metrobüs

ilk yapıldığında nihat sırdar'ın sıkça bahsettiği ulaşım aracı.

daha çok avrupa yakasına hitap eden ve anadolu yakasındaki güzergahı kısa ve sönük kalan ulaşım aracı.

ilk açıldığında hat numarası 78'di. sonradan istanbul'un plakası olan 34 ile değiştirilmiştir.

derdinizi seveyim sizin ya!

marmaray varken dönüp bakmam bile. en iyisi marmaray

en sevdiğim ulaşım araçlarından bir tanesidir. istanbul'un ana ulaşım yükünü çekmektedir. kadıköy'den beylikdüzü'ne kadar birçok farklı ilçe ve semtten geçmekte ve şehrin birçok farklı kesimine aynı anda hitap etmektedir. emektar bir ulaşım aracıdır.

ülkenin özeti gibi bir hattır. sabah ve akşam pik saatler de mutlaka deneyin. kavgası ve pisliği eksik olmaz. özellikle avrupa yakasına atılmış en büyük kazıktır. neyse ki kurtuldum. anneme gittiğim zaman bile kullanmıyorum. heybeli- bostancı, bostancı- avcılar, avcılar 303 silivri otobüsü ile gidiyorum büyükçekmece'ye. o kadar nefret ettim.

toplu ulaşımlar ülke insanından nefret etme sebebidir. insanların otobüse, metrobüse bir dalış şekli var, aman allah...

kimsenin üstüme yüklenmesini, çullanmasını, bana değmesini istemiyorum.
daha bismillah girişte bunlar olunca benim stres seviyem arşa çıkıyor. biraz insan olacağız ya. çok mu zor?

bu milletin fiziksel mesafeye saygısı yok.
benim güvenli alanımı ihlal edemezsin kardeşim. içime içime giremezsin.
adamın kitabını yakarım..

adamı ayakta sevdikleri güzide toplu taşıma aracı.

bilhassa sıcakların feci şekilde artmaya başladığı yaz günlerinde güzelce duş alarak mis kokulu parfümler sıkıp binerseniz eğer, yolculuk sonrasında pişmanlık yaşayacağınız ulaşım zımbırtısıdır. zira önünde sonunda o balık istifi araçların içinden leş kokarak çıkıyorsunuz. ne kadar temiz kalmaya çabalasanız da nafile...

neden bu memlekette insanlara saygısı olmayan birileri duş almayı bilmeyip ter kokmaya bu kadar meraklı ki! hoş o kalabalıkta terlememek de imkansız gibi. bir de içine bir şekilde binmeyi başarmış insanların akrabalık oranının artması hadisesi var ki, düşüncesi bile mide bulandırıcı. yolculuk esnasında yedi kat yabancı ile samimi oluyor gariban insanlar. sakin giren öfkeyle çıkıyor.

şunu trafiğe çözüm diye getiren şark kurnazlarının kafalarına boğazın en hınzır martıları pislesin!

terapi, düşünmenin, gözlemenin en dingin en soft hali olan yer. yeni insanlar yeni düşünceler. arka fonda şarkıların ...

istanbul'da doğup büyümeme rağmen 1 kez bile binmediğim ulaşım aracıdır.

milletçe kucaklaştığımız, omuz omuza, sırt sırta, ağız ağıza verdiğimiz, dayanışma ve dayaşma içerisinde olduğumuz ulaşım aracı.

toplu taşıma.

babam buna metrobas diyodu.
kendisi new york’ta falan da yaşamadı
has malatyalı, kayısı falan yiyoz.

seküler kesim
her tabiri birebir almamalı ya
her metrobas dediğinde gümlüyorsun ama büyüğe saygıdan gıkın çıkmıyor falan, olsun saygı mühim.

istenen yerde oturmanın çok zor olduğu araç.

her türlü rezaletine rağmen, çok seri yolculuk yapmanıza yardımcı olan toplu taşıma aracıdır.

hiç binmedim binmeyi de düşünmem. marmaray en iyisi bencee

zamandan tasarruf ettiğin ancak sardalye konservesine çevrildiğin vasıta.

yetkililer için büyük istanbul için de büyük bir adım fakat istanbul halkı için yeterli mi diye sorarsanız, yetersiz tabii ki.

yarın binmeyi planladığım. acemisi olarak, umarım çok zorluk çekmem.