isa'nın tanrı olduğuna inanacak kadar saf olmak

felsefe dersinde bu konuda yaptığım yorumlar hristiyan bazı arkadaşları incitmiş diye sınıftan özür dilediğim için artık azımı daha ölçülü açıyorum.

bazı yorumlara göre hz. isa tanrının oğlu bazı yorumlara göreyse bizzat kendisi de tanrısal bir figürdür.

elbette yunan mitolojisi ile semavi bir din olan hristiyanlığı aynı kefeye koyup tartıyor değilim ama insanların tanrıyı ya da çok tanrılı dönemde tanrıları insan gibi düşünmelerinin tarihi epey eski.

muhammed'e tanrının bir melek gönderip sen peygambersin dediğine inanmaya eşdeğer bir saflıktır.

sonuçta işin için din varsa ütopik manzaralar oluşturmak zorundasınız. farklı sistem ile gidecek olursanız tanimlayamadiginiz güçlere atfen oluşturulan tanrı kavramını temsil edecek karakterler olusturamazsiniz. tanrının metaforik kavram olarak peygamberler (ki arapça yol gösteren demek ama dönem içindeki rollere bakarsan kamu oyu lideri demek daha dogru bir tanim) de ütopik hattta mitolojik karakterlerden atiflarla ile tanımlanmış olması normal. genel olarak bu motoer mısır ve sümer kaynakli olduğu basit düzeyde iki-üç kitap okunarak dahi ulasila bilir.

muzazez ilmiyle çığ (kesinlikle okuyun)