kişinin cenazesinde dağıtılmasını istediği yemek

kokoreç dağıtılsın.

zıkkımın pekini yesinler. cenazede adamın acısı var gelmiş eve pide götürecem pide kaldı mı ya ben senin boğazına mıçayım. cenazede yemek yemem yersem de ayılık yapmam. cenazemde de yemek yedirtmem.

peynir ve şarap.

püskevit, kek, çay..

zıkkımın kökünü yesinler efendim. gelenler beni gömmeye mi geliyor yoksa pide lahmacun ayran mı gömmeye geliyor.

ayrıca son yıllarda türemiş böyle bir adet bizim geçmişimiz de olmayan bir adettir.
eskiden mahallede cenazesi olan eve komşular yemek götürürdü. zaten komşuluk ve insanlıkta bunu gerektirir.
çünkü cenaze sahibi kaybı nedeniyle yemek yapacak gücü yiyecek enerjisi olmaz.

şimdilerde ise millet düşmüş cenazede ne dağıtılacak derdine. üstelik şahit olduğum gelen yemeği vs beğenmeyen bir takım kendini bilmezlerde var.

taşkökü yiyin efendim taşkökü.

afedersiniz de zahmet olmazsa karnınızı doyurup gelin.
ben ölmüşüm, ben artık yokum.
yoğum lan bildiğin.
beni, cenazemde yediğin yemekle mi hatırlayacaksın?
lan yaşarken yedirdiklerim yetmedi mi?

sinirlendim şimdi durduk yere.

ama yine de insafa geldim bak;
"herkeşe benden çay!"

küllerim.

cenazemde küllerimi yiyecek kadar beni seven insanlar olsun istiyorum sadece. başka yaratık istemem.

yıllar önce verdim ben bunun kararını. benim cenazemde böyle taze çıtır çıtır fıstık sarma dağıtılsın istiyorum. insanların ağzı tatlansın hatta yerken birbirlerine "bunu nereden yaptırdılar acaba çok güzelmiş" diye sorsunlar.

valla afedersiniz ama ne bok yerlerse yesinler.
arkamda kalan 2-3 sevenin ağlar en fazla, onlar da bir süre sonra unutur.
yemek isteyen yapar yanında getirir, cenaze evine de yük olmaz.

yemek değil de çocuk aklımla birinin ölmesini bekletecek kadar lezzetli olan
(bkz: bisküvi arası lokum) ve (bkz: gofret) ,ama büyük kutu gofretleri, dağıtılmasını isterdim..

(bkz: hiçbir şey)

bok yesin dingiller, ölü evine "kimse akıl edemez şimdi yemek yapmayı, aç kalmasınlar" diye yemek yapıp gelen insanlar gitti bunlar çıktı şimdi.
esnaf lokantası mı lan benim cenazem? defol git nerde nasıl duyurursan doyur karnını.
bak sinir yaptım şimdi gece gece..

ben ölmüşüm o saatten sonra b.kta yeseniz derdim olmaz.

pamuk şeker dagitsinlar en azından çocuklar mutlu olur. ölürken onları mutlu ederim.

ejder meyvesi.

ben öldükten sonra ne yiyecekleri pek umrumda olmayacağı için beni ilgilendirmeyen durumdur. cenaze evlerinde yemek dağılmasını, yemek yenmesini de hiç mantıklı bulmam zaten. millet acısını mı yaşayacak sizin midenizi mi düşünecek? herkes evinde yiyip de gelsin mümkünse.

yemek degil ama bira fistik dagitilsin istiyorum.

bence en güzeli otelde yaşamak. bizde ölüler defnedilmeden evine getirilip salonda tabutla yemek masasında sergilenir. herkes gelir görür niyeyse. bence çok geri zekalı bir durum. herkes yemek yapar getirir. pide yaptırır mevlüt okunur falan bu kısımlar güzel ama ben otelde yaşamak otelde ölmek isterim.

3 nolu toplantı salonuna herkesi toplar ve çocukluğumdan itibaren fotoğraflarla barkavizyon sunumu ile beni anabilirler. isteyen sahneye çıkıp benimle ilgili konuşabilir. sevdiğim şarkılar çalınabilir.

ardından açık büfeye geçilir. isteyen ithal içkiler dahil içer isteyen de gider otelin mescidinde yasin okur. ben ölmüşüm ona artık ben karışamam.

tabut merasimi istemem ama ille kefenleyip üstüme bıçak koyacaklarsa hiçbir masraftan kaçınmayıp aldığım 73 kat dövülerek alman çeliğinden yapılmış damascus bıçağımı koysunlar.

ben sadece ihtiyacı olanların ihtiyaçlarının karşılanmasını isterim ve onların en sevdiği yemekleri yiyebilmelerini inşallah ölmeden yeterli birikimim olur bunun için

tavuk ciğeri sote.

katılanların çoğu munchies'e düşeceği için büyük boy pizza dağıttıracağım. anca doyarlar. hazımsızlıktan benimle birlikte gelenler de olabilir.

bu konuda iki kişinin vasiyeti var bana ; biri lokma döktürmemi istiyor, diğeri pide yaptırmamı.. ben onlardan önce ölürsem ne olur bilemiyorum..