metrobüs

birçok fıkrada yer alan, istanbulun simgesi haline gelen, beylikdüzünden söğütlüçeşmeye kadar giden toplu taşıma aracıdır. kimse kullanmak istemez ve herkes kullanmaktan şikayetçidir ama kullanmayan tek bir insan bile bulamazsınız. istanbul toplu taşımasının vazgeçilmez omurgasıdır.

istanbullular için fikir olarak güzel ama işleyiş olarak kötü denebilecek toplu taşıma aracı. tabii istanbul'un nüfusunu da göz önüne almak lazım bu kötü yaftasını vurmadan önce. hal böyle olunca da insanın kötü demeye dili varmıyor. her daim kalabalıktır. insanı hayattan bezdiren bir yapısı vardı. epeydir uzak olduğum için şimdiki halini pek bilmiyorum ama değişen bir şey olacağını da düşünmüyorum.

istanbul'da ana arter yolları kullanan toplum için de adı duyulduğunda kalabalık kaos balık istifi akıllara gelen otobusumsu toplu tasimadir.

her kesimden insanın bir arada bulunduğu karma bir ortamdır.

an itibari ile bu toplutaşıma aracını kimler kullanmaktadır?

boş metrobüse ilk adımını atan insan şaşkınlığı diye bir şey vardır. tüm koltukların boş olması, insanın alışık olmadığı bir durumla karşılaşması şaşkınkınlığı yaratır. sağa ve sola gideceğine anlık olarak karar veremeyerek bir iki saniye metrobüsün içinde bocalar. sonra içgüdüsel olarak boş koltuğa odaklanan insan harekete geçerek avına sahip olur

tutunamayanlar adlı eserin filminin çekilmesi için gerekli olan süper icat.

asla boş bulamadığınız ulaşım aracı.

nüfus sayımının kolaylıkla yapılabileceği ayakta duran yolcuların oturanlara gıpta ile baktığı ulaşım aracı.

aklıma kadir çöpdemir’in şiirini getiren, toplu taşıma aracı.

ne metrosun ne otobüs araftasın,
bekle bekle gelmedin,
bilmem ne taraftasın,
belediye kıyak yapmış senin yolu
ayırmış, ne kadar da kayırmış,
aslında hızlıymışsın da
nidem yolun bayırmış,

yine bir sabah, yine bir duraktayım,
metrobüse binme hayalimden
bir hayli ıraktayım,
bu kaçıncı niyetlendiğim,
bu kaçıncı dolu geldi,
buna kesin binerim dedim
ama şoförün kolu geldi,

metrobüs’ün arkasından
melül mahsun bakarım,
ben o kolu kıvırır olimpiyata sokarım,
benim garip halimi
patron nereden bilecek,
kafayı bir soksam metrobüse a
gülüm, inan gerisi gelecek,

ite kaka girdim içeri,

attı yine damarım,
arkadan bir şey değiyor
sevdiğim, şemsiyedir umarım,
tedirginim metrobüs’te,
malum sapık eğilim,
durakta bekleme yarim,
ben eski ben değilim,

şoför durma bas gaza,

dört bir yanım abaza,
bir dönsem neler etcem
arkamdaki kurnaza,
kliması var ama ben neden sıcaktayım,
koltuğa oturmasam da neden
ben her gün kucaktayım,

eklemedir koca konak ekleme,

ileride yokuş gördüm
aman diyeyim tekleme,
metrobüs’ten indim ama
benden hayır bekleme,

trafiği çözdük diye n’olur beni kekleme.

şiir muhtemelen vatan şaşmaz’ın metrobüsü tanıtım videosuna tepki için yazılmıştı. bu videoya bir tepki de hayrettin’den gelmişti. buyrun ikisinin de bulunduğu video da aşağıda:

ilk kullanıldığı dönemde ilk duraktan binmeme rağmen gene de yer bulamadığım taşıma aracı. benim bunyemde yokmuş demek ki.

merter - yenibosna arasında metroya paralel gider.

uzakları yakın eden ulaşım aracı. o olmasa ne yapardık?

e-5 yolunun ortasında çift yönlü beylikdüzü - söğütlüçeşme hattı arasında gidip gelen , körüklü otobüsün teknolojik ve modernize edilmiş hali olan toplu taşıma aracı.

istanbul'da karşıya geçmek için en pratik ulaşım aracı.

marmaray varken dönüp bakmam bile.

inene yol vermek için inince tekrar binilemeyen ulaşım aracı.

en uzak komşu durakları yenibosna ile sefaköy'dür.

severek kullanıyoruz.

kışın montlar, kabanlarla, 40 derece sıcakta,tıkış tıkış yolculuk yaparsınız.
işe gitmeden kan ter içinde kalıyoruz.
bu kadar sıcak yapmalarının hiçbir açıklaması yok