#araştırma-inceleme
yazar: ismail saymaz
yayım yılı: 2018
bazı tarikat ve cemaatlerde meydana gelen olayları ve her anlamda ihmal edilen çocukları aktaran bir araştırma-inceleme eseridir.
yayım yılı: 2018
bazı tarikat ve cemaatlerde meydana gelen olayları ve her anlamda ihmal edilen çocukları aktaran bir araştırma-inceleme eseridir.
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "insan olun biraz" tarafından 10.01.2024 11:59 tarihinde açılmıştır.
1.
bir ismail saymaz kitabıdır.
aynı okul sıralarında aynı senelerde okumuş olmaktan çok mutlu olduğum, gurur duyduğum bir adamdır ismail saymaz. gerçi rize anadolu lisesi dönemlerinde çok farklı biriydi. ama yine de yazdığı her şeyi okudukça kendisine olan saygım artıyor.
cumhuriyetin yüzüncü yılında bu ülkenin kimsesizler cumhuriyetine dönüşmüş olduğunu görmek çok acı. maddi durumları kötü olduğu için çocuklarını tarikat yurtlarına yollamak zorunda kalan insanları görmek çok acı. devletin yetkililerinin bu çocukları kimsesiz bırakması çok acı.
ama bir kereden bir şey olmaz mıydı? öyle mi demiştik? bu yurtlarda tacize, tecavüze uğrayan çocukların vebalini omzumda taşımayalım mı? tecavüz mağduru kadınların kürtaj yaptırmasına tepki veren bir müptezelin bebek yerine annesinin ölmesini salık verdiği bir ülkede tecavüzcü yavuz hırsız olur elbette.
çocukların mutlu olmayı hayal bile edemediği bir ülkede yaşamaktan utanç duymak yetmez, bu utancın sorumluluğunu da almak gerekir. bize cesur namuslular lazım.
edmund burke üstadımın dediği gibi : kötülüğün zaferi için gereken tek şey iyi insanların hiçbir şey yapmamasıdır.
okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
aynı okul sıralarında aynı senelerde okumuş olmaktan çok mutlu olduğum, gurur duyduğum bir adamdır ismail saymaz. gerçi rize anadolu lisesi dönemlerinde çok farklı biriydi. ama yine de yazdığı her şeyi okudukça kendisine olan saygım artıyor.
cumhuriyetin yüzüncü yılında bu ülkenin kimsesizler cumhuriyetine dönüşmüş olduğunu görmek çok acı. maddi durumları kötü olduğu için çocuklarını tarikat yurtlarına yollamak zorunda kalan insanları görmek çok acı. devletin yetkililerinin bu çocukları kimsesiz bırakması çok acı.
ama bir kereden bir şey olmaz mıydı? öyle mi demiştik? bu yurtlarda tacize, tecavüze uğrayan çocukların vebalini omzumda taşımayalım mı? tecavüz mağduru kadınların kürtaj yaptırmasına tepki veren bir müptezelin bebek yerine annesinin ölmesini salık verdiği bir ülkede tecavüzcü yavuz hırsız olur elbette.
çocukların mutlu olmayı hayal bile edemediği bir ülkede yaşamaktan utanç duymak yetmez, bu utancın sorumluluğunu da almak gerekir. bize cesur namuslular lazım.
edmund burke üstadımın dediği gibi : kötülüğün zaferi için gereken tek şey iyi insanların hiçbir şey yapmamasıdır.
okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
devamını gör...