kendi kendine eğlenmek

kimsenin kaprisini çekmeden eğlenmek.

(bkz: ah eğleniyor kendi başına neşesi yeter)

(bkz: prozac) sayesinde başarabiliyorum.

en iyi yaptığım ve herkese tavsiye ettiğim bir şey. bir adım ötesi kendi kendini güldürebilmek oluyor. ben kendime çok gülüyorum mesela. şimdi de gülesim geldi. ay alemsin ahsjajdlwmdşw

accayip güzel bişi. mesela şu an tam olarak bunu yapıyorum. duvarla mı konuşayım çareyi kendimde buldum.

ben müzik acar kendi kendimle dans ederim bide konuşurum süper eglenirim

kendini her şeyiyle tanıyan insandır. zihninin karmaşasını, vücudunun mental yorgunluğunu, kişilerin süslü cümlelerine rağmen yalnızlığın farkında olan kişidir. az üzülür böylesi çünkü çoğu şeyi ciddiye alamaz.

en güzeliii. şu an efsane eğleniyorumm mesela. bana göre acayip eğlenceli bir şeyle uğraşıyorum, biraz etrafımı sinir ediyorum ve al sana bol bol kahkaha.*

çok güzel, fakat insan bi yerden sonra birini istiyor eğlenceyi de paylaşmak paylaştıkça çoğaltmak istiyor.

en güzelidir de hep kendi kendine eğleniyorken arada gelen ulan normal zaman olsaydı da arkadaşlarla da eğlenseydik keşkesi bir anda vurur.

yaş aldıkça öğrenilen şey

yalnız yaşayan benim için zor bir şey değildir. evde tek başıma çayımı demleyip gayet güzel bir şekilde eğlenebiliyorum..

canım kendimle sabahın körü, gecenin yarısı, her an her şeyle eğlenebiliyoruz. misss.

yalnızlığın bir hastalık olmadığını bilen, kazılıp çıkarılması gereken bir hazine olarak gören kişilerin en büyük eğlencesi.

birkaç yıl öncesine kadar bunu çok iyi yapardım. defterime çizdiğim puan tabloları ve o tablolara yazdığım takımlarla kendi kendime şampiyonalar düzenlerdim. 18 takımlı bir lig düzenleyip avrupa'nın bilindik takımlarını yarıştırarak son ana kadar heyecanı diri tutardım. hatta bir kere barcelona, bir kere de real madrid son hafta şampiyonluğu birbirlerine hediye ettiler. eski telefonumdan bir oyunla yapardım bunların hepsini. her oyunda başka bir takım olup karşı takımı yenmek isterdim. bazen küme düşen sürpriz takımlar da oldu. hiç beklemedigim bir şekilde porto küme düştü mesela bir kere. ama en istikrarlı takım marsilya idi. bazen de eleme usulü olurdu bunlar. kura çekimi yapardım. en sevdiğim yer de buydu. gruplardan çıkanlar eleme usulü karşılaşırdı. atletico madrid en çom şampiyon olan takımdı bu usulde.

evet. her şekilde kendimi eğlendirmeyi biliyordum. ama en çok yukarıda yazdıklarımı sevdim. özlüyorum onları.

türlü videolar seyretmek, farklı sitelerde dolaşmak, forum sayfalarını okumak gibi davranışlar. gün boyu dışarıda başka şeyler de yapılabilir. yemek yenilir çay içilir gezilir tozulur.

mis gibi eğlence.
çünkü beni en iyi ben eğlendiriyorum.

evde yalnız olduğum zaman acayip eğleniyorum. normalde yalnızlığı sevmem mesela bekar olsam ömür boyu yalnız yaşamak isteyecek biri değilim ama gündüz evde yalnız olmak, istediğin zaman kalkıp temizlik yapıp istediğinde oturmak, istediğinde yemek yapmak, kimsenin karışmaması, kahve içmek, müzik dinlemek efsane bir şey. evde başkaları varken rahatsız etmeseler bile aynı hazzı alamıyorum.

eğlenmek, dalga geçmek olarak anlatılmış ise karadenizlilerin, keyiflenmek olarak anlatılmış ise isteyen herkesin kolaylıkla yapabileceği bir durumdur.

eğlenceli bir müzik açıp çılgınca dans ederken kendi kendime eğleniyorum.

kimseyle eğlenmediğim kadar egleniyorum kendimle.