kompleksli insan

sevişirken bile insanın canını sıkan insan tipidir.

az kompleks lazım.

e o da lazım.

seni komplekslerini tatmin etmek için uzun süre hırpalayabilir. narsizmle birleştiyse kaçarak uzaklaşman gereken insan türüdür.

ben.

en büyük kompleksim bana bir şey ısmarlanmasıdır, bir hediye alınmasıdır.

bundan çok büyük mahçubiyet ve rahatsızlık duyarım ve hemen aklım karşının bana bu şeyi yaptığında acaba ne kadar zora düştüğü meselesine takılır.

ve ben ona, bana yaptığından daha büyük bir güzellik yapmam gerekir diye düşünürüm.

beklemem özel ve güzel bir gün, zaten özel gün mefhumum yoktur, ona sürekli yüreğimden bir şeyler kopar, kopan şeyleri armağan ederim seri bir şekilde.

nefret ettiğim tiplemedir.uzak durulması gereken 3insandan biridir .

kendisinde gördüğü eksikleri başkalarındaki eksikleri bulup eleştirerek örtmeye çalışan ,bencil ,kendini beğenmiş ,tavırları karşısındaki kişiyi gıcık eden şahıslardır.

mizah düşmanı kişidir.

hangi konuda şaka yaparsan yap bir şekilde alınganlık yapar.
yahu bari belli konularda alıngan ol.
ama yok.
beyefendi, hanımefendi ya da artık meşrebine göre neyse.
illaki alınacak.

bir de kompleksli sanılanlar var. ve çoğunluğu da, öyle sanılır. misal, her şakanın bir yeri, bir zamanı vardır. belki kompleksli değildir de inatla yarası olan yerden yaklaşılıyordur. anlatamıyordur da,
hatta kompleksli sanılmak; kolayına kaçmak geliyordur. kaçsın. kaçalım. hepimiz.

sakin konuşamaz, sesi her daim gür çıkar.

problemlerini aşma ihtiyacı olan insandır. bunu sağlayabilecek, kendisini seven bir insan olması dileğiyle...

hayatımda tanıdığım en kompleksli insanı sizlere anlatmak isterim. lisede ikinci sınıfta bir edebiyat öğretmenimiz vardı. kadın tahmini kırk beş yaşlarında. geçen seneki öğretmenimden çok memnundum. yazma yeteneğimi keşfetmiş ve sürekli beni bu konuda çalıştırmıştı. yarışmalara yönlendirmişti. ikinci sınıfta başka bir hocanın girmesi beni biraz üzmüş olsa da yine de bir şekilde bu hocaya alışmaya çalışmıştım. ancak kadın öyle böyle değildi. kompleks, ego ne ararsan kadında vardı. öyle ki okulda öğretmenler bile kadına selam vermiyordu. kendini sürekli öven, öğrencilerine bile kibirle bakan bir kadındı. bunu hissettiğim için hiç sevmemiştim onu ki sınıfta en yüksek notu alan bendim. hatta okulda edebiyat denince ben akla gelirdim hemen. sınıf ortamında arkadaşlarla konuşunca da böyle düşündüğünü anlamıştım diğer insanların da. ben düşüncelerimi hiç saklamam direkt derim. hocayı sevmediğimi de sınıfta söylerdim. çünkü öyle böyle bir kadın değildi yahu! bir gün bu kadını birisi şikayet etmiş. tabi kadın kibir ve kompleks manyağı. hemen sınıfta kendi gibi gereksiz kız grubuna beni kim şikayet etmiş diye sormuş. bir kere buradan bile belli kadının kompleks sahibi olduğu. ne yapacaksın öğrenip? sınıftaki kızlarda derslerim iyi olduğu için benim ismimi vermişler. e tabi bizim kompleks manyağı öğretmenimiz de hiç doğruluğunu sorgulamadan inanmış. tabi bilmiyorum ben olanları. derste örneğin bir tek ben cevap veriyorum sorulara kadın bana sen her şeyi bildiğini mi sanıyorsun diyor. iki dakika sonra benim dediğimi başka cümlelerle doğru cevap olarak veriyordu. sınıfın ortasında sürekli olarak bana psikolojik şiddet yapıyordu. öyle bir hale gelmişti ki artık ben en sevdiğim dersten soğumuştum. yazmayı bırakmıştım. bir de edebiyat zaten beş ders değilmiş gibi iki saat de sosyal etkinliğe giriyordu. komplekse bakar mısınız? seni şikayet ettiğini düşündüğün bir öğrenciye sürekli psikolojik şiddet yapıyorsun. neden? çünkü kendine yediremiyorsun. aklı başında kompleks sahibi olmayan bir öğretmen eminim ki oturur ve hatayı kendisinde arardı. acaba neden şikayet etmişler diye. ve öğrencinin şikayet etme hakkı olduğunu bilip bunu öğrencisine yansıtmazdı. ama zehir etti bana kadın her şeyi. bildiğiniz çocuğu yaşındaki benle kendini yarıştırıyordu. neyse ben artık dayanamaz noktaya geldiğimde gerçek olayı anlamıştım ve şikayet eden kişiye zorla itiraf ettirmiştim. şimdi üniversite zamanındayım hala ben hayatımda bu kadar kompleks sahibi biri tanımadım. öğrencisiyle bile kendini yarıştıran iğrenç karı. şimdi onunla aynı bölümü okuyorum. oysa başaramazsın demişti. kompleksli manyak.

komplekslerinin altında onaylanma ihtiyacı yatan kişidir.

en son bir belgeselde gormustum

bir de corn flakesli insan vardır.genelde mısır yerler.kahvaltı kültürü diye birşey yoktur bunlarda.

hiç sevmem hiç.
yani aşağı yukarı 60-70 sene yaşadığımız bu hayatta %99.9 ihtimalle gelecek nesillere hiç bir şey bırakmadan öleceğiz.
e bu "standart" yaşamlarımızda kompleks sahibi olmanın mantığını var mı?
az rahat olun.
salın kendinizi.
hayat aksın, keyif almaya bakın.
o olmuş bu olmamış falan bunlar günlük rutinler, siz hayatın totalinde ne yaptınız ona bakın.
sokaklar standart hayatlar yaşadıkları için"pişman" yaşlılarla dolu.
onlardan birisi olmayın.

iyy. başkalarını yorumladığı kadar kendini yorumlasa kendinin en iyi versiyonuna ulaşabilecek insandır.

her türlü gaz kaçağından nem kapan insandır.

bir konuda başkasının kendinden daha bilgili olduğunu kabul edemeyen türü vardır, evlerden ırak. zamanında uğraşmıştım. yani hiçbir konuda karşısındaki kişinin bir üstün bilgi birikimi olduğunu kabul etmezdi ve en çok kendisi konuşurdu. konuşarak bu açığını kapatabileceğini, kendisinin de bilgili olduğunu gösterebileceğini sanırdı. karşısındaki kişiyi de sürekli alttan alttan küçümsemeye çalışırdı.
bilgi konusunda değil, her ne konuda olursa olsun kompleksli insan kendisindeki eksiği ya da farklılığı (eksiklik olmasına gerek yok farklı olmak da can acıtabilir) karşısındaki bir insanda gördüğünde çekemez ve sürekli bu konu hakkında düşünür, yorum yapar, eyleme geçirir...