işsizlik

türkiye'de suriyelilerden sonra daha da artan durum.

1 yılı aşacak artık işsizliğim . geçen sene bu zamanlar kpss kötü geçince iş arayışlarına başlamıştım. hâlâ değişen birşey yok. ılanları da ezberledim artık. hep aynı firmalar. sürekli aynı ilanı açtıklarına göre işe giren pek durmuyor. neyse. ış bulana kadar gelip gelip buraya tanım girerim ben.

işsizliği ayrı dert çalışması ayrı dert. ne zaman gülecek bu ülke insanının yüzü?

3 senedir alıştım işsizliğe, bir bakıma emekliliğe.
ben ki günde 14 saat çalışan biriyken kısmet emekli olmakmış. ne yapalım, sağlık olsun.
iş arayan arkadaşlara da bir an önce güzel işler nasip olsun.

insanın psikolojisini s*k*p atan durum .
sana düşman olanlar seni burdan vurur , hayatımdaki adam bile beni burdan vurmuştu. ben yana yakıla iş ararken bence kendi paranı kazanmalısın diye laf arasında sokuşturup akıl vermişti .
bulsak çalışırdık heralde amk .
çoluğum yok ,çocuğum yok , ailem gık demezken beni her gün öldürüp öldürüp diriltti .
en kötü yanı insanın kendisini suçlayıp yetersiz hissetmesi .
çaresiz biçare kalmak elinde olmayan bişey icin insanlarin ustune gelmesi , senin canını acitmalari .. bidaha hiç yaşamak istemem dilerim ki kimsede yaşamasın

halihazır durumumun ism-i şahanesidir.
yorgunum ama uykum yok, uykum yok ama bişey çalışamiyorum. ışsizlik mevhumesi tam da bu.

en büyük nedeni her şehre fakülte açan zihniyettir.

günümüzün en büyük sorunudur. evet.

olayın maddi sıkıntılarından çok psikolojik sıkıntılarından bahsetmek isterim. şahsen en çok maruz kaldığım baskı, soru ya da her neyse: "ne yapıyorsun?" . "hiçbir şey yapmıyorum." mükemmel bir cevap. ardından, ne okudun, ne zaman mezun oldun, şunu yap, bunu yap, o olmadı mı, burasını neden denemiyorsun diye uzayıp gidiyor. sizce ben bunları düşünmedim mi, sizce ben bunları denemedim mi? olmuyor işte, vasıfsız eleman olarak başvurulduğunda bile dönmüyorlar. sizin şansınız yaver gitmiş, iyi kötü bir şeyler becermişsiniz ama ben yapamıyorum demek ki. bu tarz sorular da insanı içten içe salak hissettiriyor, başvuruların sonuçlanmaması ile de gelen yetersizlik hissi, özgüveni düşürüyor. saldım ben artık.
dipnot: insanlar neden böyle şeyleri merak ediyor anlamış değilim. genel anlamda konuşuyorum, milletin evliliğinden, kilosundan, çocuk planlarından, kariyer planından size ne? benim umrumda değil, kim nasıl yaşıyorsa yaşıyor; merak etmiyorum. açıklamak isteyen zaten oturur anlatır, niye milletin ağzından zorla laf almaya çalışıyorsunuz?

asgari zammı sonrası artacağını düsündüğümdür. bir öncekinde bir şirkete gireceğim vakit zam var eleman çıkartıyoruz demişlerdi ve almadılar. şu anda da durum öyle zincir marketler bile eleman almıyor düşün durumu. 8 bin çok değil ama sermaye sahipleri öyle düşünmüyor maalesef. örnek: 5500 öncesi 4 personeli olan market sonrasinda 2 kişi çaliştırdı ve iş yükünü de arttırdı. bu zam sonrası iyi bir iş bulamazsınız network'unuz geniş değilse eğer. allah işsizlere dardakilere yardım etsin. 2023 felaketimiz olacak.

bu zamanda en zor olandır. işçiye zam, memura zam, emekliye zam derken enflasyon fırlayacak. işsiz insan daha fazla ezilecek, aç kalacak, suça yönelecek çünkü kaybedecek bir şeyi olmayacak. korkunç sosyal patlamalara gebeyiz.

borç harç, evlilik durumu vs. olmasa olmak isteyeceğim durum. üç kuruş paraya kölelik iş ahlakından yoksun, insan kayıran tiplerin olduğu yerde çalışmak bence daha kötü. tek başınaysanız aile evinde her zaman bir tabağınız varsa kendinizi o kadar da üzmeyin. zaten çalışınca da anca barınma, karın doyurma gibi temel ihtiyaçları karşılıyorsunuz. ayrıca şunu da hep merak etmişimdir: işe girip hem bugününden hem yarınından çaldırınca kimse ses etmez de işsiz kalıp iki ay aileden destek alınca neden kıyamet kopar? hırsızın hiç mi suçu yok oğlum?

anne baba para vermiyorsa insanı hayattan bezdirir.

işin olmaması değil, torpilin olmamasıdır.

genelde iş konusunda kısmetliyimdir, kendime nazar degdirmeyeyim.
kariyer.net ten isbasvururlarında bulunurum, cogunlukla bir hafta icinde ise girmis olurum.
ucuk maaslar istemiyorum, cv im fena degil, pozitif guleryuzlu de bir insanım, genelde severler beni is gorusmelerinde:)
agustos basında isten istifa ettim. agustos, eylul, ekim ortasındayız. 2,5 ay dinlendim.
bugun itibariyle is basvurularında bulununucam birazdan.
bana sanş dile sozluk:)

giderek artan

sıkıntı durum. iki gündür işsizim, kendimi kaleçi sokaklarında yatan evsizler gibi hissediyorum. tecili bozup askere gitme jokerini de kullandım yıllar önce. hadi bir kredi patlatayım desem, hali hazırda borcum var. balıkçılık mı yapsam ne yapsam anasını satıyım. kötü yola bile düşmem an meselesi.

bugün itibarıyla üç ay olacak. hala işsiz kafasına gelemedim. yani sanki bir şeyler yapmam gerekiyormuş da yapmıyormuşum gibi anlamsız bir suçluluk duygusu hakim. böyle düzenin ben taaaaaa.....

altı buçuk senedir yaşadığım sıkıntı.

hayatim. evet.