kedi seviyorum samimiyetsizliği

seviyorum samimiyetsizligi degilde boyle bisey var *

*

tüm samimiyetsizliğimle ben de bir foto atmak istiyorum.
(bkz: bu da benimki)
kalk lan! diye bağırdım.
" hıı! saat kaç lan? işe geç mi kaldık acaba, dün gece de fena içmişim, gözlerim farklı farklı yerlere bakıyor. şimdi küfür edecem ama yaş mama alıyorsun. anladın sen onu" bakışı attı bana.

sırf miyavlamalarini duymak için yattıkları yerden çağırıyorum. elim doluysa bile yapıyorum bunu sevmediğim için peşimden gelip sevmemi bekliyorlar sonra muhtemelen içlerinden küfür edip gidiyorlar yanımdan. bundan daha samimi bir ortam olabilir mi?

başıma bir şey gelmeyecekse kedi besleyen biri olarak yıllardır varlığını hissettigim samimiyetsizlik.

bu samimiyetsizliğin sebebi insanların kedi beslemesi/sevmesi değil, günümüzde revaçta olan hayvanseverlik popülizmini kullanarak bunu çeşitli yollarla duyurmaya çalışan insanlardır.