ıssız adam

birçok erkeği tarçınlı kekten soğutmuş filmdir.. neredeyse çocukluğumdan beri en sevdiğim kek; ancak herhangi bir arkadaşımdan, bana havuçlu tarçınlı kek yapar mısın diye rica ettiğimde; hep aynı espriye maruz kalmaktan yoruldum.

- hayırdır; ıssız adam mı oldun ?

2008'de vizyona girdiğinde tüm türkiye'nin akın akın gittiği filmdir. o vakitler hakkında "çok duygusal bir filmmiş, herkes izlerken ağlıyormuş" deniyordu. daha sonra izleyince insanların bu filmin neresine ağladıklarını anlayamadım. tek artısı güzel film müzikleri olmuştur ve türkiye'de ölmüş olan plak işinin yeniden canlanması olmuştur.
--! spoiler !--
filmi kısaca özetlemek gerekirse ana karakterimiz alper tek gecelik ilişkilerle hayatını sürdüren, bağlanma problemi yaşayan bir erkek bireydir. hatta filmin en başında msn'den grup seks ayarlarken görürüz kendisini. bir gün ada isimli hoş bir hanımkızla tanışır (ıssız "adam" ya hani filmin adı) ve ilişkileri hafiften ciddileşmeye başlar. ana karakterimiz ise bu durumdan korkar ve hiçbir neden yokken ilişkiyi bitirmek ister ve bitirir. (filmin en meşhur repliği "ada, ben ayrılmak istiyorum." burada sarf edilir.) en sonda ise yıllar sonra ada ile karşılaşır. ada evlenmiş ve çoluk çocuğa karışmıştır fakat kahramanımız serseriliğe devam etmektedir.

--! spoiler !--

çağan ırmak'ın genelde flimlerini severim ama nedense bunu sevemedim. ilk yayınlandığı gün filmin konusu hakkında hiç bir fikrim olmadan girmiştim sinemaya konusu sarmadığı için ara ara dışarı çıkmıştım. salona döndüğümde arkadaşım hüngür hüngür ağlıyordu bir anlam verememiştim. film bayağı ses getirince dur bir daha izleyeyim kaçırdığım bir şey vardır belki dedim ama yok ben bir türlü sevemedim.

cemal hünal’ı (neden bilmiyorum) sevmediğim için geçen seneye kadar izlemediğim film. haliyle bahsi geçtiğinde uzaylı gibi bakıyordum. en son dayanamadım, izledim, melis birkan hayranı olup çıktım.

sevmenin verdiği acıyı, nefreti, kıskançlığı, özlemi kendinin farkına vardığından beri hiçbir şekilde tatmamış bir adamın öğrenme sürecini anlatmaya doğru giden bir filmdi. daha sonrasında hayatının sadece acı mutsuzluk ve duygusal olarak tatmin olmayacağına artık yemin ettiği bir döneme giriyor ve adasını kaybediyor. her şeyi mahvederek hayatını mutsuzluğa adıyor. son sahnesini izlerken tarif edilemez bir his kapladı içimi. üzüldüm alper ve ada ilişkisi için üzüldüm

her izlediğimde beni ağlatan filmdir. kimisi için belki de öylesine bir film olabilir ama ben her izlediğimde sevmeye dair pişmanlığa dair çok şey görüyorum sizin de bu film hakkındaki görüşlerinizi merak ediyorum

abartıldığını düşündüğüm film. her yerde o sarılma sahnesini görüyordum, dedim herhalde filmi izlemediğim için duygusal gelmiyor. gittim filmi izledim, hala duygusal gelmiyor. gram etkilemiyor beni, ben mi duygusuzum diye düşündürtüyor. ortalama bir film bence, izle geç türünden.

bana göre erkeklerin uçarsa ne kadar bencil ,amaçsız olabileceğini ve kadınların da ne kadar kırılırsa kırılırsın sevmeye karşı umutlarının bitmediğini anlatmaya çalışan ama bunu yaparken de bir o kadar bar entelektüeli havasını içimize işleyen, anlamlı cümlelerden ve bohem havadan insanı bıktıran gereksiz manalı ve romantik olmaya çalışan film.
buna rağmen müzikleri gayet güzel (bkz: anlamazdın)

o filmden sonra plak alamadım. çünkü fiyatları çok arttı filmden önce kimse plağın yüzüne bakmazdı. dinleseler içim yanmaz alıp kız tavlıcaklar güya havuçlu tarçınlı kek de yapın bütün kızlar sıraya girsin.

