maladaptive daydreaming

bir ara bunu uzun uzun yazmak istiyorum.
bir gün arkadaşımla otururken bir konu açıldı ve dedimki ne yani sen hiç sevdiğin kızı, okulu kötü adamlar teröristler basmış sende kurtarmissin hayali kurmadın mi.
haha bana bir bakışı vardı. sen nerden biliyon yav dedi. ahahah.
ya çocukluktan beri mi hep gerçeklerden kaçtık. hep önemli işler yapacaktık.

abd filmlerinde vardır önemli bir işi sade vatandaşın halletmesi filmleri.
abd başkanını kurtaran normal halktan biri.
nükleer füzeyi durduran şoför.
avmdeki teröristlerden halkı kurtaran kasiyer.
düşen uçağı indirmeyi başaran tamirci.

hayal kurmak, o hayali yaşamaktır.

uyumsuz hayal kurma anlamına gelir.
bu kişiler o kadar çok hayal kurar ki gerçeklikten ve gerçekten kopabilir, günlük aktiviteleri ve ilişkileri bu yüzden olumsuz etkilenebilir.

belirtileri


alıntı

bipolar hastalarında görülebiliyor. ilaçlarımı kullanana kadar bende de vardı bundan. yani 12 yaşımdan 30 yaşıma kadar çilesini çektim bu bozukluğun. neyse ki ilaçlarla tüm belirtileri uçup gitti.

gün geçmiyor ki kendimde yeni bir manyaklık emaresi keşfetmeyeyim, bu günkü de buymuş.

arkadaşlar siz kafayı mı yediniz, tıp dünyası aloo ne demek hayal kurmak hastalık? saçma sapan boktan bi sistem içerisinde yaşıyoruz asıl bu gerçeklikle barışmak hastalık emenike.

birisi bipolar bozukluk ile ilişkilendirmiş, haklı olabilir. ilaçlarımı kullanırken baya baya bırakmıştım bu işi, büyüdüm diye sanıyorum ben de anasını satim, cehalet, ne büyük mutluluksun... köylü'nün bu kadar mutlu olmasından belli zaten gpskkfpeç. neyse tamam bi 5 güne bırakcam bu kadınla uğraşmayı konuya dönim gosjof.

neyse ben bi dellendim bıraktım ilaçları, işte o ara arttı yine. şimdi geri başladım mecburen, yoksa bir öfke nöbeti esnasında evi başımıza yıkacaktım. bakalım bekliyoz tesir etmesini. zırt diye olmuyo bu işler.

edit: of başka tanımları sonradan okudum. hastalık mastalık da değilmiş. boşuna dehşete düşmüşüm...

edit 2: yeni eklenen tanımları gördükçe "tamam" diyorum, "yok bende böyle bi şey." olum nolur böyle garip garip şeylere bende de var diye atlamayın, beni de gaza getiriyosunuz, yapmayın gosjlfpe.

anladığım kadarıyla hayal kurmanın b.kunun çıkması ve alışkanlık / bağımlılık haline gelmesi hali. çok fazla hayal kurmak başka bi şey.

kafada kurmanın ve aşırı hayal kurma hastalığının bilmem kaçıncı evrelerinden biridir.
kitap okurken bile okunulan şeyin dışında fazla uçtan hayaller kurdurarak odağınızın tamamen hayalinize odaklanmasına sebep olabilir. aynı şey film için de geçerli tabii.
film izlerken her 5 dakikada, 10 dakikada bir filmi durdurarak odada volta atmaya başlayıp filmi kendi hayatıma uyarlamam ve yaklaşık üç saatimi bu şekilde geçirmem de bu lanet şeyin sonucu.

bu üç saat boyunca sadece filmi kendi hayatıma uyarlamam da söz konusu değil, konu oradan çok farklı noktalara da ulaşıyor genelde. ama birçoğu birbiriyle bağlantılı oluyor.

kafada kurmaktan ötürü gerçeklik algılarımın kaybolduğunu bile hissediyorum bazen.
birisine bir şey söylemem gerektiği zaman bile kafamın içinden cevap veriyorum ve bana hatırlatılmadığı sürece kafamın içinden cevap verdiğimi fark etmeyebiliyorum.
birisi bana bir şey söylediği zaman ne söylediğini anlasam da hayal dünyamdan çıkıp onu algılamakta bile zorluk çekebiliyorum.

en basit örneği geçen sene kampüste yürürken bütünleme sınavımda sorulabilecek soruları düşünüyordum olumsuz senaryoları da düşünerek aradan çıkartmak istemiştim ama bunları yapmam yaklaşık iki saatimi aldığı için sınava geç kalmıştım.
iki saatin geçtiğini de fark etmedim çünkü o an yürürken hayal kurma aşamasındaydım.

gün içinde hayal kurmadığım, bir şeyler kurgulamadığım tek bir an bile olmuyor resmen. bunları yazarken bile hayal kuruyorum çünkü kurmak zorundaymışım gibi.

o derece iğrenç bir şey, belalı bir böcük gibi bir şey.

ya da umarım fazla salak olduğum için gerçeklik algımı kaybediyorumdur, bu hastalığa sahip olmaktansa onu tercih ederim sanırım.

kötü huylu hayal kurma seansı. aslında herkesin zaman zaman yaptığı, "bir şeylerin hayalini kurmak" gibi bir şey değil. bu, gerçeklikten o kadar uzaklaşmak ki, kişi kendini matrix sistemine bile isteye sokma durumu. öyle bir noktaya gelir ki, kişi adeta uyumadan önce, bazen saatlerce bu dünyaya dalar. gerçeklik algısını bile kaybeder. fazlası kafayı yedirir. lost çok bozmuş olursunuz sonra.

mesela birisi, her gün iş yerinde zor bir gün geçirdiğinde, kendini hayalinde süper kahraman olarak hayal edebilir. herkesin ona hayran olduğu, dünyayı kurtarmakla meşgul bir insan olarak...gülmeyin ciddiyim böyle insanlar var. * kendi evrenin kurtarıcısı, galaksinin tek patronu olmak ister. ama ne yazık ki, gerçek dünyada hala patronu onun tepesine biniyordur.

burada önemli olan nokta şu. hayaller, kişiyi kısa vadede rahatlatabilir, hatta eğlendirebilir, ama uzun vadede hayal dünyasında yaşamaya başlamak, gerçek sorumluluklardan kaçmak ve hayata karşı kayıtsız kalmak, kişiyi karanlık bir yalnızlığa sürükler. zamanla, bu şekilde "kaçmak" yerine, gerçek dünyaya dönüp, her anı yaşamak, sorumluluk almak ve onlarla yüzleşmek çok daha sağlıklı olur. ama tabii hayal kurmanın da sınırı vardır. kimse hiçbir şeyin "en başında" olduğunu unutmasın.

hayal kurarken mala bağlama durumu. o kadar ki kurduğun hayale ağlama noktasına gelmek. sen var mal olmak, olmayan şeylere ağlamak.

ablamda, bende, annemde, ananemde olan sorun. hatta cok kotu 1 durum, 6 yil 1 hayali dizi halinde kurdugum oldu. 6 sene boyunca, abartisiz soyluyorum. yani baya ama zevkli de yani yalan yok. az bi gazoz icip kendime geliyim ya ben neyse. evet.