kimseye etmem şikayet

şu ayşegül aykaç kadar gıcık kaptığım birisi daha yok. belki de var. şimdi adı aklıma gelmiyor. neyse. evet evet dilek türkan'a da biraz uyuzum. aman aman ablacım. öyle büyük okuyorsun ki... öffs..
hani böyle çok yönlü sanatçı algısı yaratmak, evrensel bir müzik yapabildiğini göstermek çabası gibi geliyor..
bakın ben belli başlı kalıplara göre bir sanatçı değilim demektir.. (yani artık diğerlerinden daha başka bir kulvarda ve yerdedir kendisine göre), çok farklı bir yetenek oluyorlar böylelikle kendileri, belki kendileri de inanıyorlar.. (onlar aşanlardır.)
oysa hiç de öyle olmayan yetersizlerdir bunlar.
ben bu ablayı instagram'da takibe almıştım. buz gibi soğudum. tahammül edilecek gibi bir ses değil.

türk müziğini bu kadar zorlama bir tavırla okumanın zaten anlamı yok. bu sanat senin uyduruk tarzının çok daha ötesinde..
örneğin geçmişte opera sanatçısı gibi türk müziği okuyabilen sanatçılarımız olmadı mı? oldu.. onların emsalsiz ve devasa sesler olduğu bir gerçekti..

kemani sarkis efendi'nin nihavend şarkısı.

yukarıdaki kayda gelirsek, klasik eserlere dokunulmaması kaydıyla böyle icraları bir nebze hoş görüyorum ben. ha bilen biri yer yer arabeske kayan tavırda kırk tane hata bulur zaten. dokulmaması kaydıyla dedim ama isteseler de dokunamazlar. öyle bir kabiliyetleri yok.

başımı alır giderim.

en sevdiğim türk sanat müziği parçası. bambaşka bir hüzün.

etmem. kime edeyim ki zaten.

bütün gün her şikayet fırsatını değerlendirip sokakta yoluna yürüyen kedilerin, gökte süzülen kuşların bile yakasına yapışıp şikayetlerini itinayla dile getirdikten sonra gece utanmadan dinlenen o şarkı.

mustafa kemal atatürk'ün sevdiği şarkılardan biridir aynı zamanda.

bir sarmala düştüm, çıkar yolum yok. sevdiğim bir nihâvend fakat şöyle bir ağız tadıyla dertlenemiyorum bu şarkıda. bundan seneler mukaddem, avrupa yakası dizisinin kamera arkası görüntülerinde, meşhur salonda yemek masasında burhan'ın "istikbâlime mücrim girmiş..." demesine rast geldim.

o gün bugündür, -kimseye etmem şikayet... ağlarım ben halime... diye mırıldanırken, bir anda durup, burhan altıntop edasiyle, istikbalime mücrim girmiş..." diyorum.

ve büyü bozuluyor. oysa ne güzel eserdir. derin bir nefes alıp, dalıp gitmelik...

ya eskileri vardır, klasik olanları vardır, söyleyenin ağzına çok güzel oturanları vardır, hepsine saygım sonsuz da şu yaşadığım son zamanların izini en güzel bu versiyonu karşılıyor şarkının.

dedublüman zaten şarkıya taş plak havasında giriş yapıyor, sonra solist bir giriyor ben olmayan rakıdan bir fırt çekip olmayan sigaranın ikincisini yakıyorum, bir şarkı bir insanın üstüne bu kadar güzel yakışmamalı.. üstelik ben olsa olsa yunanca bir şarkı olur derdim hep, hayat ne de güzel yanılacaksın bak diye bunu önüme çıkardı.

aldım kabul ettim, saygılar evren baba..