kardeşin bankası olmak

(bkz: garanti)

küçükken abimle bankacılık oynardık ben banka olurdum o deniz gezmiş.

kaç yaşına gelirse gelsin kurtulamadığın bir vasıf...

benim için kuzenlerime sirayet etmiş durum. en küçük kuzenim benden 15 yaş küçük... her gelişinde 200-300 alıyor...

ulan ben küçükken 20 lira verseler iyi para diyodum...

çeken bilir durumu.
öyle bir bankasındır ki geri ödemesiz kredi verirsin.
7/24 açıksındır, belge sormazsın, kefil istemezsin, dosya masrafın yoktur.

kendisinden bir kere bile para almadığım halde abimin tek taraflı bankasıydım, tek taraflı çünkü asla geri gelmez o krediler biliyorsunuz zaten en başından.
benim neden her şeyim ters? burada sömüren küçük kardeş değil miydi? gerçi iyi ki zamanında iç sesimi dinleyip minnet etmemiş ağzımı acmamisim o kardeş bozuntusuna.

diğeriyse canımı istesin anında kargoda, biricik kardeşim.

son zamanlarda ablamın işe başlamasıyla yaşadığımız durum. maaşı(mız) yattığında harçlığımı eksik etmiyor sağ olsun. insanın ablası olması güzel bir şeymiş gerçekten.

hiç olmadığım, olmak için çabaladığımda da olamadığım şey. tüm hamlelerimi geri püskürtüyor. banka olmaya o kadar alışmış ki resmen rakip banka istemiyor piyasada. ben bankalığa soyununca 48 ay vadeli yüzde 1,5 faizle kredi öneriyor gizli gizli. emekliliğinizi, diyor bize taşırsanız diyor size bir maaş ikramiye diyor.

şaka bir yana, abim para insanıdır. cidden hani dünyada parayı bu kadar seven çok az insan vardır. hatta paraya maddi değil manevi bir boyut kazandırmıştır. yıllardır da tek hayali benim paramı yiyeceğimiz günlerin gelmesiydi. o günlere geldik fakat kabullenemiyor. bu arada aynı abim ilkokulda kazandığım bursu çatır çatır yiyen, bayram harçlıklarımın yüzünü göstermeyen abim. en çok ihtiyacım olduğu zamanlarda yemeyi seviyor demek.. bu açıdan da gerçek bir banka olduğu söylenebilir djdj biraz da kapitalizm eleştirileri..

*

kardeşime bankam olması yönündeki teklifim reddedildi. demek ki ben ters düşünmüşüm biraz.