materyalizm

varlığın (bkz: madde) olduğunu, varlığın maddeden ayrı düșünülemeyeceğini varsayan görüș.

varlığın insan zihninden bağımsız olarak var olduğunu, maddi varlık dışında bir varlığın bulunmadığını, varolan her şeyin salt madde olduğunu savunan görüştür.
materyalist filozoflara göre var olan her şey, bize başka türlü görünse bile ya madde ya da maddi bir şeydir. yani bu demektir ki madde olarak görünmeyen şeyler de maddeye indirgenebilir.

beninsediğim görüştür. ruh yok, cennet yok. bu son oyun başka perde yok.

materyalizm, yani malzeme mühendisliği...

her şeyin maddeden oluştuğunu kabul eden bir kuram. bir de bunlara maddeci diyenler de var. ayıp oluyor ama maddeci falan. amaan gerçi ben materyalist değilim, kimin umrunda..

adını hatırlamadığım bir derste hocanın "aranızda materyalist var mı?" sorusu üzerine el kaldırmamla, bütün sınıfın arka sıralarda oturan bana dönmesine sebep olan ve o anda soruyu soran dahil sınıfta kimsenin anlamını doğru olarak bilmediğini anladığım kavram. uzun bir süre paraya düşkün biri olarak hatırlandığıma eminim.

felsefe'de bütün evrenin, her varlığın ve olgunun en temelde maddi özellik gösteren öğelerden oluştuğu, bunlarla ilgili açıklamaların da bu öğelere ve aralarında ki ilişkilere indirgenebileceği yolundaki görüştür.

(bkz: özdekçilik).

materyalizm, evrenin bilimsel açıklamasından başka bir şey değildir.

eskiden materyalistleri dendiği gibi çıkarcı insanlar olarak görürdüm. tabi çocuktuk o zamanlar en azından ergen. sonra neyin ne olduğunu öğrendik. kendi kendime herşeyin madde olarak karşılığı var dedim. her duygunun nedeni madde olarak hormonlar. bilincin, zekanın karşılığı beyin, nöronlar birbirlerine bağlanan elektronlar. yani soyut bir kavramın madde olarak bir karşılığı var. herhangi bir tanrıyı, cenneti ya da ütopyayı, cehennemi ya da distopyayı uyduran düşünen madde olan beyindir. bu düşünceyi benimsedikten sonra bu materyalizm dedim. sonra materyalizm tanımına tekrar baktığımda uyuştuğunu gördüm. bir insan materyalist görüşe sahip olur ama o insana materyalist demek fazla mantıklı gelmiyor. doğru olmayadabilir. bilmiyorum. ancak materyalis düşünceyi iyice benimsedikten sonra canlı hayatı daha değerli geldi. hayvanlar sen yaratıldığın için yaratılmadı ve bu hayatın biricik, tek, başka hayat yok. yolda hız yaparken bunu düşünmelisin. allah korusun diyemezsin. kaza yapıp sakatlanırsan allah yardım eder, diyemezsin. ölürsen allah beni affetsin diyemezsin.

zamanla farkediyorum ki aslında kendimi dindar olarak tanımlarken bile materyalistmişim. sadece ailemin bana koyduğu etiket yüzünden farketmemişim. kendimce hep her şeyin biz bilemesek de bir açıklaması ve maddesel bir sebebi olduğuna inandım ancak bunun dinlerle ters düşmediğini zannettim. ilerleyen yaşlarımda aslında materyalist olduğumu ve (sözde) inandığım bir çok şeyin aslında akıllıca şeyler olmadığını farkettim.
dünyada materyalist oranının az olduğunun farkındayım ama materyalizmin hayattaki en kabul edilmesi gereken bakış açısı olarak görmekten, reddedenleri garipsemekten kendimi alıkoyamıyorum.
lisede din dersinde materyalizmin felsefedeki tanımının ardından mala mülke çok değer veren tanımının da eklendiğini ve bu iki tanımın aynı paragrafta, aynı kişileri kapsayan tek bir tanımmış gibi yapıldığını hatırlıyorum. siz siz olun ister dindar ister dinsiz lütfen böyle sığ olmayın.

(bkz: marksizm)

mala mülke çok değer veren bireylerin tutunduğu ip.

maddecilik maddeye dayalı somut verileri olan bir düşünce tarzı. diye bilmekteyim.

materyalizm 101: mala mülke, maddeye değer vermek değildir.

hatta tersine, maddeye ruh biçip değer veren asıl idealizmdir.

insanın, hapsedildiği maddesel alemi evi zannetmesidir.

maddiyatçılık, mala mülke gereğinden fazla değer verme gibi anlaşılmasının bu aralar çok yaygınlaştığı dünyayı ve doğayı anlamlandırma biçimidir. ilkel hali leukippos ve demokritos'a dayanır. ardından epikuros'un etkilediği lucretius ile roma, dolayısıyla batı avrupa'ya taşınır. 17. yüzyıl fransız materyalistleri, feuerbach derken engels'e kadar uzanır. aslolan maddedir. maddenin diyalektik ilişki içerisinde gelişmesi için (bkz: diyalektik materyalizm).

en sığ haliyle; maddecilik ve soyut olanı reddetme denilebilir. bundan yola çıkarak tanrı inancına sahip olmadıklarını söyleyebiliriz. ve nerede okuduğumu tam hatırlamıyorum; maddenin asla yok edilemeyeceğini, yoktan var etmek ya da var olanı yok etmek gibi şeylerin mümkün olmadığını söyler. bu ifade bana göre de doğrudur biz bir şeyleri yok edemeyiz, şeklini, yapısını değiştiririz o kadar. bir kağıdı yaksak mesela, duman havaya karışır ve yine elimizde küller kalır. aslında bir bakıma haklı olabilir. ama şöyle bir şeyde var; diyelim birisi öldü. bedeni aynı şekilde duruyor fakat, hareket, düşünme vs hiçbirini artık yapamıyor. biz bu insan için “ruhu gitti” deriz. belki başka şeylerde dersiniz ama onlar beni ilgilendirmiyor. materyalizm ve idealizm sağ ve sol kol gibi aslında. ama ikiside bir bedene bağlı. onların ortaklığına da dualizm diyoruz.

ruhçu öğretinin yönetimi altındadır:

emre1974tr.blogspot.com/201...

materyalizm veya maddecilik

evrendeki her şeyin maddeden oluştuğunu ileri süren felsefe kurâmı.