marul

beni hüzünlendiren sebze.

bakmayın siz onun o canlı yeşilliğine. bir çok sebzeyi kıskandıran nazenin diriliğine. şahsımı ziyadesiyle üzmüş bir sebzedir. yıllarca formumu korumak için ara vermeksizin yediğim en hüzünlü bir bitkidir. hayatımdaki sürekliliğiyle bir çok kavramın ve kişinin önündedir. kimler gelmiş hangi kavramlar gelip geçmiştir hayatımdan fakat bu marul gitmemiştir. kalmıştır hep hayatımda. ve kalacak gibi görünmektedir.

bu arkadaş tam anlamıyla pahalı bir yancıdır. hiçbir zaman tek başına tadı çıkmaz.doyurmaz da insanı. yanına hep bir şeyler ister. fazla marul varsa evde haydi tüketmek için çiğ köfte yapalım, haydi mercimekli köfte yapalım, dedirtir. insana rahat vermez, bir bakmışsın salatanın içinde, bir bakmışsın ton balıklı sandiviçte. nazlıdır bir de hemen büzüşür, marulu yemedik diye vicdan yaptırır insana.
alacağın olsun marul.

libidoyu ve performansı düşürüyor diye bir şey okumuştum, o günden sonra pek sıcak bakmıyorum.

buradan

papatyaya hiç benzemese de papatyagiller familyasından olan, geniş yeşil yapraklı, yıllık veya altı aylık bir ılıman iklim sebzesi olarak bilinir.

marol dense daha iyi bir fonetik yakalayacak olan sebze. ben marol diyorum. yaşa marol.

artık işin bokunu çıkaran sebze. ama suç onun değil. onu bu hale getirenlerin. eskiden marul ucuzdu. eve alır getirirdin yerdin bir hafta. katardın salatalara 3 5 yaprak. dayanırdı. şimdi hem bir marul 30 lira hem de üçüncü gün eriyor marul. evet ulan, eriyor. çürüme de değil böyle garip bir şey. dikiyorlar marulu ya. sansür değil, bildiğiniz ip ile dikiyorlar. marul sağlam kalacaksa bile yine çürüyor. ip marulu bozuyor.

bu ülkede marul bile şerefi ve haysiyeti ile var olamıyor. cücüğüne koyuyorlar marulun.