minibüs

genellikle 15 civarında yolcusu olan, dört tekerlekli.. kısa mesafeler arasında giden bir araçtır. şehirlerin vazgeçilmezi olup kendine göre bir kültürü vardır. doğu ile batı arasında sıkışan bir ülkenin yaşam tarzını en iyi yansıtan bir araç olup onunla hatırası olmayan, şoförüyle, yolcularıyla ilginç diyaloglara şahit olmayan çok azdır. bir dönem çalınan arabesk müziklerle de dikkat çekmiş, minibüs şoförünün yol boyu f1 pilotlarına taş çıkartacak direksiyon kullanımıyla yolların kralı olmaya çalışması minibüs kültürünün ilginç motiflerinden biriydi.

geri kalmışlığın bariz simgelerinden biri olan ilkel ulaşım aracı.

ne zaman binsem ayakta kalırım. kendimi armut gibi hissetmeme sebep olur. inerken tam 86 insanı rahatsız etmek zorunda kalırım.
geççebilir miyim?, parrdoon!

(bkz: çiçek abbas) ve (bkz: atla gel şaban) filmlerinin hikayesinde önemli yeri olan toplu taşıma aracı.

sürücüsü de dahil olmak üzere en fazla 17 kişi taşıma sınırı olan motorlu taşıttır.

güzel havalarda binmeyi sevdiğim, genelde benden daha genç olanların bana yer verdiği, işi-gücü, derdi-tasası olan yurdum insanının kullandığı toplu taşıma aracı.
büyük şehirlerde, park sorununa karşı bana mantıklı gelen alternatif.

üzerinde "gebze-harem" yazısını hiç eksik etmeyen, 4 tekerlekli otobüsün herhangi bir cisme tutunarak sörf yapma kabiliyetinizi keşfetmenize ve düzenli kullanmanız durumunda bu durumu geliştirmenize de katkı sağlayabilecek en dızo ulaşım araçlarından biridir kendileri. genellikle boş yol denk gelince gazı kökledikten sonra, 12 metre ötedeki trafik ışığına yavaşlayarak midenizi göğüs kafesinizin en uç noktasına hizaya getirebilecek şöförlere sahiptir.

10-15 kişi alabilen küçük otobüs.

semtlerde bir yerden başka bir yere götürmeye yarayan küçük vasıta.

minibüsüm yok ama plakam var ehe.