menengiç kahvesi

dağlık alanlarda ekimi yapılmadan doğal olarak yetişen, ağaçlardan toplanan ve tadı antep fıstığını andıran menengiç taneleri önce kurutuluyor, ardından kavrularak öğütülüyor. yoğun aroması nedeniyle de süt ile hazırlanan kahvesi, türk kahvesi gibi suyla da pişirilebiliyor. osmanlı padişahı 4'üncü murat'ın bir sefer dönüşü uğradığı gaziantep'te dinlenirken içtiği kahve, gaziantep adına tescillendi.

benim için çedene kahvesidir. anneannemin çedeneyi havanda dövüp sütle pişirdiği içtiğim en güzel halidir. içeriği yabani antep fıstığı olduğundan aslında kahve olmayan kahvedir.

şu sıralar vazgeçemediğim lezzet.

her şey bir kere bir dene, bir kereden bir şey olmaz diye başladı...

kendin toplayıp menengiçleri kurutup kavurup ezip yapınca harika oluyor . diğerleri fabrikasyon çünkü güzel değil.

aslı melengiç olan, tdk'nın halt etmesiyle menegiçleşen yabani antep fıstığı, çitlembik. aşılanarak antep fıstığı ağacı haline gelir. her derde deva bir bitkidir.

menengiç kahvesi denilince, aklıma diyarbakır sülüklü han geliyor. bu kahveyi ilk kez orada içmiştim. ortamın otantikliği, kahvenin güzel aroması ile birleşince, kendinizi yüzyıllar öncesinde gibi hissediyorsunuz. yolunuz o taraflara düşerse, orada o kahveyi içmeden evinize dönmeyin sakın.*

bayılarak içtiğim kahve olur kendisi.
özellikle gün arasında, ağızda bıraktığı lezzete de 2 saat dokunmam.

ben bu kahveyi ormandan toplayıp kendim yapıyorum ama ezmesi zor işte kavurduktan sonra. mutfak robotu da güzel ezemiyor.
iri taneli memengiclerin kahvesi daha güzel oluyor.
yağlı lezzetli değişik bir tadı olan kahve. hazır olanların hepsini denedim sirtten antep ten geldi yok illa kendi yaptigin olacak .
urfa da antep'te diyarbakır da ictiklerim güzeldi evet. ama alışkanlığım burada başladı.

diyarbakır efendim herhalde gittiğim onca şehirden beni en çok etkileyen ilk şehir olmuştur. eski şehirlere eski şehir yapılarına hayran oraları daha çok gezmeyi seven birisi olarak. urfa dahil bence aha bu şehirde bir şey var denen bir şehir.
işin ırkı ideolojik siyasi görüşü vs ilgilenmiyorum diyarbakır surlarıyla denk gelen iyi insanlarıyla sevdiğim bir yer oldu. üniversite de çok diyarbakırlı tanıdım hatta birisi hep yaradır içimde benim hatam iyi insanlardı.
kızlı erkekli bir gurup gezerken şehir merkezinden uzak mahalle aralarında bağlar da.
fırından çıkmış bir kadın vardı. bizi gördü. oo hoş gelmisseniz şehrimize dedi. buyrun kahvaltı yapalım dedi. biz de sağolun dedik. kadın nasıl ısrar ediyor. çocuk esirgeme kurumuna gidecektik zaten dedik. o gün yazdım . diyarbakır yolu karanlıktır bir yanında har bir yanında kar vardır. çocuk esirgeme kurumunda mukadder. yeşil gözlerinde çocukluğum ağlar. bu yazgı insanın alnında bu çizgiler kader neden vardır.

pistacia terebinthus menengiç ağacından toplanarak hazırlanan kahve çeşidi olarak tanımlanır.

toplanan menengiç taneleri önce kurutulup daha sonra kavrulduktan sonra içilebilir hale geliyor.
tercihe göre süt de kullanılabilir.

görsel kaynak
www.hataykapinda.com/urun/m...

o kadar gereksiz ki; elime fırsat geçse malum şahıstan önce bu kahve olduğunu iddia edilen iğrenç ürün(!)ü yok ederdim yeryüzünden.

sonra da hakiki bir türkiyeli* kahvesi koyar hüpürdetirdim.

t: adına kahve denilerek kahvelere hakaret edilen iğrenç, at sidiğinden hallice içecek ve o içeceğin hazırlanılmasında kullanılan bitki.

evde var ara sıra içerim ama sakinleştirmedi hiç hani dizideki gibi hali yok gidip yine rakı içiyorum sjsj

kahveler arasında en sevdiğim kahve olarak yerini aldı.
ilk kez bir alevi nişanında içmiştim, adetmiş onlarda.
kahveyi sütle pişirmişler, içine az miktarda şeker karıştırmışlar ve üzerine antep fıstığı dövülerek servis ediliyordu. çok hoşuma gitmişti. ilk başta hafif acı daha sonrasında tatlı, yağ gibi kayan bir kahveydi.

klasik türk kahvesinin yerini tutamayacak içecek.
türk kahvesi acı içilir, sütlü mütlü içilmez.
menengiç hakvesi, dibek kahvesi, şu kahvesi bu kahvesi falan filan hepsi boş.