar yaşamaya değer.

ilk aşkım ve tek aşkım kendisi
çık gel dese giderim net ileride keşke dememek için insan kendisine böyle ender duyguları yaşatan bi insanı kolayca bırakmamalı yaptıklarımdan değil yapamadıklarımdan pişman olmak istemem

hahahaha tabii ki hayir.

şu anki sevgilim olduğu için hezarfen ahmet çelebi misali kanat takar yine yanına giderim. aşk beklemeyi dinlemez.

bitch please, ne geleceğim allah aşkına…

tenine degen rüzgardan kıskanırdım onu benden cok gören cok duyan cok dokunan herkeze düşmanlıgım vardı 5 cocuguyla gelse yine kabulüm derdim ama evlendigini örendigim zaman hicbişey o düşünce gibi masum kalmadı icimdeki onu canlı canlı topraga gömdüm bagzen mezarına gidip bir iki sitem ederim ama asla onu kurtarmak gelmez icimden

evet

tabii ki hayır. olan olmuş biten bitmiş. ayrıca gitmek istesem onun çağırmasını beklemem ben çağırırım amk neden mal gibi bekleyim...