kaplumbağalar da uçar

savaşın, yokluğun, biz gözü dönmüş iğrenç insanların hırslarının çocukları nasıl etkilediğini kalplerimize gösteren bir film. izlenilmesi gereken ve fakat izlendikten sonra insanın aklından uzun süre çıkmayacak olan bir film. ben mesela kolları olmayan çocuğun gözyaşlarını silmeye çalışması anında kahrolmuştum. ya da gencecik kızın intiharında..

kızın intihar sahnesinde çok kötü hissettiriyor savaşın insan üzerindeki lanet etkilerini ve sömürgeci itlerin konumunu bayağı iyi anlatmış bir film.genel olarak abd’nin işgalini ve saddam’ın düşüşünü ele almışlar. ve 14 yaşında anne olan bir kız.

izledikten sonra etkisinden bir süre çıkamadığım nadir filmlerden biridir. spoiler vermeyeceğim tabi. film de rol alan çocukların oyunculuğu o kadar iyi ki, izlerken "sanki gizlice bir yerlere kamera yerleştirmişler ve çocukların gerçek hayatını çekiyorlar " diye düşünmüştüm. çünkü o kadar gerçekçi ki filmden öte belgesel gibi. o yüzden mutlaka izlenmesi gereken film listesine eklenmeli bu film.

bugün izledim, filmde o kadar çok çocuk varki ve yetişkinler o kadar pasifki sanki yetişkinlerin unutulduğu bir film olmuş. uydu karakterini çok sevdim,cin gibi cocuk ve yetim kalmış çocukların başında müdür gibi davranışları var halbuki kendiside çocuk garibim :' filmde geleceği gören kollarını mayın tarlasında kaybetmiş başka bir çocuk, onun kız kardeşi ve kız kardeşinin tecavüz sonucu olmuş kabullenemediği bir bebiş var. bilmiyorum ne desem boş ya. ızleyin bence zaten 1bucuk saat kısa ve akıcı

iran sinemasının başyapıtlarından bir tanesidir" kaplumbağalar da uçar " yönetmen bahman ghobadı'nın hem senaryosunu yazıp hemde yönettiği bu film, oscar adaylığı ile birlikte sayısız ödül kazanmış bir başyapıtır.bu güne kadar çocuk kadrosundan oluşan en iyi savaş filimi olabilir.

çocukluğundan ve çocuğundan vazgeçmiş bir anne. uçurumun kenarına defalarca gidip gelmek ,gelecek umudu kırmızı balık olan bir bebek, bu şartlarda yaşayabilmenin yolu elbet mayın toplamak ve onu satarak para kazanmaktır.ırak-abd savaşının acımasızlığını gösteren filmde, evet onlar gerçekten uçar ve uçucaklarda ! demeden bitiremiyor insan filmi..onların uçabilceklerini hayal etmek bile çok güzel..evet o gaz maskesi onlara yetmeyecek belki ,evet onlar mayın toplarken bir bacaklarını yada bir kolunu daha kaybedecekler ama savaş anında onlar uçacaklar hemde çok yükseğe ,bir kuştan yada bir amerikan jetinden daha çok sevindirici ve coşkulu bir şekilde uçacaklar, en azından bu filmi izleyen herkes onların uçtuğuna inanacak..nereye olduğunu bilmeye gerek yok, uçtukları sevincinin yanında sönük kalacak düşünülmeyecek bile.

dün gece izleyip de bitirdiğim, behmen qobadi filmi. filmi izlerken sürekli sayıp sövdüm. ne iğrenç bir dünyada yaşadığımızı bir kez daha görmemi sağladı. konusu özetle şöyle, abd-ırak savaşı sırasında arada kalan kürt halkının dramını anlatıyor. hangi birine üzüleceğimi şaşırdım inanın. travmalara dolu bir çocukluk! ki ona çocukluk bile denemez. hepsi birer yeşkin gibiydi. kollarının bacaklarının olmamasına mı üzüleyim savaş sırasında tecavüzcüsünden çocuk sahibi olan çocuğa! mı üzüleyim, doğan çocuğu kabullenemeyişine, intihar etmesine mi üzüleyim inanın bilemedim. her seferinde de allah kitap demeleri içimi öyle bir yaktı ki. hala umutları var anlayacağınız. ama bir yetişkin olarak benim hiç umudum yok bu lanet dünyanın lanet düzeninden...


“bu çarpık sistem ve sınıf ayrımı olan dünya da umudumuz; kaplumbağaları gökyüzünde görmek gibi…”

"gökyüzü insanlardan uzak olduğu için mi bu kadar güzel..."

insanın canını bu kadar yakan az film vardır. kesinlikle ama kesinlikle orijinal dilinde izlenmelidir bu film. filmdeki gözlüklü çocuk uydu yani o nedir öyle ya fırlama. nasıl da aşık masum.
iki kolu olmayan mayın bulan o çocuk. ve bir kız çocuğu ve kucağında bir çocuk. filmin sonunda ortaya çıkan gerçek.
filmin hatırladığım son sahnelerinden birinde saddam dan kurtulurken abd eleştirisi de vardı.

لاک پشت ها هم پرواز می کنند
turtles can fly

2004 yapımlı iran filmi.
bahman gobadi çekmiştir.

savaşın izlerini, savaşta çocuk olmayı, yoksulluğu, savaşta tecavüze uğrayan küçük bir kızın yaşadıklarını, köyün televizyon işlerinden anlayan tek çocuk olan ve bu yüzden uydu diye seslendikleri çocuğun ona sevdasını anlatır.

filmdeki çocuk gerçekten bacağını yitirmiş bir çocuktur. öteberi almak için mayınları toplar ve satarlar. izlerken mayın patlayacak sanırsınız. lâkin arkadaşlık da ön plandadır.
defalarca izlenesi bir filmdir.

başrolde soren ebrahim
avaz latif yer alıyor.