işsizlik

insanların inatla nasıl sürdürdüklerine hayret ettiğim durumdur. 16 senelik iş hayatımda toplasan çalışmadığım süreç max 2 ay.

gecenin bir körü uyanıp, tek başına sözlükte böyle başlıklar altına yazmak.

a.b'ye ve a.b.d'ye köle olmuş devletlerde kol gibi gezen ekonomik tablo. çalışanı da gece-gündüz yarı tok yarı aç vaziyette.

hepsi eğlence serbestliği hevesi yüzünden başınıza geldi değil mi? lan heç düşünmediniz mi, zina da para ile alkol- esrar da para ile. emperyalizme dombalmışken, eğlence paranızı hangi luayikçi verecek?

işsizlikten zoru kötü bir işte çalışmak sanırım. ama ikisinin de ağırlığı çok fazla ve berbat.

gizli işsiz olmak mı yoksa normal işsiz olmak mı bilemedim. bu memlekette çoğu insan gece başını yastığa koyunca iç sesi "hiçbir şey yapmadan para kazanıyorsun" demiyorsa namerdim.

1930 ların amerikasında bile sorunmuş sanırım.

kapitalist üretim biçiminin doğasından kaynaklanan bir sorundur. çünkü üretim gerçekten ihtiyaca yönelik ve üretilen değerlerin adil bir paylaşımı ilkesiyle değil, sadece sermaye sahibinin kâr düşüncesi ve emeği sürekli daha düşük bir maliyet unsuru olarak görmesi anlayışıyla yapılır. bilinçli biçimde yedekte tutulan işsizler, çalışanlar için daha ucuza çalışmaya razı yığınlar olarak ve bir tehdit unsuru olarak kullanılır. sermayeyi yaratan yığınlar, sanki sermayedarın lütfedip karınlarını doyurduğu zavallılar olarak lanse edilirler.

zordur vesselam.