1.
h. g. wells'in müthiş bir kitabı. efsane olmuş bir ülke ve kimse oraya gitmemiş. ama bir gün dağcı bir adam kaza sonucu bu ülkeyi bulur. körler ülkesinde gören gözün kral olacağını sanan adam burda ummadığı şeyler ile karşılaşır. bir de işin içine aşk girince kitap korkunç bir seçime doğru gider. okuduğumda beni çok etkilemişti. kısa ve harika bir kitap.
devamını gör...
2.
bir emine pir zola tavsiyesidir ve bir h.g. wells kitabıdır.
bunlara novella deniyor sanırım. emine çeşitli övgüler ve duygu sömürüleri ile okuttu bize bu kitabı. çok da iyi oldu. nefis bir kitapmış.
bir sembolik anlatım var mı bilmiyorum, wells'e o kadar hakim değilim ama bana amerika - kızılderililer olayına göz kırpıyor gibi geldi. aklımda çağrışımdan çağrışıma atladım.
bir dağcının, kimsenin görmediği bir ülkeye yolunun düşmesi ile başlayan bir hikaye var. antropoloji biliyosunuz "gelişmiş" ülkelerin yabanileri keşfetmesi ile meydana çıktı. bir süre kafatasçı bir şekilde ilerledi ve sonra aklıselim biri ortaya yapısalcılık diye bir şey fırlattı. bunun peşine takılan insanlar sağ olsun kültür faşizmine ufak bir ara verdiler. handikapları var, mesela çocuk ölümlerine yol açan, akıl dışı bi uygulama olan kadın sünneti ne olacak, erginlenme töreni diye insanların kendini veya birbirini çatır çutur kesmesine izin mi vereceğiz gibi. etikle alakalı sorular uyandırıyor insanın aklında, buna bireysel bakarsan müdahale etmek istiyorsun ama daha geniş bir perspektifte "bence sorun yok" diyebilirsin çünkü sayılar tabii kimlikleri yok eder. aklıma bunlar düştü bi' yandan.
bir yandan da körler ülkesinde gören kişi kraldır mevzusu var.
amerika ve yerliler meselesine oradan zıplıyorum. dinsiz yamyamlara gelişmiş ve aydınlanmış insanlar olarak tanrı ile birlikte "su çiçeği"ni de götürüp soykırım yapmaları muazzam oldu gerçekten :d. bizim kahraman da yeltendi böyle işlere, neyse ki aşk hepimiz için kurtarıcı.*
aşkı için gözlerinden vazgeçecek miydi? aşk için ne yapılır?
zaten o da tüm bir geçmişten ve bütün gerçeklikten vazgeçmek bu arada. aşk da tam olarak budur aslında bi noktada, bunlara arkanı dönmek. orada da doğru ve yanlış belirleyici, idealizm aşka yönelik olmazsa aşkı her zaman sekteye uğratıyor.
bir de dilin evrimi meselesi var.
nasıl konuşuyorsan öyle düşünürsün, neyi yaşıyorsan öyle konuşursun.
tavuk mu yumurtadan, yumurta mı tavuktan meselesini hiçbir şekilde çözebilmiş değilim ama eril dil ile tam olarak bu yüzden derdim yok. ben de toplumun değişmesi ile dilin de kendiliğinden zaten değişeceğini düşünüyorum bi yandan. körler ülkesinde ışık, görmek gibi kavramların hiç olmayışı da zihnimde işte böyle bir pencere açıyor.
tebrik ediyorum kendisini 62 sayfalık bir kitapla beni böyle sağa sola savurduğu için.
emine'ye de çok teşekkür ediyorum.
tavsiyedir.
bunlara novella deniyor sanırım. emine çeşitli övgüler ve duygu sömürüleri ile okuttu bize bu kitabı. çok da iyi oldu. nefis bir kitapmış.
bir sembolik anlatım var mı bilmiyorum, wells'e o kadar hakim değilim ama bana amerika - kızılderililer olayına göz kırpıyor gibi geldi. aklımda çağrışımdan çağrışıma atladım.
bir dağcının, kimsenin görmediği bir ülkeye yolunun düşmesi ile başlayan bir hikaye var. antropoloji biliyosunuz "gelişmiş" ülkelerin yabanileri keşfetmesi ile meydana çıktı. bir süre kafatasçı bir şekilde ilerledi ve sonra aklıselim biri ortaya yapısalcılık diye bir şey fırlattı. bunun peşine takılan insanlar sağ olsun kültür faşizmine ufak bir ara verdiler. handikapları var, mesela çocuk ölümlerine yol açan, akıl dışı bi uygulama olan kadın sünneti ne olacak, erginlenme töreni diye insanların kendini veya birbirini çatır çutur kesmesine izin mi vereceğiz gibi. etikle alakalı sorular uyandırıyor insanın aklında, buna bireysel bakarsan müdahale etmek istiyorsun ama daha geniş bir perspektifte "bence sorun yok" diyebilirsin çünkü sayılar tabii kimlikleri yok eder. aklıma bunlar düştü bi' yandan.
bir yandan da körler ülkesinde gören kişi kraldır mevzusu var.
amerika ve yerliler meselesine oradan zıplıyorum. dinsiz yamyamlara gelişmiş ve aydınlanmış insanlar olarak tanrı ile birlikte "su çiçeği"ni de götürüp soykırım yapmaları muazzam oldu gerçekten :d. bizim kahraman da yeltendi böyle işlere, neyse ki aşk hepimiz için kurtarıcı.*
aşkı için gözlerinden vazgeçecek miydi? aşk için ne yapılır?
zaten o da tüm bir geçmişten ve bütün gerçeklikten vazgeçmek bu arada. aşk da tam olarak budur aslında bi noktada, bunlara arkanı dönmek. orada da doğru ve yanlış belirleyici, idealizm aşka yönelik olmazsa aşkı her zaman sekteye uğratıyor.
bir de dilin evrimi meselesi var.
nasıl konuşuyorsan öyle düşünürsün, neyi yaşıyorsan öyle konuşursun.
tavuk mu yumurtadan, yumurta mı tavuktan meselesini hiçbir şekilde çözebilmiş değilim ama eril dil ile tam olarak bu yüzden derdim yok. ben de toplumun değişmesi ile dilin de kendiliğinden zaten değişeceğini düşünüyorum bi yandan. körler ülkesinde ışık, görmek gibi kavramların hiç olmayışı da zihnimde işte böyle bir pencere açıyor.
tebrik ediyorum kendisini 62 sayfalık bir kitapla beni böyle sağa sola savurduğu için.
emine'ye de çok teşekkür ediyorum.
tavsiyedir.
devamını gör...