dogville'de bunun kibir yüzünden olabileceği gerçeği, grace'in babası tarafından pek bir güzel dile getirilmişti. bu tehlikeyi de atlamamak lazım. farklı bir bakış açısı olduğu için değerli bu veri.
şöyle bir düşününce, doğru olabileceği kanısına yakınım şu an. sabaha yakın olmayabilirim, sesli düşünüyorum sadece yazarken bir yandan. tehlikeli olabilir çünkü, iyilik zamanla ahlaki bir üstünlük duygusu verir insana. kibir çok büyük bug'ımız, buna çok müsaitiz. bence bu hissiyat zarar verebilir. kontrol altında tutulmalı.

iyilik aslında, "başkalarını kendinizden değerli bulmak" olarak da görülebilir. yaşlı adama yer vermek, şirketin refahı için zam istememek, o golü kendiniz de atabilecekken pas vermek, yenge aldatmak istediği halde "giyin bacım bizim aşımız helal kazanılan lokmadır ört memeni" demek gibi gibi *.
çok hızlı ve pek bir düşünmeden yazdım lakin demek istediğim, olaya kişisel gelişimci gibi bakıp, "aristo'nun 4 temel erdemi, haydi kuşlar uçsun, çocuklar, bayramlar, uçurtmalar, piknik ateşi şenliği" diye yaklaşmamak lazım hemen. çok yönlü felsefi bir tartışma konusu şu iyilik-kötülük meselesi aslında. fedakarlık yerini bencilliğe bırakalı çok oldu. insan, türünün geleceğini çoktan sağlama aldığı için, ilk çağlardaki gibi bir grubun üyelerinin hayatta kalmasının fedakarlığa bağlı olması gibi salt (acımasız) bir gerçek yok. kötü olamam ben desem de görecelilik var onda. bunu herkes der. kötülüğümü de, iyiliğimi de sorgular haldeyim hala. insanlarıın sahte iyilik hezeyanlarını pek sevmiyorum.

devamını gör...

(1) (1)