filmde hiç de ıssız değildi yani,ıslı ıslı geziniyordu.grup sekse bile gidiyordu mutsuz adam.illa mutsuz edecek birşey bulacak.ulan grup sekse çağırılan adamsın ,daha ne istiyorsun bilader?
fıstık gibi kız da vurulmuş .her türlü pisliğine katlanıyor.dam buldun da kıllısını mı arıyorsun ?
üstelik bu herife tilt oluyorum.niye bu sosyetik şaban oynamış ki bu rolü.hiç de rol yapamıyor torpilli hıyar.
güzelim kızı öpme şerefine de nail oldu bu film aracılığı ile.
şanslı cemo.
şanslı adam.

alper kadınları sadece cinsel obje olarak gören, sevmekten korkan, bedenlerinden sıkılınca onları bırakan bir hıyarın teki. bu filmi ilk izlediğimde de böyle düşünüyordum: hâlâ böyle düşünüyorum.
yine ulaşılmaz sandığı bir kızın peşinden gitti: ada.
ona ulaştı. onunla yattı. sonra bırakmaya çalıştı.
ada onu dinlemek, onu anlamak istedi. bir süre de ona yaşamadığı şeyleri yaşattı.
annesiyle bile tanıştırdı alper onu.
ama ne oldu? kıyafet değiştirir gibi kız değiştiren, kendini yalnızlaştıran, hayatı kendine cehennem ettiğini fark etmeynen ama öyle yapan, kendine zincirler vuran alper; ilk kez birini sevecek ve gerçekten bağlanacak diye korktu.
doyduğu falan yoktu ada'ya. doyduğu için değildi. rutine bağlamıştı. ona artık bağlanıyordu gitgide. hayatına sokuyordu, ailesine sokuyordu. kalbine sokuyordu...
alper bir korkak. kaçmayı seçti. yaptığı hataları ve haksızlıkları anladı. onun yanında kalmak isteyen, onu dinlemek, anlamak, yaralarını sarmak isteyen ve onu seven yegâne insanı kaybettiğini anladığında pişman oldu.

alper ölmez.
ıssız adamlar ölmez.
ben yine, ıssız adam sendromunu anlamak için tekrar izledim filmi. ada'da kendimi gördüm. çok yorucuydu.

neden kendinize bunu yapıyorsunuz? kadınların sizden beklediği bir şey yokken hemde. sevmekten korkmak, sevmeye başlayınca kaçmak... bunları neden yapıyorsunuz? acınası halde geliyor bana bu erkekler. şuncacık ömrümüzde kendinize yaşatmadıklarınız ve başkalarına da zindan ettiğiniz her parça, burnunuzdan geliyor, gelecek.

ben yine de seneler sonra olan sarılma sahnesinde ne olursa olsun ağlıyorum. seneler sonra ada gibi olmam, öyle hissetmem belki ama; ıssız adamlığına yanan olacak, bilirim.

en sevdiğim şarkı çalıyor diye büyük bir beklentiyle izlediğim ama zorla bitirdiğim filmdir.

alper tam bir azgın teke. yukarıda da denildiği gibi kadınları kullanan, bedenlerini seven, hayatına hiçbir şekilde sokmayan gereksiz bir adamın teki yani. ada'da alper'in aksine duygusal biraz. sevgi dolu bir kadın ve aşka da önem veriyor üstelik anlayışlı da ama alper'e aşık oluyor işte. ters orantılı, mantık hatalı.

