kışlık hazırlamak

ben karşıyım abi külli eziyet.
kışın kış meyvesi sebzesi yensin yazın yaz meyvesi sebzesi.
eğer bizim onu kışın yememiz gerekseydi allah onu kışın bitirirdi.
kışlık hazırlamak yasaklansın kardeşim.

marketten pazardan alıp, yapmak bana da eziyet geliyor.
ama ben kendi yetiştirdiğim ürünlerin ihtiyacımdan fazlasını değerlendiriyorum.
kışın yemek de zevk veriyor bana.

6 şubat depremi sonrası çekilen video/fotoğraflarda, bazı yarı yıkılmış evlerin içleri görünüyordu. bir tanesinde kavanozlar dolusu domate/biber salçası görülüyordu. bende kalan depremzede bir karı kocaya fotoğrafı gösterdiğimde, biz de bir gün önce paket paket çay ve salça almıştık; ucuzluk vardı dediler.
nerede şimdi onlar?
yel üfürdü, deprem götürdü.
hazırlamayın kışlık falan.ne olacağınız belli mi?

tedarik zinciri ilkelken, seracılık yokken, soğuk zincir yokken, hasattan artanlar elde kalırken geliṣmiṣ gelenekler.

ṣu zamanda, ṣehir hayatında ziyan. o kadar saati harcadığına yazık. evde üç gün mum kaynatıp belki 50 lira kazandım diye ev ekonomisine katkı yaptığını sanmaya benziyor.

gidin alın marketten ne lazımsa.

kayınvalidemin en sevdiği şey. tarhanası, salçası, domatesi, menemen harcı, turşusu, reçeli, eriştesi derken, öyle hummalı bir hazırlık yapıyor ki sanırsın kıtlık çıkacak.* tüm çocuklarına da dağıtır, sağ olsun ama çok yoruluyor, yardım edelim diyoruz, ona da yanaşmıyor. birkaç sene önce "bu sene tarhana yapmayacağım, çok zor oluyor, yaşlandım." dedi. ben de "yapma tabi ben sana bizim köyden halis muhlis trakya tarhanası getiririm." dedim. sevindi, eltime de söylemiş. o, böyle işlerde benden daha marifetlidir, kendi elcağızlarıyla tarhana yapıp getirdi. sanırsın (bkz: eltilerin savaşı)* sonuç ne mi oldu? ikimizin getirdiği tarhanayı da beğenmedi. bir sonraki sene, yaşlandığını, yorulduğunu falan unuttu, yine kendisi tarhanasını yaptı. biz de kayınvalideye yaranamadığımızla kalakaldık.*

1 haftaya üzümü sıkmaya başlarız sanırım. tabi ki bekmez için lan, başka ne olabilir ki?