istediği erkeği yavaşça ağına çeken kadın

bir ağ uğruna ya rab, ne güneşler batıyor...

dantelli şeyler…
anneleri örse görmek bile istemezler ama memede ya da külotta falan bayılıyorlar. terbiyesizler.

çoğunlukla iyi olan ilişkilerimde ağa çekilen taraf olduğumdur.
çok da bir ilişkim olmadı gerçi de hava atayım diye böyle yazdım.

işte kızlar hep bana böyle yazar falan.
çok havalıyım.

karizmatik.

bilgi...

şifonyer! *

(bkz: kediler ve kadınların ortak özellikleri)

beni çekemeyecek olan kadın çekmeye çalışırsa karakola ihbar edeceğimden karakolluk olacaktır.

he dese mirkelam gibi koşarım ona. yalnız kadının "he" demesi "yüze karşı" olmaz genelde. bir kadın bu işleri, gece başını yastığa koyunca sakin kafayla düşünür. ilk tepkiye asla aldanmıyorum. yüzünüze dedikleri o anı kurtarmak için sarf edilen nezaket cümleleri. evet diyor mesela ama sonra gece düşünüyor "ya kusura bakma dün garip bir andaydım, öyle demek istemedim kardeşimsin" diyor. ya da, hayır diyor kadın. ertesi gün "iyi misin" diyor.

çok kapsamlı bir duruş sergilemek lazım ağa çekilmek için.
o ağ, mağara metaforu çünkü. evin kapısına ağı örüyor kadın. "bak burada örümcek ağı var kimse girmemiş demek ki cins bu karı" deyip geri çekiliyor erkekler. çağrı filmi olayı bu. ben bu olayı çözerim. kadın orada sevdiği cesur erkeği bekliyor aslında. donla dalmak istiyorum işte o ağın içinden. üzerimden örümcek ağları sarkarken, seher yıldızı boxerım ile ellerimi iki yana açıp, "ben geldim sevgilim. ben geldim gönül aşım, pekmezim" demek istiyorum.

ps: 30 saniye kadar o halde düşünün kendinizi. bu hikayeyi değiştireyim dedim ama üşendim. çok saçma oldu bu. bunu okumamış sayın kızlar. bu şekilde olmamalı yani. dediğim gibi, duruş önemli.

zaten birden çekerse fıtık falan olabilir