kendini zeki sanmak

gerçekte zeki olmayan kişilere has bir özelliktir.
zeki insanlar kendi eksiklerinin farkındadırlar ve hiç kimsenin zekasını hafife almazlar.

(bkz: bullshit)

alttan alalım da... savaş çıkarın dimi?
zekiyiz dediğimiz halde hor görülüyoruz. bizden faydalanmanız lazımken aşağılamaya çalışmak size bir şey katmaz. e bu da soyut bir şey olduğu için her insan her insana bir şeyler katabilir. coğrafya gereği istatistik hayli düşük olduğu için ben vakit kaybedemiyorum o ayrı.

kendini zeki sanan bir zeki ile hiç karşılaşmadım, gerçekten zeki olanlar sanmıyordu, zeki olduklarından emindiler.

sık sık bu yanılgıya düştüğüm durumdur. kendi çapımda hoşuma giden bir şey yaptığımda ya da yalnızca şansım yaver gittiğinde gaza gelip 'ulan ben de çok zekiyim ha' dediğim oluyor ancak hemen de geçen bir şey.

zeki falan değilim gerzeğim ben gerzek yoksa burda işim ne biraz kitap okur kültür edinirdim

kendini geri zekalı sanmak gibidir. boş iştir. insan, fenomenleri elbise gibi giyinip soyunmamalı. kapitalizm cahil alışkanlıklarını iyi kullanır.

sanmıyorum, zekiyim.. genlerim sağlam, ne yaparsam yapayım, zeki görünmek, olmak gibi bir çabam yok. öylece dursam bile zeki olduğum anlaşılıyor..

genelde yüksek olmayan zeka alametidir.

üvey babamın en iyi yaptığı şey.

sanma olmayan bir durumu var gibi kabul etme hali. zeki olup olmadığını insan nasıl bilebilir.

akademik başarı zeka göstergesi midir. uzaktan eğitimde herkes mükemmele yakın ortalamalarla mezun oldu.

zeka testlerinin zekayı ölçme performansı başlı başına tartışma konusu.

başlığı eğer cin olmadan adam çarpmak olarak alacaksak tamam.

ben öyleyim. sanıyor da olabilirim.

gerçekten zeki olan için sorun yoktur da, olmadığı halde öyle sananın durumu acıklıdır. işin ilginci kendini zengin sanan için de durum aynıdır. (hiiçç öylesine aklıma geldi.. tv.de zavallının teki : çok şükür diyor, neyimiz eksik.. yollarımız evropada yok, havaalanımız en böyüü, geçimimiz sıkıntılı emme, çok şükür reisimiz başımızda, vetanımız elden getse eyi mi diyor.. haydı söyle eyi mi diyor.. böyle demekle karşısındakini mat edip susturduğuna da emin. suskun spikere de bakıp yaa diyor.. bizim zenginimiz gavurda yok gavurda diyor bizden zengini mi var diyor...spiker acıyan bir yüzle susuyor, fukarayı bir de kendisi incitmemek için..
demem o ki, hem zeki hem zengin olmakta zor..! televizyoncular bile anlamıyor seni, bizim de anlayamadığımız gibi...

olabilir. neden olmasın. özgüven iyidir.

konu ben olmadığımca, kendi nezdinde iyidir. şimdilerde şişirdiği egosuyla , mutlu olamayacağını bildiği, sadece olsun da bakarız birisi modunda koluna taktığı insanlarla geçirsin günlerini. çok mutlu olsan, burada hala işin ne, derler değil mi.

