kitap okumuyorum eksikliğini de hissetmiyorum diyen tip

karşılık olarak "e biz hissediyoz ama" denmesi gereken tiptir

diyalog dahi kurmayı nefes kaybı olarak anlandırabileceğim tip.

dümdüz olan insandır. asla ama asla başkalarının fikirleri onun için önemli değildir. çevremde sayısız örneği vardır. yapacak iş bulamayıp ona buna sarıp ortalık karıştırırlar.

her yeni düşünce kafasını karıştırır ve onu korkutur. haklıdır da.

“biz eksikliğini hissediyoruz ama” cevabını alacak kişidir, yalan değil gerçekten hissediyoruz o eksikliği.

insan yapmadığı şeyin eksikliğini hissedemeyeceği için cahil kalan kişidir.

akıllı tiptir.

ben de sizin eksikliğinizi hissetmiyorum diyeceğim. bakın herşey okumak etmek değildir ama kitap insanın birikim ve dünya görüşü sahibi olmasındaki en önemli araçlardan biridir.

saygı duyuyorum. haklıdır ve en azından nettir. çok okuyan biri olarak söylüyorum, kitap okumanın kutsal addedilecek bir yanı yok . başka bir kaynaktan başlamıyordur. bir de sorarlar adama sen ne okuyorsan diye. grinin 59 tonunu okuyup coşup coşup gelmeyin buraya .

biz hissediyoruz inan ki.

ölü ozanlar derneğini izleyenler bilir ki "siz hissetmiyor olabilirsiniz ama biz hissediyoruz " diye bir cümle geçer bu başlığa verilebilecek en iyi cevaptır (bkz: ölü ozanlar derneği)

sadece bir eksikliğini hissetmiyorum diyorsa çok da bana batmayan bir tiptir. ziraa bu gözler kitap okumamakla, ilkokuldan beri tek sayfa açmamakla övünen insan gördü. beterin beteri var diyip laf atamadığım güruh.

eksik bir şey olup olmadığını sadece okumama verisine göre belirlemesi hatalı bir argüman. eksiklik çıkarımı için elinde iki nokta olması lazım. kendi içinde mantıksız bir ifade şeklidir.

tepkikolik mert ve burak'ın bir videoda söylemesi sonucu kanaldan soğuduğum argüman.

keşke nefes almasan, eksikliğini hissetmezsin.

olaya şöyle bakabiliriz, eksikliğini hissetmeyeceği bir çevrede olduğu için eksikliğini hissetmiyor olabilir. kitap okumadığı için kimseyi küçümseyemeceğimiz gibi sırtını sıvazlayacak halimiz de yoktur. bilmiyorum size de oluyor mu ama bilgi anlamında değil aslında bu durum kurduğu cümleden, üsluptan bile anlıyorsun karşındaki insanın nasıl biri olduğunu. üzgünüm ki bunlar kitap okumayla oluyor ya da çevreyle ama okumuş olan bir çevreyle. kendini tam hissettiğin yer tehlikelidir aslında. eksiğiz çünkü, hepimiz eksik parçalarız.

istatistiklere baksam okuyan kişi sayisi bizim yazar sayımızdan daha az. o halde kim okumayıp okumuş gibi davranıyor.

(bkz: herkesin hayvan çiftliğini okumuş gibi davranması)

kitap okumamakla gerçekten de övünebiliyorlar. çok garip ya.

sahiden böyle tipler var mı çevremizde? ya da ne kadar varlar? hepimiz asıp kesmişiz ama mesela benim çevremde, bir yıl içinde okuduğu kitap sayısı bir elin parmağını geçen birkaç kişi ancak vardır. çevremin geniş de olduğunu düşünüyorum. ama hiçbirinden okumamanın eksikliğini hissetmediğine dair bir şey duymadım. kaldı ki bu insanların arasında fikirlerine son derece önem verdiğim, muazzam bakış açılarına sahip insanlar var, muhabbet etmekten çok keyif alıyorum açıkçası. bunun yanında yine bu pek kitap okumayan arkadaşların neredeyse tamamı sosyal ilişkileri kuvvetli, çevresine, hayvanlara, doğaya asla kötü davranmayan insanlar. yani dönüp onlara bakıyorum ve kitap okumamalarının eksikliğini ne onların ne de benim hissettiğim bir şey göremiyorum.
bence çok yaygın tipler değildirler. ben kitap okumayan kocaman bir yığın içinde bu cümleyi sarf edenlerin azınlık olduğunu düşünüyorum. illaki bunda ısrar edenler var ise bize düşen neden eksik hissetmeleri gerektiğini izah etmektir. bunu da anlamıyorsa gülüp geçilmelidir.

şu anda dijital teknoloji ile birlikte insanlar aslında sanal kitap okuyor ama boş okuyorlar.(haberleri yok) o yüzden eksikliğini hissetmemektedirler.