kendinde en sevdiğin özellik

bulunca yazacağım buraya.

kendimle barışık olmasam da neyim ne değilim ayrımını iyi yapabildiğimi düşünüyorum.

kilomdan rahatsızım ve bununla dalga geçmeyi de seviyorum. insanların haddini aşmasını değil ama öyle bir ayrım var.

iyi özelliklerimi kötü huylarımı görüyor, bazen aksiyon alıyor bazen almıyorum. dalai lama olarak bu yola çıkmadım. ama buddha’yı da okur manevi dünyayla da felsefe ve aklın ölçütünde bağ kurarım. dinlere inanmıyorum ama inana da saygım sonsuz. buddha safsata diyen insan da aynı konumda budizmle ilgilenen de. insanların kişiliğine ve kişisel alanına saygım var. bir insana gıcık olabilirim bir başka insan da bana.

maneviyat demişken kapitalizmin içine doğan biri olarak 777, frekans gibi kısımlara ya çok inanamıyorum ya da inancım hayat tarzımın tümü olmuyor. olmasına da gerek var mı?

hayatta bir iz bırakmak ister miyim? elbette. belki klozetten sıçtığım bir yerde yığılı kalır ve ileriki nesillere arkeolojik kalıntı olur belli mi olur? ama bokuma bile böyle şanlı bir niteliğin hayalini uygun görmüyorum.

biraz şımarığım, biraz kendini beğenmiş olabilirim ama insanlar ve canlılar eşit benim gözümde. ha sineği de sevgiyle kucaklamıyorum ama öldürünce de bazen bunu hak ediyor muydu sorgulamasını yapıp ölüsünü klozetten uğurluyorum.

insan demek tezatlık benim için. 4 senelik okuduğum ama kullanmadığım psikolojiden öğrendiğim kadarıyla mükemmel bir yapı değil aksine günümüzde külüstür bir bilgisayarın gösterdiği performanstayız. evrimin bir şansıyız ama üzülünce alkole yönelen sivrisinekler de var. emotional - leonard milodinov tavsiye ederim.

en sevdiğim özelliğim kimseden lafimi esirgemem az önce yine bir bot hesap heralde onlari akşam ifşa ettiğim için rahatsızlik duymuş hakkını verdim .kimi korumak istediğini anliyorum da .burasi kırıkları koruma merkezi déğil.
bu sözlük dün de kanitladigim uzere 20 kişi boşuna bot hesaplari ciddi almamizi beklemeyin...

ya sen de bir başkasının botuysan tül ay sana nasıl güvenip ardından geleceğiz?

temmuz, ağustos, eylül
her mevsimde durma gül
hayat inan çok kısa
belki çıkmayız yaza
boşvermişim, boşvermişim, boşvermişim dünyaya
ağlamak istemiyorsan sen de boşver dünyaya

temiz kalpliyimdir. hayatım boyunca kimseye kötülük yapmadım. belanın bir şekilde benden uzak kalmasını, inanılmayacak şekillerde ölümlerden dönmemi buna bağlıyorum aslında biraz.
bir şekilde korunduğumu düşünüyorum.

hiç bir düşünceye, hiç bir olguya fanatiklik derecesinde bağlı değilim. hatta bağlı bile değilim. hiç bir şeyi ciddiye almıyorum. bunu yaparken(ya da yapmazken) de kimseyi üzüp kırmadan hayatıma devam edebiliyorum.

kindar olmamam sanırım. unutuyorum zaten bana yapılanları. ılıskılerımı uzatmıyorum ama sonra yuk de etmıyorum kendıme.
iyi niyetli öz verili bir insanım, eskıden bunu kullananlara dair kırgınlıklarım olurdu ama onu da bıraktım. ben buyum kendım ıcın buyum cunku. bir de acayıp eğlencelıyımdır.

net oluşum her koşulda sonucu ne olursa olsun! gri tiplerdende nefret ederim ya siyahtır ya beyaz

nevi şahsına münhasır bir kişi oluşum.

sorunlara karşı gösterdiğim sakin tavrım.

umursamazlık. psikolojik olarak çok etkili bi özellik.

olan olaylara kişilere takılmam, psikolojik duygusal ve fiziksel olarak hiç bir insan evladına el avuç açmam, dâhi ihtiyaç duymam. kendimi ömrüm boyunca bu şekilde terbiye ettim. yaptığım işte saplantılı derecede takıntılıyımdır. durumum ne olursa olsun tek sığındigim ve el avuç açtığım allah tır. bu yüzden de ömrümün hiç bir safhasında çaresiz hissetmedim.

zamanla alttan almanın ve saçma şeylere gösterilen hoşgörünün yerini açıksözlülüğün alması.
insanların yüzüne ne mal olduklarını süzgeçten geçirmeden direkt söylediğinizde nasıl kıvrandıklarını görüp bazen kahkaha atabiliyorsunuz. manipülasyonlar mı desen, bel altı vurmak mı desen...

fazla entry girerken yorulmamam ve insanlari takmamam.

açık sözlü olmam ve vicdanım. bir de kimseye eyvallahım olmaz.

yürüyen masumiyetim resmen.

en çok bu yönümfsdfs

herkese duymak istediğini söylerim böyle de iyi kalpliyim *.

çok güzel gemi, hatta gerekirse liman yakarım.

tarık bin ziyad beni görse icazet ister, o derece

vefalı olmaktır sanırım. beni büyütenler hamurumu vefa ile yoğurdu, vefalı oldular ve bunu gösterdiler.

onlar gitti şimdi ama geriye bana bıraktıkları vefa kaldı sevdiklerime vefa saçarak yaşıyorum bu hayatı.

insanların sana güvenmesi iyi bir şey, güzel hissettiriyor ve motive edici.