kendi ses tonunun hayranı olmak

narsistlikten ziyade kendi ses tonunu çok sevmek olarak gördüğüm durum.

içinde debelendiğim ruhsal rahatsızlık.

tonunu kendim ayarlayabildiğim için.

haklısın lark.
yani hayatı şöyle sevsem mutlu olacağım he, kendi ses tonuma hayran olmak bir kenara dursun...
seviyorlar işte bir şeyleri.
olabilir.

bakın bu sesi övenleri görseniz agziniz acik kalır.
net olarak konusamiyorum hatta 26 harfle yasamimi idame ettiriyorum ama bazen sesime hayran oluyorum gercekten.

müzikal açıdan evet sesim iyi. ton olarak beğenmemekteyim. ama çalıştığım şirkette kadınlar anlamsızca sesime bayılıyordu telefonda. hatta bir telefon sapığım vardı. illa bana bağlanmak istiyordu başkası açtığında telefonu falan. bazen bu da tetikleyebilir. zamanla ulen harbi sesim iyi galiba dersin.
müzik açısından her şarkı söyleyen de kendi sesinin güzel mi kötü mü olduğunu anlayamayabilir. piyasada b.k gibi sese sahip autotune şarkıcısı kaynama sebebi budur.

kendi ses tonumdan aşırı rahatsız oluyorum ses kaydı atıyorum dinliyorum da ama kendi sesimi dinleyemiyorum hiç. bir arkadşaım içten içe kendimle barışık olmamamla ilgili olabileceğini söylemişti, belki de haklıydı

muzdarip olduğum derttir. güzel olduğunu diyorlar ben de "harbi mi lan?!" diyip kendim test ediyorum, aa güzelmiş. güzel işte olm yapacak bi şey yok. keşke bir az da yakışıklı olsaydım