kuru patlıcan dolması

(bkz: yöresel mutfak) kavramını tanımlarken, bunun bir kültür olduğundan ve bu kültürün oluşmasında iklimin çok önemli bir yer tuttuğundan bahsetmiştik.
kilikya bölgesinde, kışa sebze, meyve saklamanın salamura dışında da bir yolu var.
40'ları gören kuru sıcaklarda, sebze ve meyveler kurutulur.
dolma sever bir yemek kültüründe kuru patlıcan, biber gibi malzemeler kurutulur.

değerli arkadaşlar, çok az kuru meyve sebze, tazesinden daha iyi olur.
aha bunlardan biri pirinç, bulgur ve firikle yapılabilen kuru patlıcanla yapılan dolmasıdır. doyurucu ve besleyicidir.
kendimiz, oyma, kurutma, ipe asma suretiyle yapabiliriz.
zamanı ve imkanı olmayanlar için çarşı, pazarda sürekli bulunur.
taze patlıcan dolmasından daha çok severek yediğim bir yemektir.
''''

bir kez yöresinden birinin elinden yedikten sonra kendi yaptığınızın damak tadınızı tatmin etmediği yiyeceklerden biri. benim yediğimin içinde kıyma vardı. gerçekten doyurucu harika bir yemek.

beni ağlatan yemek. çünkü bir avuç kuru patlıcana 60 lira verdim. ben buna nasıl kıyıp içini doldurup da yiyeceğim. yatırım aracı olarak saklamayı düşünüyorum.

en güzelini anteplilerin yaptığı dolma çeşidi.

bayıldığım bir lezzet.

kusursuz bir rakı mezesidir.

dilimi ve dudağımı şişirip alerji olmama sebep olan yemek veyahut meze çeşidi. her masaya uyum sağlar.

antep yöresini aklıma getiren yemek türü.

sözlük kadınları, sözüm size. yapın şundan da yiyelim. azcık elinizden bir şey gelsin :)

bayılırımmmmm:)

aşırı aşır lezzetli bulduğum dolma çeşidi. tabi herkes bu kadar lezzetli yapamıyor ama diyarbakırlı arkadaşımın annesi bu işin efsanesiydi. puf noktalarından bir kemik suyuyla pişirilmesi sanırım.

antep "garıları", dolma yapmak ev yapmak derler. o kadar zordur. evlerde bulunan dandik tencerelerde yapılan dolmalar dolma simulasyonu olur ancak. dolma büyük kazanlarda yapılır. dolmanın üstüne pişerken bakır sini, sininin üstüne de dolma taşı konulur. böyle pişiren kalmadı pek. bir tane yemek kitabı da yazmış 70'ine yaklaşmış bir kadın dostumuz var benim tanıdığım. bir de onun karadenizli arkadaşı vardı antakya'ya gelin gitmiş, orada öğrenmiş, ustalaşmış. geçen yıl depremde kaybettik kendisini.
için malzemesi belli. ama marifet tek pirinç tanesini taşırmadan pişirmek. ha bir de nar ekşisi gerçek nar ekşisi olacak. çarşıda satılan karamel, limon tuzu, limon suyu ve nar aromalı sıvı değil. ben pişirirken kazanda pişirme işinde şişiyorum ve tabi pirinç kaçıyor dışarı.
şimdi antakya'da da yapan kalmadı. deprem alıp götürdü.

bunu yapan bir bayan ile bir ömür su misali geçer. elbette bayan diyorum, bay halimle ben mi yemek yapacağım?

kuru patlıcan o kadar pahalı ki. aman aman. tek tencerelik kuru patlıcan parası ile bir aylık ot alırım.

sarımsaklı yoğurt ve salçalı sos ile çok güzel oluyor. yazın köydeki evin damına komple yamula patlıcan serip kurutuyoruz.

güzel yaparım, şimdi mütevazi olamayacağım.

neden abartıldığını anlamadığım gariban yemeği. neyi kurutup doldursan aynı tat zaten.

#3037538 görünce aklıma geldi, daha bir kaç ay önce ilk kez yedim sonra annem yaptı. böyle bir tat yok. önceden altı üstü kurutulmuş patlıcan, hani ne olabilir diyordum ama öyle değilmiş, valla billahi öyle değilmiş. üstelik dolma ve dolma içi sevmeyen biriyimdir ama bunun baya güzel.