kavgasız gürültüsüz ilişkiyi bitirmek

tüm ilişkilerim bu şekilde bitti. nezaketle başlayan ilişkinin nezaketle bitmesinden doğal ne olur kii

abi biten hislerin ardından gösterilmesi gereken olgun davranış

boşanma sirasin da bir gür çıkmıyorsa.. her iki tarafta birer çeyrek altını hakediyor..

(bkz: çekoslovakya'nın dağılması)

hiç bi ilişkim kavgalı-gürültülü bitmedi ama kimse medeniyetten anlamıyor, ağzınıza geleni sayın..

çift taraflı soğuma gerektirir. birinden biri halinden memnunsa kesin çıngar çıkar.

keşke başarılabilse... başlarken iyi de biterken niye çoğunlukla kavga gürültü? yılların hatırı nerede?

sadece akıllı insanların yapabileceği bir eylemdir. sadece bir hanımla kavgasız ilişki bitirebildim. diğer kızlar hep bağırdı çağırdı. "sen benden nasıl ayrılırsın he gafil?" şeklinde söylemleri oldu..

kavgasız gürültüsüz ilişki mi bitirilir yahu

medeni iki insanın yapabileceği mükemmel durumdur. nasıl güzel güzel başladıysa aynı şekilde bitebilir bunu anlamayanlar var mesela kavga gürültü ayrılmayı ya da ayrılamamayi kroniklestirip birbirlerini yıpratıyorlar anlam veremiyorum

ayrılırken neden kavga ve gürültüye maruz kalmak zorundayız ki?
ilişkiye başlama irademiz olduğu gibi bitirme irademiz de var. sıradan bir ayrılık durumudur. şöyle ki:
-ilişkimizi bitirmek istiyorum.
+tamam.

medeniyetin tanımlarından birisidir. insanlar anlaşamaz fikirler uyuşmaz bir süre sonra böyle karar verebilir.

bazen denk geliyor kavgasız ayrıldığım ile uzun arkadaşlık dostluk kuruyoruz.

ya bizim ilişkiler neden türk dizilerindeki gibi olmuyo ya. aslında elleri kolları miting yapan siyasetçi gibi hareket ettire ettire ayrılmanın da bir albenisi var demi. yok mu? yok yok canım vardır illa çünkü o yüzden bu -45 ıq yaşam formaları bu yüzden öyle hareket ediyor.

iki tarafta ilişkileri olduğu süre boyunca saygılarını koruduysa ayrılırken de aynı çizgide bitirilmeli. ne kavgaya ne de kötü anmaya gerek yoktur.

medeni olmanın yanı dışında olgunluk göstergesidir. yaşanmışlıklar ve anılar hatırlandığında iki taraf birbirini güzel anıcaktır.

birinden ayrılmanız için illa aldatılmanız ya da ağır şeylerin olması gerekmiyor, iki kişi birbirinden sıkılmaya başlamışsa, beklentiler farklıysa veya artık eskisi gibi mutlu değilseniz düzgünce konuşup yollarınızı ayırabilirsiniz. zaman geçtikçe iki eski arkadaş gibi oluyorsunuz zaten. eski sevgilim yakın zamanda benden ceviz ezmesi istemişti taa polonya'ya gönderdim, o da karşılık olarak değişik değişik atıştırmalıklar gönderdi bir koli. eski sevgiliden alınabilecek maksimum verimi aldım yani.* bir önceki eski sevgilimle bağlarım daha kuvvetli, iyi kalpli donanımlı bir insan. artık romantik en ufak his beslemesem de insanlığını severim. kavgalı ayrılmış olsak bunlar olmayacaktı ve arkalarından ''şerefsiz'' diye bahsedecektim muhtemelen, vasat altı bir hareket.

şöyle bir muhabbet var ya bir de, ''nasıl sevişiyorduk he hatırladın mı kanka'' denirmiş, o yüzden eski sevgiliden arkadaş olmazmış. kanka denmez bir kere onu geçtim de, ilişkinizden artakalan* tek hatıranız buysa o yüzeysel bir ilişkidir. üstüne bunu tek taraflı dile getiriyorsanız tam bir davar hareketi olur. çocukken, sevişen çiftler birbirinden utanmıyor mu diye düşünürdüm, kazık kadar insanlar çocukken düşündüğüm şeyleri düşünüp hesaplıyor ciddi ciddi. eski sevgilisiyle görüşse aklına başka bir şey gelmeyecek herhalde.

şurada (10:36) kadının eski eşinden olan oğlunun doğum günü kutlanıyor, aynı masada eski eşi, oğlu ve eşi oturuyor. burada kolay kolay yapılmayacak bir şey, ne genişliği kalır ne kıskançlığı milletin. birini kafada bitirmek bu kadar zor olmamalı, değil de.

yazar burada sanırım içindeki patlamaları kavga olarak tanımlamamış. asıl kavga gürültü içte çıkar da anlayamazsın.

genel tarzımdır fakat istisnalar olmuştur.

bunu çok isteyerek gayet sakince ayrıldım karşı taraftan fakat kendisi benim tam aksime olduğu için kavga gürültü demedik laf bırakmadı dedim işte bu yüzden ayrılıyorum senden kaçıncı yüzyıla gelmişiz seninle hayatimın kaçıncı yılını geçiriyorum hala medeniyet nedir öğrenemedin