japonca öğrenmek

yeni yeni başladığım eylemdir.
japonya hayranlığı üstüne anime izlemeyle başlanan eğilimdir.

çocukluğunda kuran kursuna gitmiş kişiler arapçaya daha çok benzetebilir. şahsen arapça gibi kıvrımlı şekiller, yanına çizik koyma gibi eylemler beni arapça öğreniyormuş hissi verdi.

kolaydır kolay olmasına ama 3 farklı alfabeyi gördükten sonra hayata küstürür.

allahin belasi bir girisim.

universitedeyken hiragana ve katakana'yi ogrenmistim. bir yandan da kanji ogreniyorduk ve her gun kufrediyordum su adamlarda neden bir ataturk cikip da alfabeyi degistirmedi diye. dil aslinda cok kolay ama yazmasi... allah belalarini versin.

neyse, bunu ogrenirken harcanan zamanda birbirine bagli baska diller ogrenilebilir belki. ne bileyim, ispanyolca, italyanca, portekizce serisi yapilabilir ya da tek basina almanca ogrenilebilir. korece bile daha mantikli bundan.

baslayana iyi sanslar diledigim aktivite ama tavsiye eer miyim, hayir.

ha bu arada japonlarla calisiyorum. koca koca muhendisler tek kelime ingilizce bilmiyorlar. ben anlamadim bunlarin egitim sistemini ya.

dilbilgisi, cümle yapıları, telaffuzu hiç kasmıyor.

öğrenenlerin kaynak ve motivasyon için özelden yazmalarını rica edeceğimdir. iki yılı aşkın süredir içinde bulunduğum sürecin adıdır. 6 ay içerisinde ispanya'yı dize getiririm derken 6 yıl içerisinde n1 olamayacak gibi durduğum doğrudur.

japonca öğrenmek kolay, zor olan o dilde düşünebilmek. o dilin rüyasını görmek.

zor bir dildir. dilbilgisi olarak türklere kolay diyorlar ama o kanji denen şeyden korkuyorum.