öyle olmuyor o işler cicim. yetmiyor değil mi.

birbirimizi bir şekilde tanıyoruz. dokunmadan anlayabiliyoruz. sonradan pişman olacaksın. tekrardan görüşeceğiz.

işte bu sanrıya sahibim.
yazık kimin çocuğuysam.

kadınların sık sık düştüğü yanılgı.
kendinilerini çok zeki sanıyorlar. o yüzden böyle yalnızım, erkekler zeki kadın sevmiyor falan.
iq testi mi yaptırdın bir üniversitenin psikiyatri bölümünde?
cevap yok. ama üç beş soru düşündüğü için zeki. oldu.
zeki olmak çözüm değil bir problem.

kendi aklını beğenmeyen insan yoktur. herkes kendini çok zeki sanır.

ben zekiyim aksini iddaa eden zeki değildir.hadi eyv

türk milleti olarak içine düştüğümüz sanrı

kendiminkinin değil de karşımdakinin zekasına bakıyorum ben.
karşımdakinin zekasını fark edebilecek kadar zeka yetiyor bana.
zeki insan iyidir, eğlencelidir.
eğlenceli olmayan ise kurnaz insandır.

sorun yoktur bunda. herkesin bir miktar zekası var. en kötü ihtimalle ortalama insan zekasına sahip. kendi çevresinde veya kendi algısında çok zeki olabilir tabii.

bunu abartmak aptalca. sıpaydırmen'de de öğrendiğimiz gibi büyük güç = büyük sorumluluk. potansiyelini gerçekle örtüşmeyecek derecede yüksek sunmak, beklentileri arttırır. buna cevap veremediğinde de sorun yaşarsın.

"kimsenin beklentilerini karşılamak zorunda değilim." diyebilirsin, gerçekten değilsin de teoride. pratikte işler öyle yürümüyor ama. insan ilişkilerinde hepimizin birbirimizden beklentileri oluyor. bunları karşılayamayan insanları pek de yanımızda tutmuyoruz. "yalnızlıkla derdim yok." diyebilirsin. ama o zaman da kendinden beklentilerin hala söz konusu olur. kendini kendine de öyle sunuyosun ya çünkü. günün sonunda olmak istediğin şey olamamak canını sıkabilir. o yüzden böyle şeyler üzerine belki de çok düşünmemek daha sağlıklı.

güzellik gibi, zeka da elinde olmadan sahip olduğun bir şey. güzellik konusunun çaresi var ama zeka konusunun yok üstelik.

zekaya saplanıp kalmak çabalamak, çalışmak, öğrenmek gibi önem verdiğim kavramların da değerini azaltıyor. öğrencilik yıllarında "hiç çalışmadım yeaa" diyip iyi not alan öğrencilere hayranlık duyarken, çok çalışan ve iyi not alan öğrencilerle dalga geçilirdi. burada bir sıkıntı olduğunu düşünüyorum. kapasitesi dahilinde bir şeyleri kolayca başarmakta anlam göremiyorum. hiç çalışmayıp iyi not alan öğrenci de başka şeylere çok çalışıp bilimsel proje falan geliştirdiyse ona da saygı duyalım. :d asıl tembelliğe övgü budur arkadaşlar, biri bi şeyi nefes almak kadar doğal ve kolay yapıyor diye ona haddinden fazla hayranlık duymakta. başarısını küçültelim nasılsa yapabiliyor diye demiyorum. illa gitsin matematik olimpiyatı birincisi olsun da demiyorum. istemiyosa olmasın. ben diyorum ki onun zekasını yüceltirken neden ötekinin çabasını ve emeğini küçültelim?

zannediyorum bu zeki = cool algımız yüzünden buna takıyoruz. daha değerli olmak için daha zeki olmak gerek sanıyoruz. ama tek koşul bu değil. her neysek oyuz ve o kadarız. zekamızı olduğundan büyük algılamak ve lanse etmek, tutup benim solungaçlarım da var demek gibi bi şey. o zaman herkes tüple dalarken senin tüpsüz de aynı süre su altında kalman beklenir, hatta daha fazla. e sen de zaten o dış algıya yaranmak için kendi becerilerini abartmıştın. kayıtsız kalamazsın bu beklentiye, atlayıverirsin sulara. tabi nefesin kesilir bi süre sonra. sonrası hüsran, sonrası ona buna dert olma. hiç gerek yok.