kedi sevgisi

aslinda 1 nevi ebeveynlik icgudusunden kaynaklanan sevgidir.

yeminle kendime bim den abudik gubudik seyler alıyorum ucuz olsun diye, devir ekonomi devri.
ama kedilerime en pahalı mamaları alıyorum istisnasız hep^^ onlara iyi bakmak benim odevim.
kalp.

alerjimin olması onlardan uzakta yaşayacağım anlamına gelmez. ton balığını ben kendime almam ama onlara alırım sosis yemem ama yediririm öyle bir şey.

kalbime salinmis sevgidir dayi .

islama göre imandandır.

bir kere alıştıysanız bir daha bırakamazsınız.

follos was here

biz şu günlerde taşınma evresindeyiz ev sahibi arızalandı tamir olmuyor. komşumun çok güzel bir kedisi var ben de bizim kapının önünde ona küçük bir yer yaptım bazen orada konaklar, onunla sohbet ederim ama bugün onun kilimini alıp komşuma bırakınca etrafımda dört döndü çok kötü oldum. ev sahibinin layığını bulmasını temenni ederim.

bizimkiler bi 10-15 gun tatile cikalim dedi gelecek ay.
dedim ben 2 gun size eslik ederim, sonra otobusle geri donerim.
kedilerime o kadar duskunum ki. yakisiklilarim benim gozumde masum kelebekler. bebek onlar. bana ihtiyaclari var. 2 gunden fazla evde yalniz birakamam. kiyamam.

bende hayvan sevgisi bir tık üst boyutta olabilir, bunla alakalı kendime herhangi bir eleştirim falan da yok. karşıt görüşler de umrumda bile değil, hayvanlar benim için insanlardan daha değerli.

kedi sevgimi de şöyle özetleyeyim, o koltukta dal taştaş yayıp yatıyor ya da normal oturma pozisyonunda oturuyor, benim böyle durumlarda bile gidip sarılıp ısırasım öpesim geliyor. artık hayattaki bazı eksiklikleri kedi sevgisine mi yönlendiriyorum ne bok yiyorum ben de bilmiyorum.

kendi yatağında yatamayacak hale gelip yine de şikayetçi olmamaktır.
delilik bu biliyorum, manyaklık hatta.
ama olsun, razıydım.

hayvana insandan çok değer vermek zihinsel bozukluktur. ben de kedi severim ama evime 5-6 tane kedi alıp onlara bebek muamelesi yapmam.

#3601513
kız düşürmek için böyle triplere girmeyin valla utanç verici duruma düşüyorsunuz.

tanım: belli bir dozda tutulması gereken sevgi.

çocukluğumdan beri kedilerle aramda farklı bir bağ var sanki.
onların beni gerçekten anladıklarını düşünüyorum.

anlamasalar da sorun değil, yine deli gibi severim onları.
ben onları severken kolumu kokoreçe döndürseler de sorun değil, yine sevmeye devam ederim.
benden nefret eden bir kediyi de sevmeye devam ederim.
severim işte genel olarak, hepsini.

şu anda da bir tane evde beslediğim, birçok tane yurtta beslediğim kedim var. hepsinin kendilerine has özelliklerinin olmasına bayılıyorum.

bir gün yardıma daha muhtaç olan bir kediyi de sahiplenmek isterim, iyi gelebileyim yeter.

şu an part time olarak eve gelen kedilerimden biri bana nefret dolu bakışlar atıyor mesela.
ne diyo bu derdini sevdiğim dercesine.
her an hem bilgisayarın, hem de elimin üzerinde imzasını bırakmaya gelebilir
ve tam yazarken geldi bile, daha imzasını bırakmadı ama bu tatlı bakışlarının arkasında vahşet var.


toksik bir ilişkimiz var tüm kedilerle.
kopamıyoruz. daha doğrusu kopamıyorum.
kopmakta istemiyorum.

al kolum senin olsun çocuğum, istediğim kadar çizip ısırabilirsin.

sünettir severim. hatta beslerim ama aşırıya da kaçmam gerek yok.

simbiyotik bir ilişkinin göstergesi.

(bkz: evcil hayvan sevgisi)

şöyle uyuyan bir canlıyı nasıl sevmem yahu :)