bir ilişkiye başlıyorlar, ilişkileri güzel giderken alper bir anda ayrılmak istediğini söylüyor çünkü alper doyumsuz bir insan ve sürekli başka bedenlere koşmak istiyor ayrıca ada'ya bağlanmaktan da korkuyor. keşke bir psikoloğa falan görünseydi, çok da zor değildi yani. bunlar ilişkilerini bitiriyorlar sonra aradan yıllar geçiyor ada evleniyor alper ise hâlâ o kadın benim, bu kadın senin diye geziyor ortalıkta. bir gün karşılaşıyorlar, ada evlenmiş bir de kızı olmuş ama olsa ne olacak aklı hâlâ alper itinde. alper ada'nın tokasını görmüş, onu çok sevmiş, yıkılmış, hata yapmış, onu görmek için uğraşmış falan... ada'da alper'in annesinin evine gitmiş, 45'lik plak almış, yatağında uyumuş falan... ulan alper madem bu kadar sevdin niye kadını bıraktın? e gitseydin olsaydın tedavini, dönseydin geri. ada zaten yapıcı bir insandı, yıkıcı olan sendin. pişman olmuş da çok ağlamış da. hadi lan oradan yani.

ben kesinlikle inanmıyorum böyle şeylere. çok seviyorsan çabalarsın, düzelmek istersin, fedakârlık gösterirsin. yani öyle seviyorum, ölüyorum, aşığım demekle olmuyor. ben görmediğim sevgiyi ne yapayım? bu filme nasıl aşkla yaklaştınız hem? kadını kullanan bir adam ve evli olduğu hâlde eski sevgilisini unutamamış bir kadın. allah düşman başına vermesin. eski sevgilinizi unutmadan başlamayın ilişkiye ya. insanların duygularıyla oynamaya utanmıyor musunuz? birini severken başkasına mı gidilir? benim mide kaldırmıyor.

filmin sonunda bunlar konuşuyor sonra şak diye sarılıyorlar, orada da "anlamazdınnn anlamazdııınn" diyor ayla dikmen. en güzel şey filmin bitip ayla dikmen'in şarkıya girmesiydi. harika bir kadınsın ayla dikmen.

yayınlandığı zamanda oldukça abartılan filmlerden biri.
bağlanma korkusu olan bir erkek duygusal o adamı düzeltebilecegine inan bir kadın .adam düzelmedi kadın gitti.
yaşanan ilişki günümüzde de sıkça gördüğümüz türden olduğu için bir çok insan kendini onların yerine koyarak filmi ağlaya ağlaya izledi.bana göre tek duygusal olan yer ada'nın alper'in çocukluğunun geçtiği tarsus'ta ki evinde geçirdiği zaman.
duygusal anlamda bi çöküş varsa ve bir erkeğe kızıp sövmek istiyor ve yapamıyorsanız bu filmi seyrederek içinizi boşaltabilirsiniz.

insanın ona tatlı gelen ve vazgeçmek istemediği bir günahı olabileceğini anlatan film.

filmi zamanında malum sahneleri yüzünden sinemada izlemedim.
sonra da izleyesim gelmedi.

geçenlerde kısa bir videosuna denk geldim ve izlemeye karar verdim.
kılık kıyafetlere şaştım, ne kadar bol giyiyormuş kadınlar.
ada'nın kot pantolonlarından üç tane pantolon çıkar.
alper'in vucüdunu bugünkü kızlara göster bir tanesi yüzüne bakmaz.
proteinsiz alper.

çekimi biraz amatörce geldi, muhtemelen az parayla çekilen bir filmdi.belki ondan o kadar açık sahnesi oldu. yönetmen elinde ne varsa ondan kullanmış olabilir.

ada ben ayrılmak istiyorumlu sahne, beni filmi izlemeye yönelten sahneydi.
bence amacı ada'yı kendinden korumak değildi amacı sevdiği günahına devam etmekti.

sevdiği günahı sayesinde, filmin sonunda yaşadığı duruma tüm kadınlar gibi hiç üzülmedim.

sevdiği günahının affedilmesi ile ilgilenseydi keşke.
günahlara tövbe edilebilir alper, ne sandın.

aski tatmamis iki kişinin, bir birlerini tanidiktan sonra yaşadıkları ve yıllardır arayipta bulamadıkları ruh eslerini buluyorlar aslinda.filmin ismini duyduğum anda aklima ilk şarkısı geliyor.ayla dikmen"

adından yola çıkıp işleri karmaşıklaştırasım gelen film. 3 anlamlı isim konmuş , cuk oturmuş.

ıssız adam : ada ve 3. şahıslar alper 'i tarif eder. o yalnız ölmeye mahkum bir adamdır.

ıssız ada-m: alper'in açısından ada. alper, ada'sını kendisi karşısında korunaksız, naif bir kişi olarak düşünür.kendisi ise kötüdür.

