kadıköy’de donarak ölen evsiz

bugün bu ülkede bir insan donarak öldü.nasıl engel olamadık. gece hep aklımda bu vardı, bugün bir muhtaca zeval gelmese diye. olmadı, başaramadık.

geçmem bir daha kadıköyden.

millet de kardan adam yapacam diye pusuda beklesin. benim algı yeteneğim kifayetsiz artık. bir insan 2 metrekare bir 4 duvarı olacak olsa ölmeyecek iken göz göre göre nasıl böyle göçüyor. bu insanın yaşayamadığı ömrün hesabını kim verecek? ha pardon cennette dimi şu an şarap çekiyor. bi defolun alüminyum.

insan havaların soğumasına korkuyor, kar'ın yağmasına endişeleniyor işte bunun için paniklettiriyor bizi ne üzücü neden neden diye sorgulatıyor be.

suçlusu ekrem imamogludur, akp'nin olsaydı istanbul bu olayların hiçbiri olmazdı. allah rahmet eylesin şaka maka bunlara da oy verecek insanlara da bisey diyemiyorum artık.

merak etme iki hafta sonra unutursun. tıpkı ismail devrim'i unuttuğun gibi.

--- alıntı ---
zulümler yağmur gibi yağmaya başlayınca 
"dur!" diyen olmaz artık, 

cinayetler üst üste yığılmaya başlayınca görülmez  oluverirler. 

çekilen acılar dayanılmaz olunca duyulmaz artık 
hiçbir çığlık. 

çığlıklar da yaz yağmuru gibi yağar

--- alıntı ---

brecht'in çok sevdiğim bir şiirinin son dizeleri...

bu tarz ölümler o kadar çok artmaya başladı ki, görünmez oldular artık. insanlar kanıksıyor.

önemsemiyorlar demek istemiyorum, o bana bile zül geliyor lakin vicdanlarının sesini susturmak için, bambaşka mevzulara meylediyorlar.

duyulmuyor artık bu sessiz çığlıklar, kulaklarımızı tıkadığımızdan değil, o kadar çoğaldı ki ayırt edemiyoruz, en yüksek perdeden olanını bile kısa bir süre algılıyor. sonrasında yolumuza devam ediyoruz.

onlar ölüyor, bu tarz ölümlerle birlikte bizimde bir parça insanlığımız ölüyor. yukarıda bir arkadaşın söylediği gibi 4 duvara sığdıramadıgımız canları, 4 kolluya ne kadar kolay sığdırır olduk...

bugünde utandık bakalım insanlığımızdan, utanabildiğimize şükreder konuma geldik ya, asıl acı veren kısım o.

sami babacan kimdi?

masum değiliz, hiç birimiz...

masum değiliz, hiçbirimiz...

(bkz: cumhurbaşkanlığı 2021'de iki yeni saray planlaması)

çok mu zor sığınma evleri yapmak, içinde sıcak yemeklerin olması? kendileri saraylarda yaşıyor halk donarak can veriyor. cidden mükemmel bir ülkede yaşıyoruz.

kar yağmıyor diye küresel ısınma mevzusuna üzülürken, kar yağınca da sokakta kalan evsizlere, hayvanlara üzülüyorum. müthiş bir kıskaç. bizi bu durumdan kurtarabilecek olgu sosyal devlet olgusudur ama ona da daha çok var sanki. çevremizde bir şeyler yapmaya çalışıyoruz ama yetemiyorsun, olmuyor. velhasıl gün sonunda yine üzülüyoruz. kanser olacağız bu ülkede kederden.

belediyenin görevlileri, kar yağmadan önce kendisini buluyor, evsizler için tahsis edilen binaya götürmeyi teklif ediyor. orada sıcak yemek, banyo, yatak imkanları bulabileceğini söylüyor ama sami bey, "ben burada iyiyim" diyerek teklifi nazikçe geri çeviriyor. bu konuşma da video olarak kaydediliyor.

vebali itibardan tasarruf olmaz diyip saray yapan ahlaksız yöneticilerde olan insandır.

nerede o kış aylarını, kar yağışını güzelleyen benciller.

bu adamın vebali kimsenin üzerinde de kalmayacak; çünkü siz de dahil kimsenin umurunda değil ölen, kalan.
ilk tanımı yazan unuttu bile bu olayı.

2. entryi okursanız nasıl insanlar ile yaşadığımızı görürsünüz. bir insan donarak ölüyor ve bunu ekrem imamoğlu'na suç atarak siyaset yapmaya çalışıyor.

aktroll
engelle
başlıklarını engelle

inşaat ekonomisi ile köşe olmuş müteahhitlere ve tekelci ekonomiye mübah yolu veren hoca takımına ahirette ...recek başlıklardan.

acaba neden?.

sokakta yaşayanlar için zorlu hava koşullarında spor salonları tahsis edilir, tek tek sokak sokak gezilerek herkese ulaşılır. bu haberdeki kişiye ulaşılamadıysa ciddi bir görev ihlali var demektir. evsizler her sokakta uyumaz, her köşe başına çöküp oturmaz. bilindiği halde bu kişinin nerelerde gecelediği alınmaya gidilmediyse görevini ihlal eden kim ise soruşturulup bulunmalıdır.

bir yazarın bahsettiği gibi bi şahsa ulaşılmış ve "ben böyle iyiyim" diye reddetmesi de pek kabul edilebilir birşey değil. evsizlik hayatın zorluğu karşısında tutunamamaktan, çalışamayacak malüllükten doğan bir durumdan çok bir çeşit ruh halidir. kısaca bu adam yıllardır sokaklarda yaşıyorsa bilinsin ki durumu olmadığından değil psikolojik olarak kusurlu olduğundan. bu çok bilinen birşeydir evsizler konusunda. yani "ben gelmeyeyim" dese de o kişi gerekirse zor kullanılarak götürülmelidir.

her halükarda bu adamın sokakta donarak ölmesinde sorumlu kim varsa yasal düzenleme gereği görevini ifa etmemekten gereken cezayı almalıdır. bunun siyasetle bir ilgisi yok, insanlıkla ilgisi var. yönetim değişir, yasa değişir, sorumlular değişir, gerekirse rejim bile değişir bu ülkede ama insanlığın değişmesi, yozlaşması kabul edilmemelidir.

türkiye'de yoksulluk sorun olmaktan çıktı

-zehra zümrüt selçuk

yazacak bir şey yok yüreğimiz bugünde parçalandı