insanların övgü sevdası

gurme olcam derken sonradan gurme olan insan işidir. süleymaniye esnafı kurufasulyeciler, cafeler falan övüldükten sonraki civarda bulunan züccaciye ve seyyar satıcılardan başlayan halka büyür büyür ve ne kadar " salaş mekan" ismi altında izbe, nem kokulu yerler varsa övülür. süleymaniye'den uzaklaştıçca eş dost ile ve en son yâr ile gidilen yerler övülür.
cihangir'de bir tanıdık kafe işletmecisi abla ile konuşurken "bende sadece tek çeşit kahve var be isterseler onu götürüyorum ve kimse bunun tadı farkli vs demiyor" demişti. tüm her yer zaten zincir mağaza ve toptancılardan mal tedarik ediyor siz cidden her birinin farklı oldugunu mu sanıyorsunuz.
türk öğün çalış güven sözündeki öğün olayını yanlış anlamışsınız tamam bir yemek öğünü de değil ama bir yer öğmekle alakalı bişey değil.

(bkz: amansız övücüler)

savunmasız olduğumuz durum.

yalakaciliktandir. evet.