insanlara laf anlatmak

bilgili olduğunuz bir konu var diyelim.
diyelim ki bu bilgiyi tecrübe ile, belki de eğitim ile edindiniz.
ve farz edelim ki bir insan ile karşılaşıyorsunuz ve doğruluğundan emin olduğunuz bu bilgiden bir haber.
hatta bir haber olmakla kalmayıp tam tersine körü körüne inanmakta hiç bir dayanağı olmadan.
başlıyorsunuz bu durumdaki bir bireye, doğru bilgiyi kanıtları ile sunmak için efor sarf etmeye.
neden?
çünkü onu kanıtlanmış doğruya ikna etmenin en nihayetinde topluma olumlu bir katkısı olacağını düşünüyorsunuz, veya salt inattan öğretmeye çalışıyorsunuz bir şeyleri, yada çok iyi bir insansınız falan.
hatta diyelim ki hayatın anlamı biliyorsunuz. hemde kesin ve net olarak kanıtları ile.
ve bu kişi de tam tersi bir hayat sürmekte diyelim.
yukarıda ki nedenlerden veya başka nedenlerden dolayı başlayacaksınız uğraşmaya.
laf anlatmaya.
amaç ne peki, ne olacak sonunda.
ömrünüzden ömür gidecek belki.
ve hadi diyelim ki başarılı oldunuz ve bu kişi sizi anladı. peki ya sonra?
bu kişiler hiç bitmeyecek ki. sürekli bir başkası olacak.
peki siz nerede duracaksınız. sınırınız neresi tam olarak. bir kişi mi? yoksa 100 mü?
peki ne değişmiş olacak? ne fark etmiş olacak?
hiç uğraşmasaydınız ne olurdu.
ne fark ederdi?

(bkz: sen ne anlatıyon be abla gözünü seveyim be abi)

bunun için efor sarfeden varsa cidden tebrik ediyorum ben artık tahammül edemiyorum. "öyle mi diyorsun böyle mi kabul ediyorsun?" okey nasıl dersen. kimseyi düzeltemem, hiiiiç yoramam kendimi zaten laf anlamıyorlar

insanlara laf anlatmak kolaydır. insanlıktan nasibi olmayana anlatmak imkansızdır.

anlatmayın,insanlar ne biliyorlarsa onu okuyorlar özellikle halktan birine gidip ciddi ciddi bir şey anlatmayın.

hobi olarak yapılması gereken eylem. zorunluluk olunca çok sıkıcı.