kuş fobisi

küçükken köyde kafama karga konmuş. bir türlü de gitmemiş. o zamandan beri kuşlara karşı fobim vardı. yani çok ani hareket ettikleri, kanatlarını aniden açtıkları için korkardım.
kendi kuşum bile oldu ama o da korkaktı dışarı çıkıp uçamadan vefat etti zaten.
bir ara çok üst düzeye gelmişti bu fobim ve yolda kuş görsem karşı kaldırıma geçer olmuştum. o derece açıktan alıyordum... sadece kuş değil sinek, kelebek vs uçan türlere karşı da gelişmişti bu fobi.

sonra sonra değiştim. hatta daha dün fark ettim. hâlâ gözlerimi kırpıştırıyorum yanlarında, ama yine de içlerinden geçebiliyorum bir kuş topluluğunun.
ne kadar değiştin ve korkusuz oldun diye ufak bir pohpohladım da kendimi. eminönü kuşlarının arasından geçip durdum çocuk gibi.
son bir ayda öyle çok değişim yaşadım ki, fobimi ardımda bırakmak da bunlardan biri oldu. hatta son zamanlarda karaladığım bir şiire yazdığım gibi:
"çok değiştim, kuşlardan korkmuyorum artık
aslî tehlike bizmişiz insanoğlu
kuşun kanadına da başladı merakım: yeniden doğuyorum"