insan neyle yaşar

okuduğum kitaptan çıkardığım sonuç

kalbine bir sor, böyle yaşanır mı hiç?

"birinden kötü bir söz işitirsen sessiz kal, kendi vicdanı rahat bırakmasın o kişiyi."

insan kendisiyle yaşar. insan ne sevgiyle ne de başka tükenme tehlikesi altındaki hiçbir şeyle yaşayamaz. insan yalnızca kendisiyle yaşayabilir.

sevgiyle , güven duygusuyla yaşar

prangalarla yaşar.

şu dönemde evde ekmek yaparak yaşar.

yasaklar arasında özgür olduğunu hissettiği asgari ve asgariye yakın hayal gücünün getirdiği imkansızlıklar içinde mutlu olduğunu zannederek yaklaşık 70 yıl yaşar insan hayvanı

sevgiyle yaşar. insan sevgisiz de yaşar ama sevgiyle bir başka yaşar.

insan neyle yaşar bilmem ama kaynana ile yaşanmaz çok iyi bilirim.

(bkz: beyle?)

şerefi namusu ve onuru

sevgiyle, saygıyla ve dürüstlükle.

nsan neyle yaşar?
aile,eş,çocuk,kariyer,para... hayatta uğruna mücadele verdiği değerleri için savaşıp, mağlup olmamak için mi yaşar? kimisi vatanı,toprağı için.kimisi dini için. sahi, senin bu soruya cevabın nedir ?
insan hep daha fazlasıyla,doymak bilmeyen bir nefisle yaşar. bir evi olsun ister, evi olunca daha çok gösterişlisini ya da birden fazla evler ister. para ister, sahip olunca daha fazlasını ister. insan budur işte,doymak bilmez, azla yetinmez, şükretmez. bu soruyu birçok insana sordum. neyle yaşayacaklar, elbette cevapların çoğu para. bu devirde paran olmadan tuvalete bile gidemiyorsun, adam yerine konmuyorsun. paran olmadan bir hiçsin tarzında cevaplar cevaplar. sonuç olarak insan parayla, mal mülk ile yaşar kanaatine varılıyor. ne demiş bir düşünür; paran varsa insanlar seni tanır, paran yoksa sen insanları tanırsın. ama tolstoy; hayır arkadaş, para, sevdiklerin olmadıktan sonra seni mutlu etmez, insan asıl sevgiyle yaşar diyor. para, servet ile yaşarız sanıyoruz ama insanı yaşatan sevgidir, iyiliktir tolstoy'a göre. bu kitapta ahlaki değerleri,sevgiyi, yaşama amacını, erdemi sorgulatıyor, dersler veriyor. ve tolstoy'a göre sevgi sadece insana karşı değil bütün varlıklara ve varlığı edene de olmalı. insan hep bir umutla yaşar. tolstoy da bu kitapta insanın neyle yaşadığını, 6 hikayeyle soruyor. ve ben sizlerle bu hikayelerin ana fikrini de paylaşmak istiyorum.
birinci hikaye; insan neyle yaşar?
-tanrı katıntan kovulan bir meleğin, yeryüzündeki insanların sevgisiyle tanrı tarafından affedilmesi.
ikinci hikaye; kıvılcımı söndüremeyen ateşi zapt edemez
-bir yumurta yüzünden köyün savaş alanına dönmesi ve tanrı'ya olan inanç sayesinde barışın sağlanması.
üçüncü hikaye; mum
-zalim bir yöneticiye halkın düşündüğü kötülük ve sonradan tanrı inancı nedeniyle kötülükten vazgeçilmesi nedeniyle kavuşulan mükafaat.
dördüncü hikaye; kızlar büyüklerden akıllıymış
-iki kız çocuğunun kavgası yüzünden birbirine giren köy halkının, kızların birbirlerine olan sevgisini görünce gerçeği anlamaları.
beşinci hikaye; insana çok toprak gerekir mi?
-insanın aç gözlü bir yaratık olduğunu, dünya malına doymadığı için sonunun kötü bittiği.
altıncı hikaye; ilyas
-insan sevgisinin , insanın hayatını nasıl olumlu yönde etkilediğini anlatılmaktadır.
kitabın 37. sayfasında yer alan bir alıntıyı paylaşmak istiyorum. ''insan annesiz ve babasız yaşayabilir ancak tanrı'sız yaşayamaz.''
işte cevap burda. insan sevgi ve tanrı ile yaşar. yine kitabın 43. sayfasında yer alan bir alıntı; ''onda, yaşayan tanrı'yı gördüm ve insanın neyle yaşadığını anladım.'' ve 44. sayfada dediği gibi; '' çünkü sevgi tanrı'nın ta kendisidir.''
tolstoy, insanın bu dünyada ne ile yaşadığını ve var olduğu sürece nasıl yaşaması gerektiğini çok güzel anlatmış. her hikayede olaylar üzerinden çok anlamlı mesajlar verilmiş. benim bir solukta çok severek okuduğum kitaplardan bir tanesi olarak kitaplığımda yerini aldı. sadece bir gününüzü ayırarak okuyabilirsiniz.

tolstoya göre dinle. bana göre sevgiyle yaşar. ilk önce kendini sevmen gerekir ki en zor olan odur.

bana böyle şeylerle gelmeyin lütfen.

hayalleri, umutları ve beklentileriyle.
sonra zamanla hepsi teker teker eksilir, artık elde ne varsa tutunacak ona tutunur yada tutunmak ister.

sevmek, sevilmek, umut ile.

ölümle.

çeşitli hikayelerle dolu bir tolstoy kitabı; öğretici, besleyici, iyi bir rehber. okumadan veda etmemeniz tavsiye edilir hayata.