ıssız adam: alper kendi dünyasını tarif eder. beni bırakın okyanusun ortasında bir yere. insanlar benim neyime.

film mi? iyi film. farklıdır.

bir şef olan alper ve çocuk kıyafetleri diken ada'nın tesadüden tanışması ile aşık olup yaşadıklarını konu edinen 2008 yapımlı türk filmi. çağan ırmak yönetiyor.
ıssız ada olan kişi alper
yalnız ıssız bir adam olmaya alışmış ve ne kadar aşık olursa olsun hayatında kimse uzun süre barınamıyor. terk etme lüksünü yönetmen erkek olana vermiş, oysa kadın da terk edebilirdi.
yalnızlık bağımlısı birinin yalnızlık uğruna her şeyden vazgeçebilmesini konu ediniyor.




afiyet olsun ayrılak mı?^^

melis birkan ve cemal hünal iyi bir ikili olmamıştı aslında. yıldız kültür ise bir diva gibi göründüğü her sahneyi değerli kılmayı başarmıştı.
çağan ırmak filmlerine zaafım olduğundan vizyona girer girmez sinemaya koşmuştum. evli, iki çocuklu halimle gittiğimden olsa gerek ada ve alper'in arasında yaşanan aşk bana geçmedi.
meşhur havuçlu-tarçınlı keki, bu filmi izleyen herkes gibi aklımın bir köşesine not ettim, ilk fırsatta da yaptım. yani kek işte.
ada nahif, tatlı, nazik bir kızdı ama bir kusuru vardı, hödükleri sevme konusunda ustaydı. alper gibi karaktersiz, beş para etmez bir adama yani lafın gelişi adam dedim, serseriye aşık olarak kendisine duyduğum saygıyı yerle bir etmişti.
alper için yazacak tek bir satırım bile olmayacak. kendisi değil bir satır, bir kelime ile anılmayı bile hak etmeyecek kadar berbat bir karakter zira.
iyi anneler de bazen iyi çocuklar yetiştiremiyor.
filmin son 11 dakikasını ise tüm filmden ayrı tutarım.
alper'i affetmem de o son dakikaların hatrınadır zaten.
filme beraber gittiğim o zamanki canım arkadaşımı hatırlatması açısından da bir yanıyla üzücüdür benim için. beni hayatta en iyi anlayan biricik arkadaşımla bir hiç uğruna biten arkadaşlığımızdan çağan ırmak'ın haberi olsaydı belki bize de aynı ıssız adam'daki gibi bir son yazardı.
cemal hünal yerine başka biri olmalıydı. yıllardır bu konuda ısrarcıyım.
melis birkan'dan başka biri ise ada olamazdı.
çağan ırmak'ın bir süredir film çekmediğini hatırlayıp bizi yeniden lezzetli filmleri ile buluşturmasını çok istiyorum.

sinemalara çıktığı dönem türk sinemasının üretim zorluğu çektiği dönemdi. kim ne derse desin türk sinemasında bir farkındalık yaratmış, yeni bir eşik atlatmış yapımdır. ses getirmiş, replikleri dile dolanmıştı fena da gişe yapmamıştı. bu açıdan türk sinemasının 2000 lerdeki uyanış döneminin bir kaç yapımından biridir.

modern şehir hayatında, yalnızlığında sıkışmış bir erkeğin aşk, iş ve aile sarmalındaki yaşamını anlatan bir dramadır. puanım 8/10.

ıssız adam ile ilgili çağan ırmağın diğer filmleri ile birlikte yorum yapmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum.

mesela mustafa hakkında her şey filminde annesi ile iletişim kuramayan ve babası tarafından terk edilmiş olan mustafa karakteri ile alper arasında çok net paralellikler var.

alper'in sorunu ona bakım veren annesinin onunla kurduğu ilişki biçiminden doğuyor.

çocuklukta güvenli bağlanamayan alper yetişkin olduğunda da bağlanma sorunu yaşıyor.

onun sorunu tip 1 diyabet gibi. karşısında ada gibi şekerden yapılmış bir şey varken ona duygusal olarak bağlanamıyor. bu onun istemesi ile ilgili değil. çocukluğu ile ilgili.