iskenderun

hatay ilinin ilçelerinden biri. aynı zamanda türkiye'nin önemli sanayi, liman ve ticaret şehirlerinden biridir.

nemi boğan ilçe belki gelecekte şehir.

soğuktan burnumu dahi hissetmediğim otostop gecelerimden birisiydi, geç yaşta düşmüştüm bu beleş gezme sevdasına, o zamanlar tabii "yolda" falan okumamıştık, lakin mesele bu değil. sivas'a doğru yol aldığını söyleyen bir arabaya bindim, samsun üzerinden geçecekti ben de oradaki abime uğrayacak, sonrasında rotayı yeniden şekillendirecektim.

çeşitli müzikler dinlendi, hayat hikayelerimiz anlatıldı yalan dolan, sonuçta yolda tanıştığınız birisine gerçekleri söylemeniz pek de gerekmez aşırı iyi bir aile terbiyesi almadıysanız, zaten yolda olmanın güzel yolu da kendinizi doyasıya yaratabilmenizdir en baştan.

karabük'te bir benzin istasyonunda indim, nedensizce koşmaya başladım gecenin sonuna doğru. ben koştukça güneş ardından çıktı ağaçların. kendimi boş bir otobüsün bagaj bölmesine attım, yola çıkmaya hazır gibi duruyordu, tek istediğim biraz olsun maceraydı. nefesimi tuttum fark edilmemek için, şöför telefonda konuşuyordu. "iskenderun'a" dedi.

tanım: hatay'ın bir ilçesi.

dünyanın en iyi döner dürümünün yapıldığı sahil kenti. ayrıca iste adında bir üniversiteye sahiptir.

malum partinin böl parçala yönet taktiğiyle ele geçirip göç ile çar çakal doğuluların eline bıraktığı eskinin güzide şimdilerin can çekişen ilçesi.
burada dürüm yemeden iskenderun dürümünü yargılamayın ayrıca size diğer illerde başka bişey yediriyorlar.

deniz er alay komutanlığınin olduğu yerdir. 30 günümün geçtiği güzel yerdir.

akdeniz'in, özellikle de doğu akdeniz'in en önemli limanlarından birisine sahip hatay ilçesidir.

şehir, milattan önce, ıv. yüzyılda makedonya kralı büyük iskender öncülüğünde kurulmuştur. tarih boyunca önemli bir ticaret merkezi olmuş, doğu anadolu'nun ve halep'in limanı olarak işlev görmüştür.

iskenderun limanının önemi ve işlevi, arap-israil savaşları sırasında beyrut limanı'nın kullanılamaz duruma gelmesinden sonra arttı.
türkiye'nin en büyük demir-çelik tesisinin ve fabrikaların kurulmasıyla birlikte iskenderun, tekrar önemli bir sanayi ve ticaret merkezi konumuna yükseldi.
iskenderun'un simgesi haline gelen, şehrin doğu kesimindeki yarıkkaya'da esen şiddetli rüzgârın uğultusu, zaman zaman uzaklardan bile duyulabilmektedir.

sahili güzel olan ilçe. tek sevdiğim şey o sahildi zaten iskenderun'a dair. acemi askerlerin eğitim aldığı deniz er eğitim alayı sayesinde askerlerden iyi para kazanan esnafı mevcut.

benim için değeri çok büyük olan, limanı ve demir çelik fabrikasıyla sanayi ve deniz ticaretinde adından söz ettiren, hatay'da bulunan güzide ilçemiz*.
çocukluğum ve gençliğimin başları bu şehirde geçti. ilk sağlam dostluklarımı orada kurdum. ilk kez orada aşık oldum.

sahili, petek pastanesi, insanı uçuran yarıkkaya rüzgarları, boğan nemi*, ah o güzel iskenderun döneri, kral künefe, canım lisem paşakaracam*. her şeyini özlediğim canım iskenderun
yazın oradayım ama bu kadar hasret yeter.

acemiliğimi yaptığım şehir.

bir yaz günü öğle sıcağında sokaklarında dolaşmak yavaş ve acılı bir intihar yöntemidir. daha hızlı teknikler öneririm.

çocukluğumun geçtiği şehir. pek çok ilden büyüktür. balıkçıların ağ çektiği uçsuz bucaksız sahili, doğan çay bahçesinin çocuk parkı, petek pastanesinin künefesi, efesin dürümü, çocukluk arkadaşım rahmo, sıcak ve nem.
daha büyüdüğümde, babaannemi ziyarete gittiğimde, dışarı çıkmadan önce giyeceğim kıyafetleri derin dondurucuya koyardım. kot pantalon yarım saat idare ederdi dışarıda. hey gidi günler.

antakya mı iskenderun mu deseniz kesinlikle iskenderun derim. akdeniz'in en hakkı yenmiş güzelliği olabilir.
insana iyi gelen bir havası var.
hatay'ın il olmayı çoktan hak etmiş ilçesi diye tanımlıyorum.

küçük izmir. harika bir şehir.

deniz alay komutanlığı ve yemekleri meşhur 400 bin nüfuslu büyük ilçe. hatay iline bağlıdır.

2018 yılında yaptığım tur esnasında yolumun düştüğü il kıvamında ilçe. yemek memleketi hatayın sanayisiyle ön plana çıkan yeridir aynı şekilde.

bağlı olduğu ilden daha yüksek bilinirliğe sahip güzide sahil ilçesi

suriyeli bitki örtüsüne sahip güzide nargile ilçesi.

yağmur yağınca bataklık ve tezek kokan abartılmış iğrenç ilin zorttan ilçesi.

acemi birliğimi yaptığım yer. şubat ayında 20 derece üstündeydi ve sıcaktan zor uyurduk. pandemi nedeniyle pek eğitime çıkmasak da her gün duşa girip duruyorduk. orada usta birliğine kalıp yazı geçirenlerin yerinde olmak istemezdim diyebilirim efendim. ciddiyim, gerçekten çok bunaltıcı bir havası vardı. hatta benim ranzama öncekiler "iskenderun taştan bir gemi, bir daha gelirsem sevsinler beni" yazmışlar.*