karantina sürecinde yapılan en verimli aktivite

kgbtr okumak.

yaptığım en verimli şey evde durabilmekti bence. koşuşturmanın içinde, sınavların arasında, kurstan kursa koşarken çok yorulmuşum, bunu fark ettim eve kapanınca. evde ailemle zaman geçirmeyi, amaçsızca gözlerimi duvara dikmeyi özlemişim meğer. gerçi ilk birkaç ay iyiydi de yavaştan sıkmaya başladı artıkakhjdkjf

kitap
film
ruhsal terapiler
spor

yani maslow hiyerarşisi aşıldı.

benim bir karantina sürecim olmadığın için rutin aktivitelerim devam etti

murat gülsoy’un bir tavsiyesini dinlemiştim bu süreçte. hergün 1 öykü 1 şiir okuyun, çok az zaman ayırdığımız edebiyat türleri. arkadaşmla okuyup birbirimize ses kayıtları yollamaya başladık. 60 öykü okumuşuzdur sanırım. tavsiye ederim edebiyat severlere.

yoga yapmak, ders çalışmak ve kitap okumak. arada kardeşimin sözel mantık sorularını da çözüyorum, iyi geliyor.

camış gibi uyumak , hiç acımam.

dün tarçınlı kek yaptım yine.

kendine yapılan her türlü yatırımlardır
spor
eğitim
kültür
hobi vs.

mobilya yapmak. çocuk odası yaptım komple.şöyle ki, internetten ya da tekzen vb... mağazalardan dolap aldıysanız bilirsiniz, kendiniz monte etmek zorundasınız. evlerde şimdilerde kullanılan mdf dolaplar malum, hazır parçaları birleştirmek.ben de, dikkatli bir şekilde ölçü aldım. yüksekliği 250, genişliği 260 cm, neredeyse tavana değecek yükseklikte, 6 kapaklı büyük bir dolap çizdim. gerekli mdf parçaları , mdf plaka satan ve aynı amanda makinalar ile kesim ve bantlama yapan yere ölçüleri verdim. üç adet 366x216 cm plaka ve kesime toplam 900 lira verdim.kalan malzemeler kulp, menteşe , vida vs... aldım 150 liraya.dolabı eşimin yardımıyla yaptımi, bazı parçaları tutmak gerekiyor vidalarken.normalde aynı dolaba marangozlar 4 bin lira istiyorlar. onun haricinde, yine çocuk odasına 2 büyük boy, çalışma masası, ve iki yatak yaptım. iki plaka daha kestirerek. kalan parçalar ile de balkona küçük bir ıvır zıvır dolabı yaptım. toplamda 8-9 bin liraya mal olacak mobilyayı 2 bin liraya hallettim. şarjlı vidalama makinam oldu .
hızımı alamadım, samimi bir arkadaşa tavana değecek yükseklikte ve 2 metre genişliğinde, altı ayakkabılık, üstü kapaklı vestiyer olacak şekilde bir dolap yaptım.

girilen tanımları okurken üzüldüğüm başlık.
benim hiç karantinam olmadı diye ağlayacağım şimdi. pandemi döneminde de çalışmaya devam ettim hatta çoğu zaman pazar günleri de.
(bkz: cumartesi günü çalışmamak için kendi işini kurup pazar günü de çalışma şoku)

dil öğrenmektir. daha ne katabilir insan kendine.

bol bol uyumak. yataklar aşk yaşamak. ah yastığım! ah yatağım! ah yorganım! vazgeçilmezlerim oldunuz!

kurban olurum ben onlara.

karantinaya girince okuldan işten soyutlanıyor musunuz yahu? benim günlük yaşamdaki her sorumluluğum devam ediyor çok da karantina havasında değilim. hoş ben ne anlatıyorum, pandemi hastanesinde çalışıyosun sen kendine gel.

telefon kabı boyamak, kitap okumak ve spor yaptığım aktivitelerden.

müzik teorine girmek ama çok başarılı olamadım sanki

eminim kimse yemek yemiyordur.

kendini gerçekleştirmek

ipleri elden bırakmamak. ve kendini geliştirebileceğin bir uğraş edinip krizi fırsata çevirmeye çalışmak.

kedimle vakit geçirmeyi, bunu yaparken sıkılmamayı, kendimi keşfetmeyi ve kendimle olmaktan zevk almayı öğrenmek. bi de hukuk kazandım.

kafa sözlüğe üye olmak